Για τη φυσική αγωγή και τον αθλητισμό

Οι θέσεις του ΚΚΕ πρέπει να είναι ξεκάθαρες και ο κομματικός Τύπος να σταματήσει να διαφημίζει τους μεγαλοπαράγοντες εμπόρους της αθλητικής ιδέας και του αποπροσανατολισμού της νεολαίας.

Διαβάζουμε από το Σχέδιο Προγράμματος θέση 30, σελίδα 24 ότι:

"... αναπόσπαστο τμήμα της πολιτιστικής ανάπτυξης ο αθλητισμός και η φυσική αγωγή για το λαό και τη νεολαία για τη διατήρηση της υγείας, την ανάπτυξη της προσωπικότητας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Κεντρικό ζήτημα η ανάπτυξη μαζικού αθλητισμού με φορείς τα σχολεία, τα συνδικάτα, τις μαζικές οργανώσεις και τους φορείς της Αυτοδιοίκησης. Ενίσχυση πρωτοβουλιών πολιτών. Ο αθλητισμός επιδόσεων εντάσσεται στη λογική για τη φυσική αγωγή και τον αθλητισμό".

1. Η θέση αυτή για ένα τέτοιο σημαντικό ζήτημα που αφορά τη νεολαία και άλλες μάζες του πληθυσμού, είναι γενικόλογη και βρίσκεται εκτός της πολιτικής μας, αν εξεταστεί με προσοχή. Κατ' αρχήν, δεχόμαστε σαν Κόμμα ότι Φυσική Αγωγή και Αθλητισμός (Φ.Α. & Α.) συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας, της ποιότητας ζωής και βοηθούν στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου. Ταυτόχρονα όμως, πρέπει να δούμε και τους τρόπους και την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουμε για να επιτευχθούν τα στοιχεία αυτά, ιδιαίτερα σήμερα που μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα έχουν εισχωρήσει σε κάθε αθλητική δραστηριότητα. Αν, τώρα, λάβουμε υπόψη και τον κομματικό Τύπο θα δούμε πως η αλήθεια μάλλον είναι διαφορετική, αφού όπως καθημερινά βλέπουμε σε αυτόν προβάλλεται έντεχνα και σε πλήρη έκταση η παραγοντοποίηση του αθλητισμού και η διαστρέβλωση της αθλητικής ιδέας.

Το ερώτημα που εύλογα γεννιέται στον καθένα από εμάς, είναι πώς ο εργαζόμενος στον οποίο απευθυνόμαστε μέσω του Τύπου, θα μπορέσει να αναπτύξει και να βαθύνει την αντικαπιταλιστική του συνείδηση και θα διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, όταν εμείς σαν Κόμμα, με τον ένα ή άλλο τρόπο, διαφημίζουμε το αφεντικό - μεγαλοπαράγοντα του αθλητισμού, που μπορεί και πληρώνει το διπλάσιο ποσό από τον ετήσιο προϋπολογισμό του ΚΚΕ, προκειμένου να φέρει από το εξωτερικό τον ακριβοπληρωμένο επαγγελματία παίκτη ή προπονητή για να κερδίσει;

Επομένως, η ενίσχυση πρωτοβουλιών των πολιτών πού πάει; Τι συγκεκριμένα θέλει να πει; Μήπως εννοεί τους εμπόρους του αθλητισμού και όλους αυτούς που τους σιγοντάρουν; (Μέσα ενημέρωσης, σπόνσορες, μεσάζοντες κ.ά.). Μήπως δηλαδή με αυτή την άποψη θέλουμε να ενισχύσουμε αυτούς που καπηλεύονται την αθλητική ιδέα, εμπορεύονται την άθληση και γενικά τη φυσική δραστηριότητα των νέων και αποπροσανατολίζουν το λαό από τα προβλήματα και τις αγωνίες του για ένα καλύτερο μέλλον;

Πρέπει λοιπόν να γίνει ξεκάθαρο πως μια τέτοια ενίσχυση πρωτοβουλίας πολιτών μόνο μαρξιστική θέση δεν είναι και δεν μπορεί να εντάσσεται στην πολιτική μας. Εξάλλου και η άρχουσα τάξη σήμερα τι κάνει; Τέτοια ενίσχυση δεν προσφέρει απλόχερα σε μεγαλοεφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες και διάφορους άλλους τσαρλατάνους που μόνο για την ανάπτυξη του αθλητισμού στη χώρα μας δε νοιάζονται, αλλά αντίθετα ως πρωτεύοντα στόχο έχουν τα κέρδη, τη δωρεάν διαφήμιση και την προσωπική τους ανέλιξη και κυριαρχία στα μάτια των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων;

