Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τη Διακυβερνητική Διάσκεψη που θα αναθεωρήσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ο Μ. Εβερτ κατέβαλε εναγώνια αλλά προδήλως ανεπιτυχή προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από τις κυβερνητικές επιλογές και να δείξει ότι η ΝΔ έχει κάποια εναλλακτική πρόταση.

Κεντρικό του επιχείρημα ήταν ότι η ΝΔ "υπήρξε και παραμένει η παράταξη των μεγάλων δικαιωμένων επιλογών", εννοώντας - και δικαίως - ότι το κόμμα του ήταν αυτό που πρωτοστάτησε στην πρόσδεση της χώρας στην τότε ΕΟΚ και σημερινή Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η επισήμανση αυτή - που δεν είναι δα και τίποτα το καινούργιο - έγινε προκειμένου να ισχυριστεί ο Μ. Εβερτ ότι μόνο η ΝΔ μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ. Φανερώνει δε το πολιτικό αδιέξοδο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς η ΝΔ βλέπει ότι ισχυρά τμήματα του κατεστημένου της χώρας μας, αλλά και τα Διευθυντήρια των Βρυξελλών, έχουν επιλέξει αυτήν την περίοδο το ΠΑΣΟΚ για φέρουν σε πέρας τα σχέδιά τους.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, η ΝΔ, ειδικά όταν αναφέρεται στα θέματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στη Διακυβερνητική, επιχειρεί να εμφανίζεται "βασιλικότερη του βασιλέως".

Θέλοντας να εμφανιστεί δικαιωμένη στις επιλογές της η ΝΔ, ισχυρίζεται ότι "σχεδόν όλοι αντιλαμβάνονται πόσο απελπιστική θα ήταν η θέση της Ελλάδας εάν ο Κ. Καραμανλής δεν είχε εντάξει έγκαιρα τη χώρα μας στην ΕΟΚ" και δεν αναφέρεται στην απελπιστική κατάσταση που βιώνουν σήμερα ευρύτερα στρώματα του ελληνικού λαού λόγω ακριβώς αυτής της ένταξης.

Παραγνωρίζει ο πρόεδρος της ΝΔ - παρά τη φραστική του στήριξη στα αιτήματα των αγροτών - τη δραματική επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας με τις χώρες της ΕΟΚ (εισαγωγές - εξαγωγές) που το διάστημα από το 1981 μέχρι το 1995 έφτασε στο 272%! Μάλιστα, πριν την ένταξη στην ΕΟΚ το αγροτικό ισοζύγιο ήταν θετικό, ενώ σήμερα φτάσαμε στο σημείο να εισάγουμε ακόμα και αγροτικά προϊόντα που παράγονται στη χώρα μας.

Λόγω ακριβώς αυτής της άκρατης "Ευρωλαγνείας", η ΝΔ όταν επιχειρεί να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση, φροντίζει με κάθε τρόπο να αθωώνει την Ευρωπαϊκή Ενωση, που όλοι σχεδόν σήμερα αναγνωρίζουν ότι είναι ο υποβολέας των αντιλαϊκών μέτρων που πειθήνια εκτελούν οι κυβερνώντες.

