Να βαδίσουμε το δρόμο αταλάντευτα

Παρακολουθώντας τον προσυνεδριακό διάλογο γεύτηκα τη χαρά, αλλά και την αισιοδοξία που υπάρχουν πολλοί σύντροφοι που φυλάνε Θερμοπύλες. Από αυτό το μικρό σημείωμα θέλω να τους ευχαριστήσω.

Αλλά υπήρξαν και φωνές ανωτέρων καθοδηγητικών οργάνων, που με έριξαν σε πολλές σκέψεις. Γι' αυτό αποφάσισα δημόσια να τοποθετηθώ μέσα από την εφημερίδα μας.

Σύντροφοι, να μην αφήσουμε από άγνοια ή αδιαφορία να μας εμπαίζουν οι ρεβιζιονιστές. Οι απόψεις πως δήθεν η σύγχρονη εποχή μπορεί να αντιμετωπιστεί με θέσεις ΝΕΕΣ είναι παλιές τόσο πολύ, που είναι σαν να βάζεις καινούρια σαμάρια σε γέρο γάιδαρο.

Είναι σαν να βάζουμε τον Μπερνστάιν - πατέρα της σοσιαλδημοκρατίας - Γραμματέα του Κόμματος. Μεγάλη ζημιά μας κάνανε, και συνεχίζουν να κάνουν, χάριν της πολιτικής των συμμαχιών...

Το γνωρίζετε καλύτερα από εμένα, τόσο στο κίνημα στη Γερμανία και Δ. Ευρώπη. Και την πιο μεγάλη ζημιά την έκανε ο Χρουστσόφ. Κατέστρεψε ό,τι ο Λένιν και ο Στάλιν δημιούργησαν. Ας σταθούμε με σεβασμό απέναντι σ' αυτά τα φωτεινά γράμματα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (Κ. Κ. Ε.), που λαμπαδιάζουν από το αίμα χιλιάδων παλικαριών, ώστε να πάρουν σάρκα και οστά τα ιδανικά που χάθηκαν και τα ιδανικά που δεν εκπληρώθηκαν. Για να γίνει αυτό πρέπει να κρατήσουμε τις θέσεις μας, θέσεις του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος, που αισίως έφτασε μέχρι τα 53 - 55 χρόνια και που μέχρι τότε ανάσανε η ανθρωπότητα, και οικοδομήθηκε από τους πρωτομάστορες της Ε. Τ. και καθοδηγητές της, που δεν είναι άλλοι από τον Λένιν και τον Στάλιν, θεμελιωτές της πανανθρώπινης κομμουνιστικής κοινωνίας μας.

Υπάρχει διστακτικότητα και δεν το περίμενα από τον σ. Κωστόπουλο να πειότι η δικτατορία του προλεταριάτου είναι αρνητικά φορτισμένη.

Το ότι η δικτατορία του προλεταριάτου θα έμπαινε με εισαγωγικά, σωστά και υπεύθυνα να ενημερώσουμε το λαό μας τι σημαίνει ο όρος δικτατορία του προλεταριάτου, ενάντια στη δικτατορία της αστικής τάξης και του κεφαλαίου. Για να απαλλαγεί ο λαός μας από την καπιταλιστική βαρβαρότητα και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση ενάντια σε μια χούφτα καπιταλιστών εκμεταλλευτών. Μπορεί και πρέπει και καλά κάναμε και κρατήσαμε τα σύμβολά μας, που είναι τα γράμματα των αγράμματων, όπως έγραψα στο προηγούμενο προσυνεδριακό διάλογο. Αλλά δεν είναι αρκετό αν δεν αποκτήσουν επαναστατικό περιεχόμενο, αν δεν προβάλλουμε το θεωρητικό και πρακτικό έργο το Ι. Β. Στάλιν, η διατήρηση της πολιτικής αυτοτέλειας του Κόμματος είναι αναγκαία. Τα πειράματα οπισθοδρομούν το Κόμμα και το λαό ("όποιος καεί στο χυλό φυσά και το γιαούρτι"). Από μακριά μάθαμε να ξεχωρίζουμε τους ρεφορμιστές και ρεβιζιονιστές, παρ' όλη την αγραμματοσύνη μας, αν διαβάζαμε εμείς τα κ. μ. δε θα μας ξεγελούσαν οι ψευτοδιανοούμενοι. Οσοι προσπαθήσαμε καταφέραμε να γράφουμε και να καταλαβαίνουμε σωστά. Τον σ. Κωστόπουλο αλλιώς τον καταλάβαινα, μια και προερχόταν από την Ε. Τ. Μ' άφησε με ερωτηματικά. Γι' αυτό ερωτώ τι άλλαξε, σ. Κωστόπουλε, οι μικροαστοί έγιναν πρόβατα; Οταν κτυπάει η καμπάνα, σ. κτυπά. Και τα αυτιά σου ακόμη και αν βουλώσεις, έχουμε χρέος να τη χτυπάμε συνέχεια μέχρι ο ήχος να γίνει διαπεραστικός και να σπάσει τ' αυτιά των αιθεροβαμόνων. Γιατί απέναντί μας έχουμε ένα λαό που δεινοπαθεί, άνεργο, φτωχό και εξαθλιωμένο. Το πιο ουσιαστικό είναι ότι εμείς που παλεύουμε οργανωμένα και είμαστε έτοιμοι να σκύψουμε με αγάπη και προσφορά στα οξυμένα προβλήματα του λαού μας πρέπει να έχουμε την αγωνιστική και ιδεολογική κουλτούρα, ώστε με αυταπάρνηση να είμαστε μπροστά στα προβλήματα και όχι να τα ακολουθούμε. Γιατί όσο και να διογκώνεται η οργή του λαού, εάν δεν είμαστε έτοιμοι αυτόν τον καταρράχτη της οργής να τον διοχετεύσουμε σε γόνιμα χωράφια, θα χαθεί μέσα στα φαράγγια.

