Οικονομικός πνεύμονας για την Καβάλα είναι η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων (ΒΦΛ), η οποία απασχολεί 620 εργαζόμενους και επιπλέον 250 οδηγούς φορτηγών και 80 λιμενεργάτες, η ετήσια παραγωγή της φτάνει τους 750.000 τόνους λιπάσματος, ενώ ο ρυθμός ανάπτυξής της αγγίζει το 16% με αυξητικές τάσεις.

Μια επιχείρηση κερδοφόρα και με ευοίωνες προοπτικές, που όμως, κινδυνεύει να οδηγηθεί στον Καιάδα, αν τελικά πραγματοποιηθεί η συγχώνευσή της με τη Βιομηχανία Λιπασμάτων Θεσσαλονίκης. Αυτή είναι η επιλογή της κυβέρνησης, των τραπεζών που ελέγχουν τις δύο βιομηχανίες, της Εθνικής για τα λιπάσματα Θεσσαλονίκης και της Εμπορικής γι' αυτά της Καβάλας και των διοικήσεων των επιχειρήσεων. Μια επιλογή που εντάσσεται στις, αποδεκτές από την κυβέρνηση, επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης για συρρίκνωση και τελικά ιδιωτικοποίηση της ελληνικής λιπασματοβιομηχανίας.

Αν τελικά το σχέδιό τους "ευοδωθεί" το σίγουρο είναι ότι εκτός από τις ίδιες τις επιχειρήσεις, αρνητικές θα είναι οι συνέπειες και στα λιπάσματα Δραπετσώνας αλλά και στην ΑΕΒΑΛ. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύουν τα παραδείγματα συγχωνεύσεων επιχειρήσεων στην Ευρώπη αφού, συνοδεύτηκαν από το κλείσιμο μεγάλων μονάδων παραγωγής και την απώλεια 60.000 θέσεων εργασίας.

Στο μεταξύ στο σχέδιο συγχώνευσης των δύο εταιριών λιπασμάτων δε γίνεται καμία αναφορά για την κατοχύρωση των θέσεων απασχόλησης και των εργασιακών σχέσεων όπως έχουν μέχρι σήμερα, όπως επίσης δε γίνεται αναφορά σε νέες επενδύσεις και σε εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων. Μάλιστα, πρόσφατα δημοσιεύματα στον Τύπο σημείωναν ότι πίσω από τη συγχώνευση και την είσοδό τους στο χρηματιστήριο κρύβεται εταιρία σκανδιναβικών συμφερόντων. Ουσιαστικά φωτογραφίζεται ο νορβηγικός κολοσσός "NORSK - HYDRO" που έχει αγοράσει ένα μεγάλο κομμάτι της ιταλικής λιπασματοβιομηχανίας, κλείνοντας 12 εργοστάσια εκεί και απολύοντας 4.000 εργαζόμενους.

Στο μεταξύ ανησυχία προκαλεί η σιωπηρή συμφωνία που - σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες - υπογράφτηκε μεταξύ της ΒΦΛ και της ρωσικής εταιρίας φυσικού αερίου "ΓΚΑΖ - ΠΡΟΜ",που προβλέπει ότι η ΒΦΛ θα προμηθεύεται φυσικό αέριο από τη δεύτερη εταιρία, με αντάλλαγμα την εκχώρηση σ' αυτή του δικαιώματος εγκατάστασης μονάδας παραγωγής 1.000 τόνων αμμωνίας μέσα στο χώρο της, την οποία και θα συνεκμεταλλεύονται. Η συμφωνία αυτή μεταφράζεται ως ένα ακόμα βήμα προς την ιδιωτικοποίηση της ΒΦΛ.

Με τη συγχώνευση των δύο επιχειρήσεων αντιτίθεται το επιχειρησιακό σωματείο της ΒΦΛ, μια και όπως τόνισε ο πρόεδρος του σωματείου Δ. Τσακώνης: "Σ' αυτή την περίπτωση θα μειωθούν οι θέσεις εργασίας, θα σταματήσουν οι ρυθμοί ανάπτυξης και θα συρρικνωθεί η ίδια η επιχείρηση. Αν λειτουργούσαν κανονικά όλες οι λιπασματοβιομηχανίες τότε και οι τιμές θα ήταν καλύτερες για τους αγρότες, απ' ό,τι θα είναι αν μονοπωληθεί η αγορά από μια βιομηχανία".

Τη συγχώνευση των δύο εταιριών καταγγέλλει ως καταστροφική επιλογή και ηΤοπική Επιτροπή Καβάλας της ΕΣΑΚ,η οποία σε ανακοίνωσή της για το θέμα αυτό τονίζει: "Η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκονται η Δραπετσώνα και η ΑΕΒΑΛ από την πολιτική των κυβερνήσεων των τελευταίων 15 χρόνων, πολιτική στήριξης των καταστροφικών επιλογών της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο λίπασμα. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των τεσσάρων λιπασματοβιομηχανιών, συνέπεια αυτής της πολιτικής, οδήγησε τις δύο εταιρίες να παραμερίσουν τις "διαφορές" τους και να προχωρήσουν στη συγχώνευση. Στην πραγματικότητα η συγχώνευση αυτή στρέφεται ενάντια στα λιπάσματα Δραπετσώνας και στην ΑΕΒΑΛ, στρέφεται ενάντια στα ίδια τα εργοστάσια που συγχωνεύονται και στους εργαζομένους τους. Αναδείχνεται για μια ακόμα φορά η αναγκαιότητα της πάλης για Δημόσιο Ενιαίο Φορέα Λιπασματοβιομηχανίας, είναι υπόθεση πλέον των εργαζομένων να δράσουν από κοινού και από τα "κάτω" και να συντονίσουν τον αγώνα τους".