"... Κι οι σάρκες μου, απ' τη σάρκα μου ανθισμένες, σοδειά θανάτου. Κι η τιμή κι η προκοπή μου μια κούπα στάχτη, ένα λαγήνι υπομονή. Γέννησα, πόνεσα κι ανάθρεψα... Για τους πολέμους των αιώνων το έχω πράξη. Δεν έχω τίποτα να δώσω ή να κρατήσω. Ουρλιάζει ο άνεμος κι η φρίκη του πολέμου τρυπάει τα φυλλοκάρδια και το νου μου, σφυρίζει στα μεδούλια και στα φρένα, στου μαύρου μέλλοντός μου τους αρμούς".

"Εκάβη" από το βιβλίο "Νύχτες βροχής" της Ελένης Χωρεάνθη που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Εριφύλη".