Ο ΗΛΙΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ από την Πεύκη Αττικής γράφει: Οι διαξιφισμοί ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή, κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης Σημίτη, απέβλεπαν στον αποπροσανατολισμό του λαού, από τα καυτά προβλήματά του.

Καμιά κουβέντα για το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων, το κλείσιμο εργοστασίων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που πετάει στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους. Και δεν έφταναν όλα αυτά, έστειλαν χωρίς να ρωτήσουν ούτε τη Βουλή, Ελληνες στρατιώτες στη Βοσνία. Αίσχος! Εγώ σαν αντιστασιακός, θυμάμαι με συγκίνηση που τραγουδούσαμε: "Εχουμε Σέρβους παλικάρια/που πολεμάνε μαζί μας σαν θεριά/τον ίδιο εχθρό τον φασισμό".

Σ' αυτά τα δύσκολα δοξασμένα χρόνια φάνηκε, όπως και παλιότερα, η αδερφική φιλία των Γιουγκοσλάβων απέναντί μας. Στις δύσκολες στιγμές φαίνεται ο φίλος, λέει ο λαός μας. Και όχι, όπως γίνεται σήμερα, που η... σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στέλνει τα παιδιά του λαού μας, με εντολή του ΝΑΤΟ, στη Βοσνία σαν στρατό κατοχής.

Ολα αυτά, εμάς τους απλούς ανθρώπους, μας πικραίνουν και σε όποιο μέρος κι αν βρεθούμε (στο δρόμο, στο λεωφορείο), μιλάμε για το κατάντημά μας, που μόνο το ΚΚΕ το κατήγγειλε στη Βουλή. Οι άλλοι δεν είπαν ούτε λέξη για την αποστολή στρατού στη Βοσνία. Το ίδιο όπως και παλαιότερα με τον Πόλεμο του Κόλπου, αλλά και το 1953 στην Κορέα ή και για να πάμε ακόμα πιο μακριά στην εκστρατεία στην Ουκρανία, το 1917.

Πάντως το ΠΑΣΟΚ σήμερα, συμπληρώνει με την πολιτική του, ό,τι δεν έκανε η ΝΔ. Ετσι και αλλιώς οι αποφάσεις δεν παίρνονται στην Αθήνα, αλλά στις Βρυξέλλες. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι ένα και το αυτό. Και όπως λέει ο λαός μας "Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο".