Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε

Σεβόμενος το χώρο του "Ριζοσπάστη" δε θα ασχοληθώ με περιττές θεωρητικές και άλλες χιλιοειπωμένες κουβέντες. Πρακτικά λίγες αναμνήσεις από τη ζωή μου. Επειτα από την κοσμοχαλασιά που ζήσαμε και ζούμε, ψάχνουμε να βρούμε τι μας φταίει. Βασανιζόμαστε και βασανίζουμε και τους άλλους για να τους βοηθήσουμε, δήθεν, να καταλάβουν τι έφταιξε. Μα τι φταίει;

Μήπως, την καλώς ετοιμαζόμενη αντεπανάσταση δεν την έκαναν οι λαογδάρτες για μας όλους τους εργαζόμενους της φτώχειας, για να απολαύσουμε μια καλύτερη ζωή; Αυτό έκαναν και το γευόμαστε τώρα στην πράξη. Μάλιστα, για όσους είναι δυσκολονόητα και δεν τα καταλαβαίνουν όπως εγώ, που είμαι λίγο χοντροκέφαλος και μπουμπούνας, οι ίδιοι αυτοί λαογδάρτες φρόντισαν να μας το δώσουν και γραπτά, μελετώντας, όσο μπορούμε πιο πολύ, να καταλάβουμε και μεις και τα παιδιά μας, όταν θα μεγαλώσουν τα μπράτσα τους και θα ζητήσουν να πιάσουν δουλιά σε μια τέχνη, σε μια επιστήμη για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους. Και αυτή ήταν η μεγάλη προσπάθεια που έκαναν και την τύπωσαν σε μια ωραία μπροσούρα πολύ επιμελημένη και τη βάφτισαν ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟ.

Ενα ντοκουμέντο που θα μείνει στην ιστορία αθάνατο και θα διδάσκει και τις κατοπινές γενιές για τον παράδεισο που τους μέλλει να ζήσουν και να απολαύσουν. Αυτό το ντοκουμέντο το Κόμμα το αξιοποίησε και εφοδίασε όλες τις οργανώσεις εδώ και στο εξωτερικό.

Σύντροφοι,

Οσοι είστε οργανωμένοι στο Κόμμα ασφαλώς το πήρατε και το διαβάσατε. Ομως, τι από όλα εφαρμόζετε στην πράξη; Πρώτα πρώτα το κυκλοφορήσαμε πλατιά μέσα στον κόσμο; Τους γνωρίσαμε τον κίνδυνο προκειμένου να πάνε στην αγορά εργασίας, ότι όλα όσα γνώριζαν οι γονείς μας, ότι όλα όσα γνώριζαν για πρόσληψη, αμοιβή, δώρα, άδειες, αποζημιώσεις, ακόμη και ΙΚΑ, γιατί όλα αυτά θα ιδιωτικοποιηθούνε; Οτι οι προσλήψεις θα γίνονται με βάση το ωρομίσθιο, χωρίς άδειες, χωρίς δώρα, χωρίς διακοπές και χωρίς ταμείο ανεργίας; Οσο για τις γυναίκες όταν θα μένουν άνεργες θα μπορούν να πιάσουν δουλιά στη γειτόνισσα σαν μπέιμπι - σίτερ, να πλένουν και την μπουγάδα. Εδώ σταματάω γιατί δε σκοπεύω να παραβιάσω ανοιχτά παράθυρα.

Αλήθεια τι γίνανε αυτές οι μπροσούρες; Μοιραστήκανε μέσα στις μάζες, ιδιαίτερα στους νέους που ετοιμάζονται να πιάσουν δουλιά; Πώς θα παντρευτούν, θα κάνουν οικογένεια, παιδιά, πώς θα χτίσουν σπίτι; Δε νομίζω, σύντροφοι, ότι υπάρχει καλύτερο έδαφος για να χτυπήσουμε το κατεστημένο και να κάνουμε χωριό και να χτυπήσουμε όλοι μαζί τους λαογδάρτες.

