Δε θα σας κάνουμε τη χάρη να μετράμε τη ζωή του εργαζόμενου με κριτήριο πώς ζούσε πριν 50 και 100 χρόνια. Μετράμε την πρόοδο και με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και με τις δυνατότητες που έχει ο εργαζόμενος να ζει πολύ καλύτερα μπαίνοντας στον 21ο αιώνα. Μετράμε και με απώλειες κατακτήσεων, αλλά και με απώλειες δυνατοτήτων. Το πιο σημαντικό είναι η γενική τάση επιδείνωσης όλων των δεικτών της ζωής του εργαζόμενου, και όχι μόνο. Την ίδια στιγμή, η μόνη κοινωνική πολιτική που είναι σε θέση να προωθήσει η ΕΕ είναι η πολιτική των συσσιτίων για τους πιο πεινασμένους και η δημιουργία φιλανθρωπικών πάρκων, ενώ η σημερινή κυβέρνηση με τη συναίνεση των άλλων κομμάτων, εμφανίζεται "βασιλικότερη του βασιλέως" και ενεργοποιείται για να υλοποιηθούν οι στόχοι του Μάαστριχτ σε βάρος των λαών.

Τα παραπάνω, τόνισε ανάμεσα στ' άλλα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε μια ομιλία - σφυροκόπημα ενάντια στην πολιτική υποταγής στα κελεύσματα του πολυεθνικού κεφαλαίου και της ΟΝΕ. Η Αλέκα Παπαρήγα δεν περιορίστηκε στην άσκηση κριτικής. Ανέπτυξε τις θεμελιακές διαφορές των κομμουνιστών στα ζητήματα της οικονομίας και της ασκούμενης οικονομικης πολιτικής, ανέλυσε με συγκεκριμένα παραδείγματα ποιος οφελείται και ποιοι πλήττονται απο την κυβερνητική πολιτική και απέδειξε ότι ακόμα και οι στόχοι που τίθενται απο την άρχουσα τάξη με το πρόγραμμα "σύγκλισης" τελικά δεν πρόκειται να επιτευχθούν. Παράλληλα, η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος απέδειξε τις δυνατότητες που έχει η χώρα για πραγματική ανάπτυξη και σημείωσε με έμφαση πως λύση για τους λαούς είναι η αντίσταση και η απειθαρχία στις αποφάσεις της ΕΕ με κριτήριο, πριν από όλα, τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας της Αλέκας Παπαρήγα έχει ως εξής:

Η πορεία και τα αποτελέσματα της ελληνικής οικονομίας έχουν συζητηθεί πολλές φορές στη Βουλή. Οι θέσεις της κυβέρνησης και των κομμάτων είναι επίσης γνωστές. Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα ενημερώσει τη Βουλή και τον ελληνικό λαό όχι μόνο για τις γενικές του θέσεις, αλλά και για τις συγκεκριμένες προτάσεις του κατά τομέα οικονομικής δραστηριότητας και κοινωνικής πολιτικής, για κάθε κοινωνική τάξη και λαϊκό στρώμα, για τη νεολαία και τις γυναίκες. Εχουμε καταθέσει γραπτές συμπληρωματικές προτάσεις στα πρακτικά της Βουλής. Βεβαίως η κυβέρνηση κάνει πως δεν ξέρει ή δε βλέπει τις συγκεκριμένες άμεσου και μακροπρόθεσμου χαρακτήρα προτάσεις του ΚΚΕ. Αρέσκεται να καταφεύγει σε ένα προπαγανδιστικό τρικ, ότι τάχα προτάσεις έχει μόνο η ίδια, ενώ όλοι οι άλλοι κάνουμε μόνο κριτική και τίποτε άλλο.

Γιατί έχετε απαίτηση το ΚΚΕ να κάνει προτάσεις πρακτικές, τη στιγμή που εσείς υπονομεύετε κάθε δυνατότητα πραγματικής αναπτυξιακής πορείας της χώρας; Εσείς αποφασίζετε και μετά έχετε την απαίτηση οι εργαζόμενοι να βρίσκουν λύσεις! Λύσεις οι εργαζόμενοι προτείνουν, επειδή όμως εσείς δε συμφωνείτε, τις χαρακτηρίζετε ανύπαρκτες ή ουτοπικές!

Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι οι δείκτες που καθορίζει το πρόγραμμα "σύγκλισης". Είναι πολύ ευρύτερο και βαθύτερο, με πιο χαρακτηριστικό δείκτη την επιδείνωση όλων των όρων ζωής και εργασίας του λαού και τη συνεχή υπονόμευση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας. Ακόμα και όταν κάποιοι δείκτες βελτιώνονται, η ζωή του λαού πάει από το κακό στο χειρότερο. Ενα παράδειγμα: Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ από 2% το 1995 αυξήθηκε στο 2,5%. Παρ' όλα αυτά χειροτέρευσε η κατανομή του σε βάρος των εργαζομένων. Η τάση είναι συνεχής από το 1980. Στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ δόθηκαν στοιχεία που δείχνουν ότι το 1980 η κατανομή του ΑΕΠ σε μισθούς ήταν 47% και το 1995 έφθασε στο 32%, ενώ τα επιχειρηματικά κέρδη το 1980 είχαν μερίδιο 34% και το 1995 έφθασαν στο 51%. Βεβαίως θα ισχυριστείτε ότι τώρα έχουμε να κάνουμε με νέο ΠΑΣΟΚ. Οτι επανιδρύεται το ΠΑΣΟΚ. Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ αφήνει την περίοδο που άλλα έλεγε και άλλα έκανε και τώρα πάει στη φάση που τα λέει αντιλαϊκά και πράττει ακόμα πιο αντιλαϊκά και αντιδραστικά. Το ότι δηλαδή δείχνετε τα δόντια σας, που κάποτε τα κρύβατε, δεν είναι λόγος για να σας θαυμάσουμε.

Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Αφορά και την κυβέρνηση, πριν απ' όλα, αλλά και την πολιτική συναίνεση που κυριαρχεί εντός και εκτός Βουλής, ανεξάρτητα από τις φραστικές αντιπαραθέσεις. Καθορίζεται πάνω απ' όλα από ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η γενική και η οικονομική πολιτική, ποιος αποφασίζει, ο εργαζόμενος λαός ή μια κυβέρνηση που στο όνομα του εργαζόμενου λαού διαχειρίζεται αποκλειστικά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας;

Η κυβέρνηση διαρρέει στον Τύπο ότι σκοπεύει να θέσει ζήτημα πιο ελαστικής αντίληψης των ρυθμών της σύγκλισης και εμπλουτισμού με κοινωνικές διακηρύξεις και κοινωνικά μέτρα.Πρόκειται για μια στάση εξαπάτησης του ελληνικού λαού, μια προσπάθεια να διασκεδαστεί η δυσαρέσκειά του τόσο προς την κυβέρνηση όσο και προς την ΕΕ. Ακόμα και αν η ΕΕ συμπεριλάβει στη συνθήκη μια κοινωνική χάρτα δικαιωμάτων, αυτή θα μείνει εντελώς ανεφάρμοστη.

Η μόνη κοινωνική πολιτική που είναι σε θέση η ΕΕ να προωθήσει, είναι η πολιτική των συσσιτίων για τους πιο πεινασμένους, η δημιουργία φιλανθρωπικών "πάρκων", με το αζημίωτο βέβαια, αφού δε λείπουν μεγιστάνες που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το προφίλ του φιλάνθρωπου παραμένει ακόμα και σήμερα στη μόδα.