2. Η έκφραση "... ο αθλητισμός επιδόσεων εντάσσεται στη λογική για τη φυσική αγωγή και το μαζικό αθλητισμό" επίσης δεν μπορεί να κατανοηθεί. Μήπως η άποψη αυτή θέλει να πει ότι ο πρωταθλητισμός είναι λογική συνέπεια της Φ.Α. και Α; Και αν είναι αυτό, πού πρέπει να δίνεται η βαρύτητα; Μήπως στο αποτέλεσμα του αγώνα ή των αγώνων; Στη νίκη της ομάδας του άλφα μεγαλοεπιχειρηματία σε βάρος του βήτα; Στη διαφήμιση της αγωνιστικής προσπάθειας των λίγων αθλητών και των δεκάδων χιλιάδων χειροκροτητών φιλάθλων - εργαζομένων και νέων;

Κατά την άποψή μου, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σε τέτιες θέσεις, γιατί χωρίς να εξετάζουμε αντικειμενικά στοιχεία και δεδομένα της ιδεολογίας μας μπορούμε να οδηγηθούμε σε ένα λαθεμένο δρόμο που σκόπιμα η άρχουσα τάξη και εξουσία ακολουθεί πεισματικά. Μεταξύ των άλλων που επιχειρείται στον αθλητισμό επιδόσεων είναι και η διεκδίκηση, από τους διεθνείς αθλητικούς οργανισμούς, ανάθεσης διεξαγωγής μεγάλων αθλητικών συναντήσεων στη χώρα μας, από τις οποίες θα καρπωθούν οι λίγοι τα οποιαδήποτε κέρδη (οικονομικά, πολιτικά, κλπ) ενώ ο εργαζόμενος και ο νέος θα εξακολουθούν να μένουν στην ίδια μίζερη κατάσταση και να ζητούν αύξηση του μεροκάματου και βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης.

3. Ο μαζικός αθλητισμός, δόκιμος όρος, πλέον, που δηλώνει την ενασχόληση του καθενός πολίτη με κάθε μορφή φυσικής ή αθλητικής δραστηριότητας, δεν μπορεί να γίνει πράξη, αν διαφημίζεται προκλητικά και μόνον το αποτέλεσμα, το ρεκόρ, η αγωνιστική θέση και κατάταξη. Εάν μείνουμε μόνο στη θεωρητική βάση του όρου, δε θα καταφέρουμε να πετύχουμε όχι μόνο τη μαζικότητα, αλλά ούτε την άθληση των πολιτών.

Κι εδώ μπορεί να τεθεί και το ερώτημα, ποιες είναι οι κατευθυντήριες γραμμές αυτής της πολιτικής μας στον αθλητισμό; Είναι η ενδυνάμωση και η στήριξη του σωματείου και του αθλητισμού που προωθεί; Είναι η δραστηριοποίηση του μεγάλου κομματιού της νεολαίας να αθληθεί οργανωμένα και αποτελεσματικά; Είναι η προτροπή τους να παρακολουθούν οργανωμένα ή μεμονωμένα από την εξέδρα τον αγώνα; Η μήπως είναι η οργάνωση ολόκληρου του πληθυσμού ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας να στραφεί σε μια δραστηριοποίηση για φυσική δραστηριότητα και άθληση, με στόχο τη βελτίωση της υγείας του και της ποιότητας ζωής;

Απαιτείται σοβαρή αντιμετώπιση του ζητήματος της Φ.Α. και Α. αν πράγματι, θέλουμε να συμβάλλουμε στην υλοποίηση του συνθήματος "Ασκηση για όλους" και στη χάραξη μιας αθλητικής πολιτικής που να εξυπηρετεί τον απλό πολίτη. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πούμε ότι ο νέος και ο κάθε εργαζόμενος έχει τις ευκαιρίες να "εκμεταλλευτεί" το περιβάλλον στο οποίο ζει και ασκούμενος να θωρακίσει την υγεία του.

Γι' αυτή την υπόθεση χρειάζεται οργανωμένος αθλητικός χώρος και εγκατάσταση, στην οποία ο αθλούμενος πρέπει να έχει την άνετη πρόσβαση. Πράγμα που σήμερα απουσιάζει, ενώ από την άλλη πλευρά βλέπουμε τη διασπάθιση δισεκατομμυρίων για την κατασκευή μεγαθηρίων αθλητικών εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν τους προέδρους επιχειρηματίες και τα σωματεία τους. Η πολιτεία δείχνει απλοχεριά σε αιτήματα ιδιωτών για εκχώρηση εκτάσεων του δημοσίου, προκειμένου να οικοδομηθούν νέα σύγχρονα ιδιωτικά γυμναστήρια και στάδια ή να χρησιμοποιούνται ως ιδιωτικά αυτά που κατασκευάστηκαν και κόστισαν τεράστιες περιουσίες με τους φόρους του απλού πολίτη.

