Συγκέντρωση δυνάμεων στο Α-Α-Δ μέτωπο

Ισχυροποίηση του ΚΚΕ

Ο προσυνεδριακός διάλογος που γίνεται στις κομματικές οργανώσεις, αλλά και στον κομματικό Τύπο, έχει αναδείξει το α/α/δ μέτωπο σε κομβικό σημείο αναφοράς.

Αυτό είναι θετικό πιστεύω, γιατί θα βοηθήσει τη συζήτηση στο Συνέδριο για να ξεκαθαρίσουν αρκετά ζητήματα που έχουν σχέση με τον άμεσο πολιτικό στόχο του Κόμματος.

Το ενδιαφέρον συγκεντρώνουν οι πλευρές του μετώπου.

- Πού και πώς οικοδομείται το μέτωπο.

- Ποιοι πρέπει να είναι οι προγραμματικοί του στόχοι.

- Ποιες δυνάμεις θα πάρουν μέρος σε αυτό και πώς το μέτωπο θα οδηγήσει στη σοσιαλιστική προοπτική.

Πρέπει να αναφέρω εδώ, ότι για άλλη μια φορά, τα μέλη της ΚΕ τουλάχιστον, στην πλειοψηφία τους, αν όχι όλα θα 'πρεπε πολύ έγκαιρα να είχαν στον κομματικό Τύπο δημοσιεύσει τις απόψεις τους, όποιες και αν ήταν, για να συμβάλουν να γίνει μια πιο ουσιαστική συζήτηση στις οργανώσεις. Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτοί, πρώτοι, είχαν επεξεργαστεί τα ντοκουμέντα και τα γνώριζαν αρκετά καλά.

Σοβαρές επιφυλάξεις υπάρχουν για την προοπτική συμμετοχής του μετώπου σε κυβέρνηση. Ορισμένες από αυτές, έχω και εγώ και με βρίσκουν σύμφωνο μαζί τους. Υπάρχουν, όμως, και άλλες με τις οποίες δε συμφωνώ, γιατί φτάνουν ως και την άρνηση του μετώπου σαν μέσου συγκέντρωσης δυνάμεων. Τέτοιες απόψεις εκφράζουν την ύπαρξη κινδύνων από τη δημιουργία του μετώπου, και στο όνομα αυτών των κινδύνων πετάνε την κούνια μαζί με το μωρό. Για να τεκμηριώσουν δε αυτούς τους κινδύνους επικαλούνται την πρόσφατη και παλιότερη εμπειρία του Κόμματος από ανάλογες προσπάθειες, που ως γνωστόν έκανε το Κόμμα. Και βγάζουν το συμπέρασμα ότι κινδυνεύει το κόμμα από τους συμμάχους.

Η γενικευμένη πλέον εμπειρία του Κόμματος δε βγάζει αυτό το συμπέρασμα. Το αν δεν είχε θετική εξέλιξη η ΕΔΑ και κινδύνεψε το Κόμμα, αυτό δεν οφείλεται κατά πρώτο και κύριο λόγο στους συμμάχους τότε, αλλά οφείλεται στο γεγονός ότι στελέχη του κόμματος ήθελαν και οργάνωσαν τη διάλυση του ΚΚΕ μέσω της ΕΔΑ. Το ομολόγησε πρόσφατα ένα από αυτά τα στελέχη που συμμετείχε σε αυτή την προσπάθεια. Μάλλον τους πρόλαβε η χούντα. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με τον "ΣΥΝ". Πιθανά στο μέλλον να το ομολογήσει ανοιχτά και αυτό, κάποιος από αυτούς.

Φυσικά, οι σύμμαχοι δεν είναι αγαθοί και αγνοί, τη δουλιά τους κάνουν. Το θέμα είναι να έχεις γερό, από όλες τις απόψεις ΚΚΕ και από αυτή την άποψη, σωστά η Εκθεση Δράσης της ΚΕ μαζί με τη συγκέντρωση δυνάμεων για το μέτωπο, θέτει, ταυτόχρονα, άμεσο καθήκον την ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση του Κόμματος και της επιρροής του.

