Μόνο από μια σκέτη ρομαντική διάθεση δεν είναι δυνατό να νιώθεις χαρούμενος στις γιορτές, επειδή είναι στολισμένες οι βιτρίνες των καταστημάτων. Και χτυπούν "χαρμόσυνα" οι καμπάνες.

Είναι απάνθρωπο να νιώθεις χαρούμενος μόνο από το κέρδος που συσσωρεύεις, που τις πιο πολλές φορές είναι αθέμιτο με τους στυγνούς νόμους της καπιταλιστικής κοινωνίας. Τέτοιες αφέλειες σε βολεύουν, γιατί σε βγάζουν από τον κόπο να σκέπτεσαι πώς επιβιώνουν οι συνάνθρωποί σου στις χώρες που ο ιμπεριαλισμός άναψε φωτιές.

Ολοι μας ξέρουμε τους υπεύθυνους για τα δεινά που πλήττουν την ανθρωπότητα. Και ανάλογα με το πόσο υπεύθυνος πολίτης είσαι, εξαρτάται η συμμετοχή σου στους μαζικούς, κοινωνικούς αγώνες. Υπάρχουν οικογένειες που ζουν μέσα στην ανέχεια, την ανεργία, με συντάξεις πείνας για τους απόμαχους της δουλιάς, που μόνο πολέμους και εξορίες γνώρισαν στη ζωή τους.

Αυτά σκέφτομαι αυτές τις "άγιες" μέρες ακούγοντας συγχρόνως τον νεόπλουτο και τον φαρισαίο ν' αγορεύουν για αγάπη, καλοσύνη, φιλανθρωπία.

Σ' όλη αυτή την υποκρισία, να αντιτάξουμε επαγρύπνηση και αγώνα. Οι όμορφες μέρες θα έρθουν όταν όλοι οι λαοί θα μπορούν να ζουν με ειρήνη και ευημερία.

Φ. ΔΩΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΟΒ Τριανδρίας Θεσσαλονίκης