Νομίζω ότι θα πρέπει να ξανατυπωθεί η Λευκή Βίβλος και να την κυκλοφορήσουμε. Και ένα ακόμη, να μην αφήνουμε υλικό στοιβαγμένο μέσα στις ΚΟΒ και να μένει αναξιοποίητο. Οσο για το "Ριζοσπάστη" θα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε να τον απλώσουμε μέσα στον κόσμο του μόχθου και της δουλιάς. Ομως, και ο "Ριζοσπάστης" θα πρέπει να διαφοροποιηθεί, να αλλάξει όψη. Να ελαττώσει αν όχι να εξαφανίσει την καθαρεύουσα. Το ξέρουμε ότι σήμερα μεγάλο μέρος των αναγνωστών είναι έτσι, αποτελείται από διανοούμενο προλεταριάτο. Ομως, αυτοί οι γραμματιζούμενοι μπορούν να διαβάσουν τη δημοτική. Εμείς, όμως, με τα γράμματα του δημοτικού, πού να καταλάβουμε το νεολογισμό της καθαρεύουσας. Ασε, που έτσι και μπει ακόμη και καμιά, έστω, και μικρή αύξηση θα υποχρεωθεί να κατεβάσει τα ρολά. Στην εποχή της ΕΔΑ όταν η"ΑΥΓΗ", από μια δραχμή έγινε μιάμιση, είπα ή κόβω το τσιγάρο, ή σταματώ την εφημερίδα. Και έκοψα το τσιγάρο φυσικά. Παρά το γεγονός ότι η "ΑΥΓΗ" τότε έφτανε οκτώ - δέκα σελίδες, διέθετε κι ένα χώρο καθημερινά και δημοσίευε συνέχεια ορισμένα διαλεχτά λογοτεχνικά έργα ντόπια και ξένα και έτσι κρατούσε τον αναγνώστη σε διέγερση και ξεκουραζόταν.

Ο σημερινός "Ριζοσπάστης" με τα μαύρα σεντόνια που μας σερβίρει ιδιαίτερα την Κυριακή, ποιος έχει την αντοχή και το κουράγιο να τα περπατήσει; Μήπως δε θα μπορούσε με μικρότερα κομμάτια από κάθε κεφάλαιο να μας δώσει το περιεχόμενο;

Η γυναίκα μου διαβάζει ένα βιβλίο τη βδομάδα και με κοροϊδεύει που δε με έχει δει να κρατώ βιβλίο στο χέρι, αλλά μόνο το "Ριζοσπάστη", και με το δίκιο της. Εγώ έχω να διαβάσω ένα καλό βιβλίο πριν από τον πόλεμο, μόλις και πρόλαβα και διάβασα τους "Αθλιους" του Βίκτωρος Ουγκό. Ποιος εργαζόμενος μπορεί να διαβάσει βιβλίο και την εφημερίδα κάθε μέρα, άσε που όσο και να μισούμε την τηλεόραση μόνο για τα προγράμματά της, εν τούτοις έχει κι αυτή το μερίδιό της.

Εδώ που τα λέμε, εγώ λόγω επαγγέλματος, ήμουν κουρέας στα 30 χρόνια της δουλιάς, διάβασα την Παγκόσμια Ιστορία της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Την ιστορία της ανθρωπότητας, της Ουνέσκο, τους 57 τόμους του Λένιν. Επίσης τους αγόρασα δεύτερη φορά και τους έκανα δώρο στη Νομαρχιακή της Κεφαλονιάς, στη μνήμη των πεσόντων αγωνιστών του Κόμματος στο Αργοστόλι. Αλλά εγώ διαβάζω και τη νύχτα. Τώρα έχω επιφορτιστεί με τα καθήκοντα αντιπροέδρου του Ελληνο - Κουβανικού και κουράζομαι πολύ. Δυο λόγια για τα υλικά του Συνεδρίου.

Στο Πρόγραμμα δεν είδα ούτε μια λέξη ενάντια στο ρεφορμισμό, στη μεγάλη αρρώστια που διαφθείρει και εξαγοράζει και στελέχη ακόμη του Κόμματος, και δεν είναι λίγοι αυτοί που βολεύτηκαν και φτιάχτηκαν, κόβοντας ρόδα μυρωμένα. Εγώ θυμάμαι, το 1938 πήγα στη Σάμη σ' ένα σύντροφο, τον Αποστόλη τον Ρηγάτο, στο χωριό Κουλουράτα, είχε αρκετά χτήματα και χέρσα με τρεχούμενο νερό.

Του είπα να μας έδινε ένα κομμάτι 4 στρέμματα να το καλλιεργήσουμε με ζαρζαβατικά, για οικονομικά του Κόμματος, και μας το 'δωσε, σύντροφος ήταν. Ξεκινούσαμε 10 - 12 νοματαίοι με τις αξίνες στον ώμο, 3 ώρες μακριά. Το καλλιεργήσαμε, εγώ πήγαινα δυο φορές την εβδομάδα και το πότιζα, το νερό διέσχιζε το χωράφι. Τα ζαρζαβατικά τα κουβαλούσα με το γάιδαρο στο χωριό. Τότε είχα κουρείο ανοίξει και τα πουλούσα, έτσι λύναμε τα οικονομικά του Κόμματος. Αυτό έγινε για δυο χρονιές ώσπου ξέσπασε ο πόλεμος. Εδώ σταματώ, πολυλόγησα και παρακαλώ, ας μη παρεξηγηθώ.

Τελειώνοντας, εύχομαι ό,τι καλό μπορεί να προκύψει από το ιστορικό 15ο Συνέδριο.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΣ

Μέλος ΚΟΒ Κυλικιανών Νίκαιας