Η τεχνολογική έκρηξη επιβεβαιώνει κατά τον πιο πανηγυρικό τρόπο ότι ωρίμασε ακόμα πιο πολύ η ανάγκη για μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας, σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο. Το ζήτημα ποιος έχει την ιδιοκτησία των νέων τεχνολογιών είναι από τα πιο καίρια και κρίσιμα. Ζούμε σε όλο το μεγαλείο μια τραγική αλλά όχι ανεξήγητη αντίφαση. Αντί οι νέες τεχνολογίες, η πρόοδος της επιστήμης και τεχνικής να υπηρετούν τη λαϊκή ευημερία, την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ολόπλευρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας, τη διεθνιστική επικοινωνία των λαών γίνονται τα σύγχρονα όπλα της πιο στυγνής εκμετάλλευσης και υποδούλωσης. Οι νέες τεχνολογίες στα χέρια των δυνάμεων του κεφαλαίου δένουν χειροπόδαρα τον άνθρωπο, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του.

Η κοινωνία του κέρδους δείχνει ολόπλευρα τα αδιέξοδά της, τα απελπιστικά στενά όριά της. Μόνο η εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της μπορεί να θέσει σε εφαρμογή το στόχο: τα επιτεύγματα της επιστήμης και των νέων τεχνολογιών να χρησιμοποιούνται για την ολόπλευρη ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας και της κοινωνικής παραγωγής.

Τίποτε από αυτά βεβαίως δεν μπορεί να διασφαλίσει η καπιταλιστική ιδιοκτησία, τα πολυεθνικά μεγαθήρια που υποτάσσουν τα πάντα στο βωμό του υπερκέρδους.

Αντί για δημοκρατία όλο και μεγαλύτερη στροφή προς την αντίδραση. Οποιοι θεσμοί διαμορφώθηκαν στους κόλπους του καπιταλισμού, ιδιαίτερα στην Ευρώπη κάτω από την επίδραση του μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, έχασαν τα όποια λαϊκά στοιχεία είχαν και την όποια διαπραγματευτική τους δύναμη στα πλαίσια του συστήματος. Επιβεβαιώνεται ότι η δύναμη των θεσμών έχει άμεση σχέση με την άνοδο και την αποτελεσματικότητα της ταξικής πάλης. Νέοι θεσμοί δημιουργούνται με τις ευλογίες και τις παρεμβάσεις της καπιταλιστικής εργοδοσίας, της ΕΕ και των άλλων διεθνών οργανισμών που έχουν στόχο να βάλουν τους λαούς στο περιθώριο, να τους μετατρέψουν σε μια υποτακτική, πειθήνια, κυβερνώμενη μάζα, χωρίς οράματα, ιδανικά, χωρίς ψυχή και σθένος. Το καπιταλιστικό σύστημα αφυδατώνει και συρρικνώνει δικούς του θεσμούς, η αστική δημοκρατία μετατρέπεται σε μια σιδερένια μέγκενη.

4.) Η κατάσταση στην περιοχή

Είναι γνωστό ότι η χώρα μας βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, σε μια περιοχή - καζάνι που βράζει. Ο ελληνικός λαός και όλοι οι λαοί της περιοχής δέχονται απευθείας τις συνέπειες του άγριου ανταγωνισμού που αναπτύσσεται ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Τις συνέπειες από τη δράση των περιφερειακών χωροφυλάκων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων όπως της Τουρκίας, του Ισραήλ.

Η ουδετερότητα στην ιμπεριαλιστική "νέα τάξη πραγμάτων" ισοδυναμεί με καταστροφή. Σ' αυτήν την περιοχή δεν υπάρχουν πολλές επιλογές, παρά μια και μόνο, ο συνεπής αντιμονοπωλιακός αντιιμπεριαλιστικός αγώνας που έχει προοπτική το σοσιαλισμό.

Το ΚΚΕ απευθύνεται στον ελληνικό λαό, ιδιαίτερα στην εργατική τάξη και τα πιο φτωχά και καταπιεσμένα στρώματα με μια έκκληση: Να συνειδητοποιήσουν και να αναλάβουν την υποχρέωση να συγκροτήσουν ένα παλλαϊκό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης που στο επίκεντρό του θα έχει την αντίθεση και τη ρήξη με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και την ιμπεριαλιστική κυριαρχία. Ενα αυτόνομο πόλο από τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν και διαχειρίζονται το καπιταλιστικό σύστημα, που στρώνουν το δρόμο για να περνάνε οι επιλογές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΚΚΕ θέτει το ζήτημα του μετώπου των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων. Για να σταθούμε μόνο στη μεταπολιτευτική περίοδο, θυμίζουμε ότι με διάφορους τρόπους και ονομασίες ανοίξαμε το θέμα αυτό μπροστά στον ελληνικό λαό στο 9ο και 10ο Συνέδριό μας. Η σημερινή μας πολιτική πρόταση έχει αναπτυχθεί και προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που στο μεταξύ προκύψανε. Ποια είναι τα νέα δεδομένα;

1.) Η Ελλάδα ιδιαίτερα μετά τη μετεξέλιξη της ΕΟΚ σε ΕΕ και τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, βρίσκεται σε πορεία ενσωμάτωσης με νέους πιο καταθλιπτικούς όρους εξάρτησης και υποταγής. Η παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών κέντρων στην Ελλάδα θεσμοθετείται όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και στο πολιτικό, στρατιωτικό πεδίο, στην εξωτερική πολιτική, τη λεγόμενη εσωτερική ασφάλεια. 2.) Οι διεθνείς εξελίξεις στον καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας, ύστερα και από την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων της Ευρώπης και τη διάλυση του συμφώνου της Βαρσοβίας.