Σε αυτή τη φάση θεωρώ ότι είναι κύριο ζήτημα σε σχέση με το Μέτωπο - επειδή όλα δεν μπορούν να ξεκαθαριστούν - το Κόμμα να καθορίσει την πολιτική που θα ακολουθήσει, για να συμβάλλει στη συγκέντρωση δυνάμεων για το μέτωπο. Πιστεύω ότι η ΚΕ με την Εκθεση Δράσης δίνει σωστό προσανατολισμό σε αυτό το ζήτημα. Εκτιμάει σαν θετική τη μέχρι τώρα πολιτική γραμμή και δίνει συνέχεια σε αυτή την ίδια, όπως πολύ πετυχημένα εκφράστηκε με το σύνθημα, πολλά κόμματα - δύο πολιτικές. Πιστεύω ότι μόνο αν επικρατήσουν αυτοκτονικές τάσεις και απόψεις μέσα στο Συνέδριο θα αλλάξουν αυτή την πολιτική. Αντίθετα σήμερα, που τα πράγματα στο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν στα μάτια του λαού, όσον αφορά, στο ποιος είναι με ποιον, χρειάζεται πιο σθεναρά να εφαρμόσουμε αυτή την πολιτική σε όλα τα επίπεδα. Είναι πολύ δυνατή η αντιπαράθεσή μας με την πολιτική και την ιδεολογία της άρχουσας τάξης, των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των πολιτικών της εκφραστών, κάθε απόχρωσης συντηρητικής, σοσιαλδημοκρατικής ή νεοαριστερίζουσας.

Αυτές τις μέρες πρέπει να γνωρίζετε ότι μέλη και στελέχη μας, εκτός από την επίθεση, δέχονται, ταυτόχρονα, προτάσεις για συνεργασία, από μέλη και στελέχη, πρώην του κόμματος, και σήμερα στο αριστερό όπως λένε ρεύμα του "ΣΥΝ". Οπως, επίσης, και από το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (Τσοβόλα).

Δε συμφωνώ με την ΚΕ ότι έγιναν παρεκκλίσεις από την εφαρμογή της πολιτικής γραμμής λόγω συγχύσεων, ιδιομορφιών και λαθεμένων απόψεων. Το Αχτιδικό Γραφείο και η Αχτιδική Επιτροπή των ΔΕΚΟ - ΤΡΑΠΕΖΩΝ έγκαιρα πιστεύω είχε τεκμηριωμένα επισημάνει στο παρελθόν, στο ΠΓ και τη Γραμματεία της ΚΕ, περιπτώσεις στελεχών ακόμη και μελών της ΚΕ που δεν την εφάρμοσαν. Είτε γιατί δε συμφωνούσαν με την πολιτική του Κόμματος στο μαζικό κίνημα και δεν πειθαρχούσαν. Είτε γιατί συμφωνούσαν, αλλά ήθελαν να εξασφαλίσουν πρόσκαιρα μια ή περισσότερες θέσεις σε όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος. Εγινε από τη μεριά τους συνειδητή επιλογή.

Και από αυτή την άποψη η ΚΕ και το ΠΓ έπρεπε να είχαν πάρει μέτρα πιο αποτελεσματικά και πιο έγκαιρα. Διότι είναι γνωστό ότι στο συνδικαλιστικό τομέα είχαμε τη μεγαλύτερη αιμορραγία και το μέτωπό μας είναι πολύ αδύνατο.Ποιος, τελικά, είναι αυτός που κρίνει την ορθότητα της μιας ή της άλλης πολιτικής γραμμής; Συμφωνούμε πιστεύω οι περισσότεροι ότι είναι η ίδια η ζωή. Με την εφαρμογή της πολιτικής γραμμής του Κόμματος στο χώρο των ΔΕΚΟ - ΤΡΑΠΕΖΩΝ, παρά τις επιμέρους παρεκκλίσεις, καταφέραμε σε όσες αρχαιρεσίες έγιναν στις συνδικαλιστικές οργανώσεις να αυξήσουμε τις δυνάμεις μας. Αυτή η αύξηση δε μας ικανοποιεί, γιατί ο στόχος μας για αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα του χώρου, υπέρ των ταξικών δυνάμεων, δεν επιτεύχθηκε ακόμη.

Η αύξηση, όμως, είναι σημαντική σε σχέση με το μέγεθος της επίθεσης που δεχόμαστε, λόγω της σημασίας του χώρου, αλλά και το μικρό χρονικό διάστημα που είχαμε για να επουλώσουμε τις πληγές από τη ζημιά που υποστήκαμε στο παρελθόν. Με βάση αυτή τη γραμμή δε συνεργαστήκαμε με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, "ΣΥΝ" κλπ. που υπέγραψαν συμβόλαιο με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Στα ψηφοδέλτιά μας καλέσαμε και συμμετείχαν αυτοί που είναι υπέρ του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Σε αυτή την κατεύθυνση αποφάσισε πρόσφατα η Αχτιδική προσυνεδριακή Συνδιάσκεψη να συνεχίσει τη δράση της.

