Ο Σκότος ποιητής και μυθιστοριογράφος Γουόλτερ Σκοτ, παρουσιάζεται από την αγγλική σειρά ντοκιμαντέρ "Οι συγγραφείς". Ο Σκοτ (1771 - 1832) είναι από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς της ρομαντικής εποχής, έχει γράψει περισσότερα από τριάντα μυθιστορήματα και είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος του ιστορικού μυθιστορήματος στην αγγλική λογοτεχνία. Γιος δικηγόρου, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και δούλεψε ως μαθητευόμενος δικηγόρος στο γραφείο του πατέρα του. Από το 1799 και ως το τέλος της ζωής του, ήταν δικαστικός εκπρόσωπος του βασιλιά στο Σέλκιρκσαϊρ και από το 1806 ως το 1830 του γραμματέα δικαστηρίων. Οταν ήταν μικρός αρρώστησε βαριά και έμεινε ανάπηρος. Αγαπούσε τα ταξίδια και ιδιαίτερα την πατρίδα του, τη Σκοτία. Οι περιπλανήσεις του στις παραμεθόριες περιοχές τις Σκοτίας με την Αγγλία, τον έφεραν πιο κοντά στους θρύλους και τις παραδόσεις της πατρίδας του. Στα "ιστορικά μυθιστορήματά" του, αποδίδεται πιστά η ατμόσφαιρα της εποχής, τα ήθη και τα έθιμα. Οι χαρακτήρες των ηρώων του βρίσκονται σε στενή εξάρτηση με το ιστορικό και πολιτισμικό περιβάλλον της εποχής τους.

Μυθιστορήματα άρχισε να γράφει το 1814, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία με το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Ουέιβερλι". Σε διάστημα δεκαεφτά ετών έγραψε περισσότερα από τριάντα μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων "Η καρδιά του Μιντλόδιαν", "Ο αρχαιοδίφης", ο "Ιβανόης" και "Κουέντιν Ντιρουόρντ". Οι ιστορίες των μυθιστορημάτων του εκτυλίσσονται τον 17ο και 18ο αιώνα στη Σκοτία και στη μεσαιωνική Αγγλία και Γαλλία. Ολα του τα μυθιστορήματα εκδόθηκαν ανώνυμα. Ο ίδιος τ' αναγνώρισε σαν δικά του το 1827 με αποτέλεσμα ν' αποκτήσει μεγάλη φήμη. Το ευρύτερο κοινό αγάπησε ιδιαίτερα τον "Ιβανόη". Ο Σκοτ έγραψε και θεατρικά έργα, που όμως δεν είναι τόσο σημαντικά όσο τα μυθιστορήματά του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του μεγάλου συγγραφέα επισκιάστηκαν από τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα, που προήλθαν από άτυχες εκδοτικές επενδύσεις. Για να μπορέσει ν' ανταπεξέλθει άρχισε με μεγαλύτερο πάθος να γράφει, χωρίς όμως να μπορέσει να δημιουργήσει αξιόλογα έργα. Αποτέλεσμα ήταν να κλονιστεί η υγεία του και τελικά να πεθάνει στις 21 Σεπτέμβρη του 1832.