Εμφορούμενος από εγωπάθεια αλλά και αγωνία για την υστεροφημία του ο Κ. Καραμανλής, προκάλεσε ή προώθησε τα τελευταία χρόνια τρεις τουλάχιστον βιογραφίες του, μετονομασίες οδών, ανδριάντες, και όλα αυτά εν ζωή. Ολα όμως αυτά σε συνδυασμό με τους ισχυρισμούς του, που είδαν τώρα το φως της δημοσιότητας, και την κατά καιρούς συμπεριφορά του, δίνανε διαφορετική εικόνα απ' αυτή που επιδιώκει. Το ποτήρι ξεχείλισε, ο "Εθνάρχης" δεν τραβάει άλλο!

Οι αντιδράσεις, που παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας, αρχίζουν να αποκαλύπτουν την πραγματική εικόνα του ανδρός και στους πλέον παραπλανημένους Ελληνες.

Ετσι, παρελαύνουν συνειρμικές οι συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου, η εύνοια του Ευταξία, η εύνοια του Παλατιού και η παράκαμψη των Στεφανόπουλου - Κανελλόπουλου. Το "Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο", στη δολοφονία Λαμπράκη, η βία και νοθεία (δε γνώριζε τίποτα), ο Τριανταφυλλίδης του '63 και σωτήρας - "προκάτ" του '74, η πολιτική κάλυψη της 21ης Απρίλη, η δημοκρατία είχε πεθάνει υπό καθεστώς ελευθερίας, οι δε συνταγματάρχες έδωσαν απλώς τη χαριστική βολή. Το παγκοσμίου μοναδικότητας Δ Ψήφισμα (ανάκληση αμνηστίας), το "απέραντο τρελοκομείο", του οποίου ιδρυτής ήταν ο ίδιος, η ασέβεια προς τους θεσμούς με την παραίτησή του το Μάρτη του '85 κλπ,. κλπ. Βασικοί άξονες της συμπεριφοράς του, ο αριβισμός και η αχαριστία. Εκ του ασφαλούς "Εθνάρχης"!...

Μπορεί κανείς να φανταστεί, λοιπόν, γιατί δεν έγινε τελικά η περιβόητη δίκη για τη δολοφονία της Κύπρου και σταμάτησε στην εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή.

Τέλος, σε ό,τι αφορά τη "δημοκρατικότητα" του ανδρός, εκτός των άλλων γνωστών γεγονότων, χρονολογείται και η επίσκεψή του, λίγο πριν την 21η Απρίλη του '67, στη Ν. Υόρκη από το Παρίσι που έμενε, για να συναντήσει τον απόστρατο τότε διοικητή του ΝΑΤΟ, Νόρονταντ, που του ζήτησε να βοηθήσει, ώστε οι ΗΠΑ να κατευθύνουν πραξικόπημα στην Ελλάδα - όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Αμερικανός δημοσιογράφος Σουλτσμπέργκερ "Εποχή μετριότητος", αλλά και στους "Τάιμς της Ν. Υόρκης" και αργότερα στην "Ουάσιγκτον Ποστ".

Ηταν προφανώς, συμπληρώνει, η θρυλούμενη "δικτατορία των στρατηγών".

Οι τελευταίες κινήσεις του "Εθνάρχη" εδραίωσαν και τη φήμη και την υστεροφημία του.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΝΟΣ

Αμαλιάδα