Χωρίς ανυπομονησίες και άγχη

Τα τέσσερα χρόνια που πέρασαν από το 14ο Συνέδριό του ήταν πολύ σημαντικά για την παραπέρα πορεία του Κόμματός μας. Η επίμονη και σταθερή προσπάθεια των μελών και των στελεχών συνέβαλαν στο νοικοκύρεμα της δουλιάς μας και στη μορφοποίηση των οργανώσεων. Αρχισαν να διαλύονται οι συγχύσεις, που δημιούργησαν στις γραμμές μας οι ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες και η κρίση που ξέσπασε στις γραμμές του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος καθώς και η διασπαστική δραστηριότητα όσων επιδίωκαν τη διάλυση του ΚΚΕ. Αρχισε συστηματικά μία προσπάθεια σε οργανωτικό ιδεολογικό και πολιτικό πεδίο, που συνεχίζεται και θα συνεχιστεί για μεγάλο ακόμα διάστημα. Με μία μεγάλη συλλογική προσπάθεια καθορίστηκαν από πανελλαδικά σώματα οι βάσεις της πολιτικής μας σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση και καθορίστηκαν οι θέσεις του Κόμματος σχετικά με την εκτίμηση των αιτιών που συνέβαλαν στην ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη. Η Κεντρική Επιτροπή συνέβαλε αποφασιστικά στην επεξεργασία της πολιτικής που ακολουθεί σήμερα το Κόμμα. Με λίγα λόγια τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο άρχισαν να διαμορφώνονται τα νέα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Κόμματος που υπογραμμίζουν τη συνέχεια της κομμουνιστικής παράδοσής του στη χώρα μας, αναδείχνουν το ΚΚΕ κληρονόμο και συνεχιστή των επαναστατικών παραδόσεων του λαού μας. Δε δίστασε ούτε μία στιγμή να αποδεχτεί το βάρος αυτού του ιστορικού φορτίου, γεμάτου από ηρωικές και δραματικές πράξεις, όπου ο λαός μας πρωταγωνίστησε κάτω από την καθοδήγηση του Κόμματός μας. Η πλούσια αυτή πείρα του Κόμματος παλιότερη και νέα, τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τα τραγικά γεγονότα των ανατροπών στις σοσιαλιστικές χώρες, όλα αυτά έγινε προσπάθεια να μπουν σε μία σειρά, να ταξινομηθούν, να ιεραρχηθούν, να αξιολογηθούν, για να αποτελέσουν μία στέρεα βάση επάνω στην οποία το Κόμμα θα χαράξει τη στρατηγική του, την τακτική του, την πολιτική του για τα επόμενα χρόνια.

Τα τρία ντοκουμέντα που η ΚΕ προτείνει για συζήτηση στο 15ο Συνέδριο δεν είναι τίποτα παραπάνω από την προσπάθεια συγκεκριμενοποίησης των επεξεργασιών του Κόμματος, να χαράξει δηλαδή - στο βαθμό που οι σημερινές συνθήκες και οι δυνατότητες του το επιτρέπουν - το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει για να οδηγήσει την κοινωνία μας στο σοσιαλισμό. Η προσπάθεια αυτή δεν είναι εύκολη, γίνεται κάτω από πρωτόγνωρες για το κίνημα συνθήκες. Παρά όμως τις δυσκολίες και την πολυπλοκότητα της κατάστασης, τα κείμενα αποτελούν μία καλή, επιτυχημένη προσπάθεια και είμαι σίγουρος θα ενισχυθούν από την προσυνεδριακή συζήτηση που γίνεται στο Κόμμα. Από τη συζήτηση αναδείχνονται οι αδύνατες πλευρές και οι κριτικές παρατηρήσεις που γίνονται ασφαλώς θα συμβάλουν, ώστε η ΚΕ να διατυπώσει με μεγαλύτερη σαφήνεια τη σκέψη της και τις προτάσεις της στο Συνέδριο.