4. Σε όλη αυτή την προσπάθεια της ανάπτυξης του αθλητισμού στον τόπο μας, σοβαρό ρόλο καλείται να παίξει ο νέος επιστήμονας, που θα πρέπει να εφοδιάζεται με τις κατάλληλες γνώσεις για να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις και στην εξυπηρέτηση της βελτίωσης της ποιότητας ζωής της νεολαίας και ολόκληρου του λαού. Να ενδιαφέρεται για έναν Αθλητισμό που θα προσφέρεται με τις απλές στοιχειώδεις μορφές στο παιδί του Δημοτικού και Γυμνασίου - Λυκείου, στον εργαζόμενο κατά τον ελεύθερο χρόνο του, στον στρατευμένο, στη γυναίκα και στον απόμαχο της δουλιάς με τις μορφές της αναψυχής και αναζωογόνησης. Εναν Αθλητισμό που θα καλύπτει με επιστημονικό τρόπο και ερμηνεία τον αθλητή κάθε ατομικού και ομαδικού αθλήματος, προκειμένου να πρωταγωνιστεί στους διεθνείς στίβους, όπου εκπροσωπείται η χώρα μας. Ο νέος αυτός πρέπει να διαπαιδαγωγείται με τις αρχές της φιλίας και συνεργασίας των λαών, της ειρήνης, της δημιουργίας και της προόδου. Μόνο έτσι μπορείς να εμπιστεύεσαι έναν αυριανό παιδαγωγό, προκειμένου να διαμορφώσει την αθλητική παιδεία, την κουλτούρα και τον πολιτισμό στη νεολαία μας.

Η αντίληψη που πάει να κυριαρχήσει τελευταία και δεν είναι άλλη από αυτή του ανταγωνισμού του θεάματος των αθλητικών γεγονότων και συναντήσεων, πρέπει με ιδιαίτερη προσοχή να μελετηθεί. Δηλαδή αυτή που θέλει όλο και περισσότερο κόσμο να παρακολουθεί το αθλητικό θέαμα μπροστά στην τηλεόραση ή ως φίλαθλοι και οπαδοί να γεμίζουν τις εξέδρες και να πανηγυρίζουν, προκειμένου να ξεχάσουν τα προβλήματα της ανεργίας, της λιτότητας, της μείωσης των μισθών, της εξαντλητικής φορολογίας και των συνεπειών της Συνθήκης του Μάαστριχτ για τη χώρα μας. Μια επικίνδυνη για τη νεολαία και τον κάθε εργαζόμενο τάση, όπου θα γεμίζουν τα στάδια οι χιλιάδες χειροκροτητές και ακίνητοι θαμώνες ενός γυμναστηρίου ή ενός σταδίου παρακολουθώντας το ζωντανό αθλητικό θέαμα με δέκα, δώδεκα ή και είκοσι δύο αθλητές.

Με άλλα λόγια, μια καθαρά στρεβλή εικόνα και αντίληψη για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό, όπου όλα θα βρίσκονται κάτω από το πρίσμα μιας επιχειρησιακής παραγοντικής - αθλητικής διαπλοκής, για να κερδίζουν οι λίγοι επιχειρηματίες (πρόεδροι και στελέχη ομάδων) και τα ηλεκτρονικά και άλλα μέσα ενημέρωσης, να εξάγεται αθρόα και νόμιμα το συνάλλαγμα για τις αγορές ξένων αθλητών και προπονητών, να πασχίζουν οι Ελληνες αθλητές για καλύτερα συμβόλαια και απολαβές, να υποαπασχολούνται οι άνεργοι απόφοιτοι των ΤΕΦΑΑ και να καταθέτουν το υστέρημά τους οι χιλιάδες των οπαδών στα κερδοφόρα ταμεία του αθλητικού θεάματος.

Ολη αυτή η επιχείρηση έγινε προσπάθεια τελευταία να στηθεί μέσα στα ΤΕΦΑΑ και ιδιαίτερα του Πανεπιστημίου της Αθήνας, με ορισμένους που είχαν την πολιτική κάλυψη του υπουργείου Παιδείας και του υφυπουργείου Αθλητισμού. Η μεθόδευση αυτή σε βάρος του Τμήματος και της διάλυσής του, αλλά και της κατεύθυνσης του Αθλητισμού στη χώρα μας απέτυχε και οι "παρεμβάσεις" της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ καταδικάστηκαν στη συνείδηση της κοινής γνώμης.

Μπροστά στο 15ο Συνέδριο του Κόμματος, εάν πράγματι ισχύει η συλλογικότητα στη δράση και στην επεξεργασία της πολιτικής του ΚΚΕ, η θεωρητική - επιστημονική προσέγγιση των φαινομένων του σύγχρονου κόσμου και της ελληνικής πραγματικότητας πρέπει, οι απόψεις των μελών, φίλων και οπαδών να ληφθούν υπόψη κατά τη συζήτηση της στρατηγικής του Κόμματος για να μην έχουμε τα λάθη του παρελθόντος.

Επειδή η άρχουσα τάξη θέτει διασπαστικά και υπονομευτικά σχέδια μέσα στο λαϊκό κίνημα, δεν πρέπει εμείς οι ίδιοι να επιτρέψουμε τέτοια σχέδια να περάσουν μέσα από τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό.

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΥΝΤΟΛΟΣ

Αθήνα