Είπε ο Μ. Εβερτ στη Βουλή ότι "η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν επιβάλλει στα κράτη - μέλη την υποχρέωση να επιτύχουν με συγκεκριμένη διαδικασία τους στόχους που έχει θέσει (Μάαστριχτ και πρόγραμμα σύγκλισης). Απορρίπτουμε την πολιτική των φόρων και της μονόπλευρης λιτότητας". Ομως λίγο πιο κάτω αυτοαναιρείται τονίζοντας ότι "η σύγκλιση και οι στόχοι του Μάαστριχτ επιτυγχάνονται με τη μείωση του σπάταλου, του διεφθαρμένου, του αδηφάγου κράτους". Δηλαδή, κατά την "εναλλακτική" πρόταση του Μ. Εβερτ, η σύγκλιση θα επιτευχθεί με τις ιδιωτικοποιήσεις, με το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα και με τη συνακόλουθη (όπως έχει δείξει η πράξη) απόλυση χιλιάδων εργαζομένων. Αλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος της ΝΔ προεκλογικά, παρόλο το "φιλολαϊκό του προφίλ", είχε δηλώσει ότι σε περίπτωση νίκης της ΝΔ θα ιδιωτικοποιούσε τμήματα από μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις. Αλλωστε είναι γεγονός ότι στα πλαίσια δράσης του πολυεθνικού κεφαλαίου παραδίνονται στις ορέξεις του η εκπαίδευση, η υγεία, η έρευνα, ως και τομείς της δημόσιας διοίκησης. Αυτό μπορεί να μειώνει το "κόστος του σπάταλου και αδηφάγου κράτους", ρίχνει όμως τα βάρη στις πλάτες του φορολογούμενου λαού, αφού για την παροχή όλων αυτών των υπηρεσιών θα πρέπει να πληρώνει αδρά για να τις έχει, άρα γίνονται απαγορευτικές για τους εργαζόμενους.

Συνεχίζοντας την αθώωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο Μ. Εβερτ ισχυρίστηκε ότι "είναι ψέμα" να λέγεται ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση συρρικνώνει το αγροτικό εισόδημα, "ξεχνώντας" ότι - όπως καταγγέλλουν και οι ίδιοι οι αγρότες - η Ευρωπαϊκή Ενωση προωθεί τη μείωση του αγροτικού πληθυσμού της χώρας μας στο 7% από το 25% που είναι σήμερα, επιβάλλει τις ποσοστώσεις που δεν επιτρέπουν αύξηση της αγροτικής παραγωγής, ενώ όταν είναι αυξημένη πέφτουν πρόστιμα συνυπευθυνότητας. Εξελίξεις που όχι μόνο οδηγούν στη συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος, αλλά θα οδηγήσουν στην ανεργία χιλιάδες αγρότες της χώρας μας.

Είπε ακόμη ο Μ. Εβερτ ότι "το δημόσιο χρέος, που ήταν ελάχιστο όταν μπαίναμε στην ΕΟΚ, απειλεί να μας αφανίσει παρόλο που εισπράτταμε στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ τεράστιες κοινοτικές ενισχύσεις". Δεν είπε όμως ότι οι ενισχύσεις δύνονται με βάση κατευθύνσεις και προγράμματα της ΕΟΚ και όπου έχει συμφέροντα η ολιγαρχία. Ούτε ότι το δημόσιο χρέος δημιουργείται από τη λειτουργία του δημόσιου τομέα προς όφελος της πλουτοκρατίας.

Τη στιγμή που σε ολοένα και μεγαλύτερα στρώματα του ελληνικού λαού γίνεται κατανοητό ότι η κυβέρνηση Σημίτη ακολουθεί τη συγκεκριμένη αντιλαϊκή πολιτική κατά παραγγελία του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών και την ώρα που και σε ολόκληρη την Ευρώπη αναπτύσσονται σοβαροί αγώνες ενάντια στο Μάαστριχτ και τη "σύγκλιση", η προσπάθεια της ΝΔ να αθωώνει αλλά και να υπερθεματίζει για το Μάαστριχτ, καθιστά την πολιτική της αντιλαϊκή και αναξιόπιστη. Γι' αυτό και δεν μπορεί - όπως έδειξαν και οι πρόσφατες εκλογές - να καρπωθεί την όποια δυσαρέσκεια γεννάει η κυβερνητική πολιτική. Παρά την προσπαθεί να αρθρώσει αντιπολιτευτικό λόγο, αυτός κινείται στα πλαίσια της διαχείρισης του συστήματος, με απώτερο στόχο την κυβερνητική εξουσία, αν της το επιτρέψουν η κρίση που την ταλανίζει και οι αγώνες των εργαζομένων.

Γιάννης ΦΩΤΟΥΛΑΣ