Το σύνδρομο της ...Κίνας περνούν οι ΕΤ. Ευτυχώς, γιατί έχουμε την ευκαιρία να δούμε ταινίες καλές. Χτες είχαμε το "Αντίο παλλακίδα μου". Σήμερα από την ΕΤ - 1 (22.35) το ερωτικό, κοινωνικό δράμα του Ζανγκ Γιμού: "Σήκωσε τα κόκκινα φανάρια".Η ταινία (έχει τιμηθεί με τον αργυρό Λέοντα Βενετίας και το βραβείο της Διεθνούς Κριτικής και ήταν υποψήφια για Οσκαρ ξένης ταινίας), κυριαρχεί στην αποψινή βραδιά.

Ο σκηνοθέτης μάς πηγαίνει στην πατρίδα του, την Κίνα, στα 1920. Σε μια απέραντη χώρα πλημμυρισμένη από χρώματα και αρώματα. Ηταν η χώρα που οι άνδρες έκαναν ό,τι ήθελαν και είχαν τις γυναίκες τους σαν παλλακίδες. Μια απέραντη χώρα για "άνδρες - αφέντες", που είχαν τις γυναίκες όποτε και όσο ήθελαν. Η Σογκλιάν μια πανέμορφη φοιτήτρια παντρεύεται τον κατά πολύ μεγαλύτερό της "αφέντη" της ισχυρής οικογένειας Τσεν, που στα 50 του χρόνια έχει ήδη τρεις γυναίκες. Η πρώτη, η Γιουρού, κατάγεται από πολύ γνωστή οικογένεια και του έχει χαρίσει ένα γιο. Η δεύτερη, η Τζουίν, είναι έξυπνη αλλά ανήσυχη και νευρική. Η τρίτη, η Μεϊσάν υπήρξε εξαιρετική αοιδός πριν το γάμο της και από πλήξη, ίσως, διατηρεί κρυφές σχέσεις με τον οικογενειακό τους γιατρό. Η ηρωίδα, η νεαρή φοιτήτρια δέχτηκε την πρόταση σαν σωτηρία. Δεν άντεχε τη μητριά της και νόμισε ότι ο Τσεν θα την έσωζε από τη σκληρότητά της. Κάθε σύζυγος έχει τη δική της κατοικία και το δικό της μικροπεριβάλλον. Πάνω από την εξώπορτα κάθε κατοικίας υπάρχει ένα κόκκινο φανάρι, που το ανάβουν οι υπηρέτες ανάλογα με τις εντολές του αφέντη, όταν εκείνος έχει κάνει την επιλογή του, δηλαδή με ποια από τις γυναίκες θα περάσει τη νύχτα. Ολα μοιάζουν όμορφα, τακτοποιημένα, σαν να είναι όλες μαζί, σαν μια μεγάλη ευτυχισμένη οικογένεια. Ομως, αντίθετα από ό,τι φαίνεται, μεταξύ τους υπάρχει μεγάλη αντιζηλία και φθόνος, που καταλήγει σε συνωμοσίες, ίντργικες, απόπειρες εξόντωσης, ηθικής αλλά και φυσικής! Οι φιλοδοξίες της καθεμιάς, για να επικρατήσει, κουράζουν τη νέα γυναίκα. Μια συγκλονιστική ταινία,τοιχογραφία μιας εποχής, με εξαιρετικές ερμηνείες. Με την Γουνγκ Λι.