Στα τρία αυτά κείμενα μπορεί κανείς να διακρίνει την τακτική του Κόμματος τόσο για τα σημερινά βραχυπρόθεσμα ζητήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, όσο και τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους. Η ΚΕ παίρνει σωστά υπόψη της τους σημερινούς εσωτερικούς και διεθνείς συσχετισμούς, τις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν στη χώρα μας και διεθνώς, από τότε που διατυπώθηκε το προηγούμενο πρόγραμμα του Κόμματος και κάνει τις απαραίτητες αλλαγές. Είναι γεγονός ότι στη χώρα μας έχει βαθύνει η εξάρτηση και η ενσωμάτωσή της στο ιμπεριαλιστικό σύστημα μέσω της ΕΕ, της αναδιοργάνωσης του ΝΑΤΟ, της προώθησης από τις πολυεθνικές με γρήγορους ρυθμούς μιας σειράς από διεθνείς κανόνες λειτουργίας της διεθνούς κοινότητας μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος. Σήμερα, εκτός από την εργατική τάξη και άλλα στρώματα δέχονται τις αρνητικές συνέπειες αυτών των ιμπεριαλιστικών ρυθμίσεων. Τα εργοστάσια κλείνουν, οι κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιούνται, οι αγρότες πιέζονται από τις ρυθμίσεις της ΚΑΠ και της ΓΚATT, οι μικρομεσαίοι οδηγούνται σε συρρίκνωση κάτω από την άμεση παρουσία των πολυεθνικών με τα πολυκαταστήματα και τα σούπερ μάρκετ που πολλαπλασιάζονται σαν τα μανιτάρια και καλύπτουν ήδη σχεδόν όλη τη χώρα.

Σ' αυτή την κατάσταση, στο βαθμό που θα οξύνονται τα αντιιμπεριαλιστικά αντιμονοπωλιακά προβλήματα, όλο και ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις θα πείθονται από τα ίδια τα προβλήματα για την αναγκαιότητα να αντισταθούν και να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Στο έδαφος αυτής της πάλης είναι δυνατό να οικοδομηθούν ευρύτερες συσπειρώσεις, που όμως για να μπορέσουν να προωθήσουν λύσεις στα προβλήματά τους θα αισθάνονται την αναγκαιότητα της δημιουργίας εκείνου του πολιτικού εργαλείου, που σε πολιτικό επίπεδο θα αναζητήσουν και θα επιδιώξουν να βρουν την έκφρασή τους. Αυτό δεν μπορεί παρά να είναι το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο. Αυτές οι διεργασίες θα μπορέσουν να βρουν διέξοδο σε σοσιαλιστική κατεύθυνση στο βαθμό που θα συνδεθούν με τη δράση της πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης της χώρας μας, του ΚΚΕ. Η πρόταση του Προγράμματος για τη δημιουργία του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου, στο βαθμό που το κόμμα μας, το ΚΚΕ, θα είναι πρωτοπόρα δύναμη στην οργάνωση της αντίστασης της πάλης και της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, θα βοηθάει στη συγκρότηση και την οργάνωση του α - α - δ μετώπου, στην ιεράρχηση του κοινωνικοπολιτικού αγώνα μέσα σε ένα πλαίσιο στόχων που θα δίνουν απάντηση στα οξυμένα προβλήματα και θα αφήνουν ανοιχτό το δρόμο σε αλλαγές που δημιουργούν ρήξεις στις δομές του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό το μέτωπο θα διεκδικεί την πολιτική εξουσία και δεν αποκλείεται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες να σχηματίσει και κυβέρνηση. Αυτή η κυβέρνηση μπορεί να προκύψει μέσα από κοινοβουλευτικές διαδικασίες ή ακόμα και σαν αποτέλεσμα έξαρσης της ταξικής πάλης, δηλαδή, σαν όργανο λαϊκής εξουσίας. Σε κάθε περίπτωση, αν αυτό το μέτωπο θα προχωρήσει τη διαδικασία μέχρι το σοσιαλισμό, θα εξαρτηθεί πρώτα και κύρια από τους εσωτερικούς συσχετισμούς του μετώπου και τη θέση που θα έχει το ΚΚΕ σ' αυτούς τους συσχετισμούς. Πιστεύω πως αυτές οι διαδικασίες είναι σχεδόν αδύνατο να προκαθοριστούν στις λεπτομέρειές τους. Η ζωή επανειλημμένα έχει δείξει πως τα πράγματα εξελίσσονται με πολύ πιο πρωτότυπο τρόπο από κάθε ανθρώπινη ταλαντούχα φαντασία. Εκείνο που έχει σημασία είναι να έχουμε συναίσθηση πως καθοριστικός παράγοντας στις όποιες εξελίξεις θα είναι ο ηγετικός ρόλος που πρέπει να παίξει το Κόμμα όχι μόνο στη συγκρότηση του μετώπου, αλλά και σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, την έναρξη της ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας μέχρι την οικοδόμηση της κομμουνιστικής κοινωνίας.

