Πέθανε στις 18 Γενάρη 1996 ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΟΥΛΑΣ,μέλος του ΚΚΕ. Αποχαιρετώντας τον νεκρό αγωνιστή εκ μέρους της ΚΟΒ Περισσού, της οποίας ήταν μέλος, ο Γιάννης Παυλίδης είπε: Εζησες και πάλεψες για πολλά χρόνια ανάμεσά μας και ο χαμός σου μας γεμίζει πόνο. Μας άφησες, όμως, το προσωπικό σου παράδειγμα. Στην Υπηρεσία της Αστυνομίας Πόλεων υπερασπίστηκες τις προοδευτικές σου αντιλήψεις στις δύσκολες προπολεμικές συνθήκες. Στην Κατοχή, εντάχθηκες στο ΕΑΜ της Αστυνομίας εδώ στην Αθήνα. Αγωνίστηκες ηρωικά για την Απελευθέρωση της πατρίδας. Μετά τα Δεκεμβριανά, κυνηγήθηκες, απέδρασες από το νοσοκομείο και πήρες μέρος στον αγώνα του ΔΣΕ. Κατέφυγες, μετά το τέλος του Εμφύλιου, στις σοσιαλιστικές χώρες, όπου συνέχισες να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου στους πολιτικούς πρόσφυγες. Με τον επαναπατρισμό σου, πήρες τη θέση του πρωτοπόρου αγωνιστή για τον εκδημοκρατισμό, για το δυνάμωμα των γραμμών του ΚΚΕ.

Απευθύνοντας σήμερα τον τελευταίο μας χαιρετισμό, σε διαβεβαιώνουμε ότι τη θέση σου θα την καλύψουν άλλοι αγωνιστές, τιμώντας το παράδειγμά σου.

Εκ μέρους των Αντιστασιακών Αστυνομικών, αποχαιρέτησε τον Χρ. Τσούλα ο παλαίμαχος αγωνιστής Γιάννης Παλαβός, στέλεχος του ΚΚΕ, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων: Είπες ΟΧΙ στις αθλιότητες και βαρβαρότητες της καταστολής, στάθηκες κόντρα στους κατακτητές της χώρας από τις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης και ενστερνίστηκες τα μεγάλα ιδανικά της λευτεριάς και της δημοκρατίας, της ειρήνης και του σοσιαλισμού. Στάθηκες ολόρθος στα μετερίζια του αγώνα μέχρι την τελευταία σου πνοή. Σκληρός ο αγώνας, αλλά είναι όμορφο και ωραίο να αγωνίζεσαι για υψηλά και ευγενή ιδανικά. Στάθηκες ακούραστος, ευθύς, ανιδιοτελής και ευγενικός, με συνέπεια και σταθερότητα, ολόψυχα δοσμένος στα ιδανικά του ΚΚΕ. Ποτέ δεν παρεξέκλινες από τις κομματικές αρχές.

Αντίο αγαπητέ μας σύντροφε.

* * *

Στις 19 Γενάρη 1996 σταμάτησε να χτυπά η καρδιά του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ,μέλους του ΚΚΕ από το 1935 ως το 1958. Πήρε μέρος στον πόλεμο του 1940 - '41. Και στην Κατοχή πολύ νωρίς εντάχθηκε στις ανταρτικές ομάδες της Θεσσαλίας. Στον Εμφύλιο, ήταν λοχαγός του ΔΣΕ και από το φθινόπωρο του 1949 έζησε πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη, από όπου επαναπατρίστηκε το 1983.

Ως το τέλος της ζωής του έμεινε πιστός στα ιδανικά του σοσιαλισμού, για τα οποία αγωνίστηκε.

Στη μνήμη του προσφέρουμε 10.000 δρχ. στο ΚΚΕ για τη διάσωση του αρχείου.

Τα παιδιά του Θανάσης και Ουρανία και ο εγγονός του Κωνσταντίνος