Πριν μερικά χρόνια, είχαμε συναντηθεί στην Καισαριανή φίλοι και παλιοί συναγωνιστές και κουβεντιάζαμε για τους αγώνες μας τότε, ενάντια στοναζιστή κατακτητή. Ομως όταν απελευθερωθήκαμε, δε χαρήκαμε τη νίκη μας αυτή μαζί με τον λαό. Καραδοκούσαν οι μεγάλοι μας σύμμαχοι Αγγλοαμερικάνοι ιμπεριαλιστές και αντί να στεφανώσουν το λαό που αγωνίστηκε 4 χρόνια για τη λευτεριά του, τον έπνιξαν στο αίμα. Ο Δεκέμβρης του 1944 με τη μάχη της Αθήνας και την τρομοκρατία σ' ολόκληρη τη χώρα, ήταν οι αιτίες που ανάγκασαν τους αγωνιστές να πάρουν ξανά τα όπλα συγκροτώντας το ΔΣΕ, που τώρα γιορτάζουμε τα 50 χρόνια του.

Στην κουβέντα μας εκείνη, εκτός από τα παλιά αναφερθήκαμε και στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση. Τι θα μπορούσε να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό της πατρίδας μας - σκεφτόμασταν όλοι μας - ώστε επιτέλους ο λαός μας να ζήσει μια καλύτερη ζωή; Θα μπορούσε ένα καινούριο ΕΑΜ μέσα στις σημερινές συνθήκες να δημιουργήσει πόλο αντίστασης και να καρποφορήσει; Ομως η συνάντησή μας αυτή δεν είχε συνέχεια... Στο μεταξύ πολλοί συναγωνιστές έφυγαν για το στερνό τους ταξίδι, χωρίς να μπορέσουν να δουν να γίνεται πράξη το όραμά τους εκείνο.

Πέρασαν 52 χρόνια από την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τη γερμανική κατοχή, και όμως εθνική ανεξαρτησία δεν είδαμε. Η νέα τάξη πραγμάτων οδηγεί το λαό σε ομηρία με την ΕΕ, το Μάαστριχτ, το ΝΑΤΟ, τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές.

Και τώρα να, το ελπιδοφόρο μήνυμα φάνηκε με την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ που πρόσφατα δημοσιεύτηκε στον "Ριζοσπάστη": "... Ο μόνος δρόμος, είναι αυτός της συγκρότησης ενός Λαϊκού Μετώπου, ενός σύγχρονου ΕΑΜ που θα συγκρουστεί με τον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, λύνοντας στην πορεία το πολιτικό πρόβλημα της χώρας, το πρόβλημα της πολιτικής εξουσίας". Ο αγώνας μας συνεχίζεται. Οι συνθήκες ωριμάζουν. Οι εγκλωβισμένες λαϊκές δυνάμεις πρέπει να βρουν τον φυσιολογικό τους δρόμο, που είναι το λαϊκό Μέτωπο, το σύγχρονο ΕΑΜ. Θ' αγωνιστούμε μαζί με τη νεολαία για να βάλουμε φραγμό στον ιμπεριαλισμό και τους συνοδοιπόρους του.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΑΣ

Βύρωνας