Είναι φανερό πως άμεσο καθήκον για το Κόμμα μπαίνει η προσπάθεια συγκρότησης του μετώπου. Για την υλοποίηση αυτού του στόχου χρειαζόμαστε ένα Κόμμα ικανό να συλλάβει τα μηνύματα των καιρών, με μέλη και στελέχη που καθημερινά θα βρίσκονται κοντά στο λαό μας και θα παλεύουν μαζί του για τη λύση των προβλημάτων που τον απασχολούν. Τα μέλη του Κόμματος, όπου και αν ζουν, όπου και αν δουλεύουν, θα γίνουν οι οργανωτές, οι προπαγανδιστές του Κόμματος, θα γίνουν οι λαϊκοί αγωνιστές, που με πρωτοπόρο τρόπο θα παλεύουν για τα δίκια του λαού μας. Κάθε μέλος του Κόμματος θα πρέπει να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους συναδέλφους του. Χρειάζεται να οικοδομήσουμε ένα Κόμμα ικανό να τα βγάλει πέρα στους μεγάλους στόχους που το Πρόγραμμα μας καλεί να υλοποιήσουμε.

Ολη η πείρα του κινήματος μας λέει πως μπορούμε να τα καταφέρουμε, αν εντείνουμε τις προσπάθειές μας να θωρακιστούν τα μέλη και τα στελέχη μας πολιτικά και ιδεολογικά, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του κινήματος. Το ίδιο το Κόμμα να ισχυροποιήσει τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά του στον πολιτικό, ιδεολογικό και οργανωτικό τομέα. Το άνοιγμα προς το λαό, για το οποίο όλοι είμαστε σύμφωνοι πως πρέπει να γίνει, μπορεί να συνεχιστεί και να διευρυνθεί στο βαθμό που τα μέλη και τα στελέχη μας θα ανεβάζουν το πολιτικό και ιδεολογικό τους επίπεδο και στο βαθμό που θα μπορούν να αντιμετωπίζουν την ισχυρή ιδεολογική και πολιτική πίεση της αστικής κοινωνίας, στο βαθμό που οι οργανώσεις μας θα μπορέσουν να ανεβάσουν το οργανωτικό τους επίπεδο και τη λειτουργία τους, αφομοιώνοντας τη θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού και το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Κάναμε σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Το Κόμμα λειτουργεί πιο συλλογικά απ' ό,τι προηγούμενα και φαινόμενα υποκειμενισμού ή φαινόμενα αμφισβήτησης των αποφάσεων της πλειοψηφίας ή άρνησης υλοποίησης αποφάσεων ανωτέρων οργάνων, στο όνομα της υπεράσπισης του Κόμματος, από κάποιο λάθος του παραπάνω οργάνου έχουν περιοριστεί. Σήμερα ήδη έχουμε καταφέρει να πείσουμε τον ελληνικό λαό πως όταν ακούνε τα στελέχη του Κόμματος στις πλατείες, στα εργοστάσια, στο Κοινοβούλιο αυτά που ακούν είναι οι θέσεις του Κόμματος και όχι προσωπικές απόψεις του ομιλητή. Ηδη ένα μεγάλο μέρος του κόσμου γνωρίζει πως το Κόμμα μας έχει μία μόνο φωνή. Αυτά τα χαρακτηριστικά πρέπει να ενισχυθούν μέσα στο Κόμμα και η νέα ΚΕ, που θα προκύψει από το 15ο Συνέδριό μας, είμαι σίγουρος πως θα συνεχίσει σταθερά, μεθοδικά χωρίς βιασύνες και άγχη, με καλύτερες ακόμα επιδώσεις απ' ό,τι καταφέραμε μέχρι σήμερα αυτή την προσπάθεια.

ΟΡ. ΚΟΛΟΖΩΦ

Μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