Το Νοέμβρη του 1892, η Ενωση αθλητικών συλλόγων της Γαλλίας, γιόρτασε τα πέντε χρόνια από την ίδρυσή της. Το εορταστικό πρόγραμμα, αρκετά πλούσιο για την εποχή, περιλάμβανε ανάμεσα στις άλλες εκδηλώσεις, διάλεξη του γραμματέα της, Πιερ Ντε Κουμπερτέν, με θέμα "ο ρόλος του αθλητισμού στην αρχαία εποχή". Στη διάρκεια της ομιλίας του ανακοινώνει για πρώτη φορά επίσημα το σχέδιό του για αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων και κλείνει τη διάλεξή του υπογραμμίζοντας: "Με τη βοήθειά σας θα εργαστώ για την επίτευξη αυτού του στόχου, έτσι ώστε η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων να βασίζεται στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής".

Το πώς ο Πιερ Ντε Κουμπερτέν, ένας Γάλλος με αριστοκρατική καταγωγή, έφτασε να κάνει όραμα της ζωής του την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι ένα ενδιαφέρον ερώτημα. Η Γαλλία του 19ου αιώνα, μετά την ήττα στους Πρωσικούς πολέμους, ζει μια κοινωνική επανάσταση. Η τρίτη Δημοκρατία διαδέχεται τη δεύτερη Αυτοκρατορία. Ο Πιερ Ντε Κουμπερτέν που είχε γεννηθεί την Πρωτοχρονιά του 1863, βρίσκεται στο πλευρό εκείνων που αγωνίζονται κατά της μοναρχίας και τη μείωση της εκκλησιαστικής επιρροής. Οι δικοί του τον προόριζαν για στρατιωτική καριέρα, αλλά ο ίδιος αρχίζει να μελετάει Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες. Πηγαίνει στην Αγγλία όπου γνωρίζεται με τα παιδαγωγικά απομνημονεύματα του Τόμας Αρνολντ, που είχε αφιερώσει τη ζωή του στην απόδειξη της θετικής επίδρασης των αθλητικών αγώνων στην παιδαγωγική διαδικασία. Επιστρέφοντας στη Γαλλία γνωρίζει ότι οι συμπατριώτες του δεν πρόκειται να δεχτούν χωρίς αντιδράσεις το αγγλικό σύστημα φυσικής διαπαιδαγώγησης και ετοιμάζει αλλαγές. Για την υλοποίηση των απόψεών του, ιδρύει το 1887 την επιτροπή για την προπαγάνδιση της φυσικής αγωγής. Καθοδηγητικό ρόλο στην επιτροπή παίζει ο τότε υπουργός παιδείας Ζ. Σιμόν, που δεν μπορεί όμως να κατανοήσει την αναγκαιότητα εισαγωγής της γυμναστικής στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η άποψη πως ο αθλητισμός εμποδίζει τη μάθηση κι οι γιατροί υποστηρίζουν ότι η υγεία κινδυνεύει από την άθληση, είναι δύσκολο ακόμα και για υπουργούς να αντιληφθούν το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας.

Το 1889 στο πλαίσιο συνεδρίου για τη φυσική αγωγή, ο Πιερ Ντε Κουμπερτέν ρίχνει την ιδέα διοργάνωσης διεθνών αθλητικών διοργανώσεων, στο πνεύμα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων. Επισκέπτεται μάλιστα για το λόγο αυτό τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Το 1892 πείθει την Ενωση Αθλητικών Συλλόγων να διοργανώσει διεθνές φόρουμ, προκειμένου να διαμορφωθεί μια ενιαία άποψη για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο ίδιος αναλαμβάνει να έρθει σε επικοινωνία με κορυφαίους αθλητικούς συλλόγους και οργανώσεις της εποχής. Ενα από τα γράμματά του, ένα ανοιξιάτικο πρωινό του 1894, με ημερομηνία 26 Απρίλη, φτάνει στα χέρια του προέδρου του Πανελληνίου, Ιωάννη Φωκιανού. "Θα ήταν λίαν ευχάριστο εάν ο σύλλογός σας αντεπροσωπεύετο ή τουλάχιστον έστελεν σχετική διατριβή", γράφει μεταξύ άλλων ο Κουμπερτέν.

Ο Πανελλήνιος, που τότε έκτιζε το γήπεδό του στη συμβολή Αλεξάνδρας και Πατησίων, θα 'λεγε κανείς ότι περίμενε την πρόσκληση και ορίζει αντιπρόσωπό του τον λόγιο Δημήτρη Βικέλα, που ζούσε μόνιμα στο Παρίσι. Στις 23 Ιούνη 1894, οι αντιπρόσωποι του διεθνούς αθλητικού συνεδρίου, υιοθετούν ομόφωνα την πρόταση του Δ. Βικέλα για αναβίωση των αγώνων το 1896 στην Αθήνα και τον εκλέγουν πρόεδρο της νεοσύστατης Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.

Αν και ο Βικέλας λειτούργησε αυθόρμητα, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την ελληνική κυβέρνηση, η ζωή τον δικαίωσε.