Πολύς λόγος γίνεται και μέσα από το Σχέδιο Προγράμματος, αλλά και από επίλεκτα στελέχη του Κόμματος, για αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό - αντικαπιταλιστικό κίνημα, και με αυτές τις δυνάμεις λέτε θα πάμε για κυβέρνηση.

Αν θέλουν και όποιοι θέλουν ένα άλλο Κόμμα πλαδαρό και ανίκανο να έρθει σε κάθετη ρήξη με αυτό το σάπιο σύστημα, ας ψάξουν γι' αλλού. Σαν φύλλο συκής δεν πρέπει να αφήσουμε τα αστικά κόμματα και τους μικροαστούς να μας χρησιμοποιήσουν. Χάριν του ανοίγματος στην κοινωνία πήγαν να μας φέρουν τα πάνω κάτω και έχετε και εσείς που μείνατε μερίδιο ευθύνης, γιατί δεν προστατέψατε έγκαιρα και αποτελεσματικά από τους ρεβιζιονιστές και ακόμα πρέπει να μιλάμε για μέτωπα;

Κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να βαδίσουμε αυτόν το δρόμο που συνειδητά διαλέξαμε αταλάντευτα και αδιαπραγμάτευτα.

Τραβάμε μπροστά, όσο λίγοι κι αν μείνουμε, ερχόμαστε από μακριά και πάμε πολύ μακριά. Το λεγόμενο Συνασπισμό δεν τον αγκάλιασε η κοινωνία, παρόλο που δεν κράτησε τίποτα από την Αριστερά. Γι' αυτό 5 κόμματα - 2 πολιτικές είναι σωστό, γιατί δεν άλλαξε τίποτα εδώ και 5 χρόνια, ώστε να το αλλάξουμε σύντροφοι.

Αλλά πέστε ότι έρχονται όλα κατ' ευχήν και τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και κάθε ιμπεριαλιστή και κεφαλαιοκράτη τον διώχνουμε (αλλά πώς γίνεται το μέτωπο από τη μια τον διώχνουμε και από την άλλη λες ότι μπορεί να δρα το μονοπωλιακό κεφάλαιο;). Είναι ένα ζήτημα και πρέπει να το δούμε.

Αυτές οι δυνάμεις που συμπτύχθηκαν δε θα διαφοροποιηθούν στην πορεία, όταν για μας ο βασικός στρατηγικός στόχος είναι η επαναστατική θεωρία και η μετεξέλιξή του σε μια κομμουνιστική κοινωνία. Αυτές οι δυνάμεις που συμφώνησαν στα επιμέρους δε θα λειτουργήσουν σαν τροχοπέδη, παρ' όλα αυτά να γίνει απόφαση του Συνεδρίου.

Θα κρατήσω τις απόψεις μου και θα σεβαστώ την πλειοψηφία. Με τρομάζει η ιδέα ότι θα ψαχνόμαστε. Τώρα τι κυβέρνηση θα γίνει είναι ζήτημα αναλυτών.

Η κοινωνία σε τιμά και σ' εμπιστεύεται γι' αυτό που είσαι, όχι γι' αυτό που δεν είσαι. Με συνέπεια παίρνεις μια για πάντα το λαό.

Αν μαθαίναμε να περπατάμε ίσια,σήμερα ο λαός θα ήταν μαζί μας. Σ' ένα σημείωμα δεν μπορώ να αναφερθώ σε όλα. Προσέχτε την ιδεολογική ταυτότητα. Είναι το θεμέλιο που στηρίζεται η ιδεολογική ενότητα.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Γραμματέας ΚΟΒ Λέκκας Σάμου