Μη μου μιλάς άλλο για λάθη

Είμαι ένας σύντροφος με συνολική κομματική ζωή, στην ΟΚΝΕ και στο Κόμμα, 58 χρόνια.

Με την πείρα, λοιπόν, τόσων χρόνων θέλω να πω λίγα λόγια για το 15ο Συνέδριο.

Σύντροφοι, σύνεδροι,

Πολλές φορές δεν εφαρμόστηκε από την καθοδήγηση του ΚΚΕ η θεμελιακή αρχή της στενής σύνδεσης με την κομματική βάση και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα (αφού δεν πάρθηκε η γνώμη της βάσης) να συμβούν ανεπανόρθωτα και τραγικά λάθη, που στοίχισαν θυσίες και απώλεια ιστορικών ευκαιριών για το επαναστατικό κίνημα της χώρας μας. Ακόμη πληρώνει το λαϊκό κίνημα και ο λαός μας ενέργειες της καθοδήγησης που χρονολογούνται ακόμη από το 1943 και μετά.

Και σήμερα, παρά το ιδεολογικό ξεκαθάρισμα του ΚΚΕ από το 14ο Συνέδριο, πολλοί σύντροφοι στον προσυνεδριακό διάλογο χτυπάνε το καμπανάκι να προσεχτούν οι φωνές και οι αναθεωρητικές απόψεις, που ακόμη φωλιάζουν μέσα στο Κόμμα.

Δεν μπορεί, σύντροφοι, να υπάρξει στο μέλλον δικαιολογία για νέα λάθη από ένα Κόμμα σαν το ΚΚΕ, με τέτοια απομνημονευμένη ιστορική πείρα, θετική και προπαντός αρνητική εσωτερική και παγκόσμια. Μου έχει γίνει εφιάλτης η φράση "κάναμε λάθη". Κάναμε λάθος για το Λίβανο, λάθος ήταν η Καζέρτα, η Βάρκιζα. Λάθος η αποχή του 1946. Λάθος το κοινό πόρισμα και ο Συνασπισμός, η συγκυβέρνηση με τον Τζαννετάκη και τόσα άλλα. Ομως, είναι καιρός όλα αυτά τα παθήματα να μας γίνουν μαθήματα και γνώση. Οι σωστές αποφάσεις και ενέργειες δε βρίσκονται και δεν παίρνονται έξω και μακριά από τη συλλογική σκέψη του Κόμματος. Και αν αυτός ο κανόνας παραβιαστεί, είναι πολύ πιθανόν να έχουμε κάνει ξανά ένα ακόμη καινούριο λάθος.

Ετσι, το 15ο Συνέδριο πρέπει να σταθεί ιστορικό. Πρέπει να είναι ένα Συνέδριο που θα χαράξει την αλάνθαστη στρατηγική πορεία, που θα οδηγεί κατευθείαν στο σοσιαλισμό. Και πρέπει εδώ να πούμε, πως υπάρχουν στο Πρόγραμμα πολλές διάσπαρτες νησίδες ρεφορμιστικές, συμβιβαστικές και αντιφατικές. Είναι δηλαδή, αυτό που λέει ο λαός μας: "Μια στο καρφί και μια στο πέταλο". Στο διάλογο έχουν επισημανθεί από πολλούς συντρόφους αυτές οι νησίδες και θα έχουν ασφαλώς το λόγο τους, αφού δεν μπήκαν τυχαία. Και, φυσικό, βέβαια, είναι να γεννιούνται υποψίες για μια όχι και τόσο αλάνθαστη πορεία του Κόμματος και του κινήματος.

Προσοχή, λοιπόν, σύντροφοι σύνεδροι στις λακκούβες. Οι καιροί έγιναν πολύ πονηροί. Και όσο θα προχωράει η ζωή, πιο κοντά προς την οριστική λύση της αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας, τόσο τα πράγματα θα δυσκολεύουν. Περιθώρια για άλλα λάθη δεν υπάρχουν.

Ευχαριστώ, καλή δύναμη και καθαρό επαναστατικό μυαλό.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