Και φυσικά, δε θα μπορούσε να υπάρξει διαφορετική απόφαση. Οταν η εμπειρία της ίδιας της κομματικής οργάνωσης επιβεβαιώνει μια σειρά εκτιμήσεις της Εκθεσης Δράσης της ΚΕ και τις επαυξάνει. Οπως παρακάτω αναφέρω: "Οι πλειοψηφίες που βρίσκονται στα κεντρικά όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος με τη στάση τους έχουν εξελιχθεί σε φορείς προώθησης των επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου". Το ίδιο συμβαίνει και στις Ομοσπονδίες των ΔΕΚΟ - ΤΡΑΠΕΖΩΝ, από όπου προέρχεται η πλειοψηφία των συνδικαλιστών στα κεντρικά συνδικαλιστικά όργανα.

Και επειδή η οργάνωσή μας γνωρίζει από πρώτο χέρι, πρόσωπα και πράγματα, εκτιμάει ότι αυτοί οι συνδικαλιστές έχουν ξεπεράσει τα όρια του παλιού κυβερνητικού και ρεφορμιστικού κινήματος. Εκσυγχρονίστηκαν και πέρασαν στο χρηματιζόμενο συνδικαλισμό και προς επίτευξη των στόχων τους μετέτρεψαν τις περισσότερες συνδικαλιστικές οργανώσεις σε παραρτήματα - διευθύνσεις τις Δημόσιες Επιχειρήσεις ή Τράπεζες. Για του λόγου το αληθές, βλέπε ιδιωτικοποίηση Δ. Τ. και όχι μόνο.

Επομένως, με ποιους να συνεργαστούμε; Με αυτές τις δυνάμεις; Στο όνομα των μικροδιαφορών τους, ενώ στα βασικά συμφωνούν; Αυτός είναι σήμερα ο αριστερός προοδευτικός χώρος που πρέπει το Κόμμα να κάνει άνοιγμα για συνεργασίες για να οικοδομήσει το μέτωπο.

Σε μια τέτοια υποθετική περίπτωση μόνο μέτωπο Αντιμονοπωλιακό, Αντιιμπεριαλιστικό δε θα είναι. Αντίθετα, θα είναι ενσωμάτωσή μας στην κοινωνική συναίνεση και στον εκσυγχρονισμό του καπιταλιστικού συστήματος.

Πιστεύω ότι όσοι πρεσβεύουν τέτοιες απόψεις δε συμφωνούν στην ουσία του Σχεδίου Προγράμματος της ΚΕ, κρύβονται πίσω από αστεία επιχειρήματα του τύπου - "Συνεργασία με διεφθαρμένες ηγεσίες για να αποσπάσουμε την υγιή βάση του", "Συνεργασία πάνω στο πρόβλημα και όχι στο υποκείμενο", ή ακόμη και το πιο εξοργιστικό, ότι "η πολιτική, πολλά κόμματα - δύο πολιτικές επιλέχθηκε αρχικά από το Κόμμα για λόγους άμυνας απέναντι στον αντίπαλο". Τουλάχιστον, ας προσπαθήσουμε λίγο να κρατήσουμε ψηλά το κύρος του Κόμματος που έχει όχι μόνο σε φίλους, αλλά και σε εχθρούς.

Το ΚΚΕ, τα μέλη και τα στελέχη του, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες πάντα προέταξαν το συμφέρον των εργαζομένων και όχι το στενά κομματικό συμφέρον.Το τελικό συμπέρασμά μου είναι ότι η πολιτική του Κόμματος χτυπιέται από τα δεξιά μέσω της πολιτικής πλατφόρμας που εξέφρασε μέλος του ΠΓ της ΚΕ, αλλά και από τ' αριστερά.

Είναι δύο όψεις του ίδιου κάλπικου οπορτουνιστικού νομίσματος. Η μια τροφοδοτεί και ενισχύει την άλλη γι' αυτό είναι εξίσου επικίνδυνες.

Θυμίζω επιγραμματικά την εμπειρία μας από το πρόσφατο παρελθόν: Εμφανιζόμενη η αριστερή φράξια στο Κόμμα και την ΚΝΕ τότε, ως γνωστό, έφυγε και δημιούργησε το ΝΑΡ, τράβηξε όλο το Κόμμα στην αντιμετώπισή της. Ταυτόχρονα, όμως, η δεξιά ομάδα στο Κόμμα βρήκε ευκαιρία και κατέλαβε σημαντικές θέσεις στο Κόμμα και αργότερα στο "ΣΥΝ". Η συνέχεια είναι γνωστή. Προς το παρόν οι ηγετικοί κύκλοι του κεφαλαίου μας παίζουν στο δεξιό χαρτί, στα φανερά (βλέπε ΜΜΕ), έχουν όμως στο μανίκι και το άλλο το κρυφό. Ποντάρουν σε φόβους υπαρκτούς μέσα στις γραμμές μας για νέα διάσπαση ή παραιτήσεις. Για να ρυμουλκήσουν το Κόμμα στα νερά τους. Και αυτή τη φορά, δεν έχουν υπολογίσει σωστά.

ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Μέλος της ΕΠ της ΚΟΑ