Δεν υπάρχει σήμερα, εξ αντικειμένου, δυνατότητα, ο λαός να πλήξει το καθεστώς των μονοπωλίων και της εξάρτησης χωρίς να αμφισβητήσει εκ βάθρων το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Χωρίς την ανατροπή του καπιταλισμού και το πέρασμα στο σοσιαλισμό.

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξουν αποτελέσματα μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού. Το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο πάλης με τους αποφασιστικούς και ανυποχώρητους αγώνες μπορεί να αποσπά παραχωρήσεις και λύσεις. Αλλά θα είναι προσωρινές και όχι βαθιές και πλήρεις, όσο ο αγώνας δεν οδηγεί στην αμφισβήτηση συνολικά του συστήματος.

Προϋπόθεση για τη συμμετοχή στο Μέτωπο δεν αποτελεί η συμφωνία για τη σοσιαλιστική επανάσταση και το πρόβλημα της εξουσίας. Οι προγραμματικές κατευθύνσεις και στόχοι του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου υποχρεωτικά, από τα ίδια τα πράγματα, πρέπει να εναντιώνονται και να συγκρούονται με τις βασικές επιλογές του μονοπωλιακού κεφαλαίου, να είναι ανοιχτές σε ριζικότερες αλλαγές.

Το ΚΚΕ δεν κρύβει τους γενικότερους στόχους και τα οράματά του. Παλεύει να πείσει την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα ότι ο αγώνας δεν πρέπει να μείνει στη μέση. Φιλοδοξεί η εργατική τάξη να γίνει η ηγετική δύναμη στις γραμμές του Μετώπου, όπως και το ίδιο το Κόμμα της, ως συνειδητό πρωτοπόρο τμήμα της βασικής επαναστατικής δύναμης της εποχής μας. Είμαστε βέβαιοι ότι αυτοί οι στόχοι θα επιτευχθούν χάρις στα μαθήματα του αγώνα, χάρις στην πείρα που θα οπλίσει με γνώση και θέληση όλους εκείνους που κατανοούν την ανάγκη να αντισταθούν, δεν έχουν όμως πειστεί για την ανάγκη ριζικών αλλαγών.

Ξέρουμε ότι το Μέτωπο θα περικλείει και την τάση της ενότητας,αλλά και την τάση της αντίθεσης.Η εργατική τάξη είναι αυτή που έχει την πιο βαθιά, ανειρήνευτη αντίθεση με το καπιταλιστικό σύστημα. Γι' αυτό δική της ευθύνη είναι, με τη βοήθεια του ΚΚΕ, να βρίσκει συνεχώς τρόπους να υποστηρίζει ενεργά τα συμφέροντα των άλλων στρωμάτων και την ίδια ώρα να προφυλάσσει το μέτωπο από επιζήμιες και αδικαιολόγητες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Δική της πρωταρχική ευθύνη είναι σε κάθε στροφή και καμπή του αγώνα να πείθει τους συμμάχους της ότι δε θα ωφεληθεί αυτή μόνον σαν τάξη από το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού το μόνο που θα χάσει είναι η καταπίεση, η εξάρτηση, η πολύχρωμη εκμετάλλευση.

Την έκβαση του αγώνα προς το σοσιαλισμό θα την κρίνει - λοιπόν - η θέληση των λαϊκών μαζών, εφόσον πειστούν ότι η διατήρηση του παλιού είναι σε βάρος των συμφερόντων τους.

Το θεμέλιο του Μετώπου, η δύναμή του είναι η κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης, της εργαζόμενης αγροτιάς, των μεσαίων στρωμάτων της πόλης, των κοινωνικών κινημάτων της νεολαίας και των γυναικών, του περιβάλλοντος, της παιδείας και της υγείας, όλων εκείνων που αγωνίζονται για τα δημοκρατικά δικαιώματα, για την απόκρουση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων σε βάρος των λαών και της ειρήνης. Το Μέτωπο θα συσπειρώνει τους εργαζομένους στον τομέα του Πολιτισμού, της Επιστήμης, όλους όσοι αντιστέκονται στην εμπορευματοποίηση, στη χειραγώγηση και την υποκουλτούρα.

Στο Σχέδιο Προγράμματος δίνουμε αναλυτικά τις θέσεις μας για τις προγραμματικές κατευθύνσεις και τους στόχους πάλης του Μετώπου.

Η πολιτική του ΚΚΕ για το Μέτωπο είναι βαθιά ενωτική.Γιατί θέτει το ζήτημα της συμμαχίας των αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων. Αυτή είναι και η μόνη που μπορεί να ενώσει το λαό και να τον κρατήσει μακριά, περιχαρακωμένο από τα διασπαστικά σχέδια της άρχουσας τάξης, από τις παγίδες και τους ελιγμούς των σεναρίων της.

Η πολιτική του ΚΚΕ για το Μέτωπο είναι βαθιά διεθνιστική γιατί συμβάλλει στην ενότητα των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων πέρα από εθνικά σύνορα.Το Μέτωπο από τη φύση του είναι υποχρεωμένο να συντονίζει τα βήματα και τις ενέργειές του με τα εργατικά, λαϊκά κινήματα της Ευρώπης, της περιοχής των Βαλκανίων, της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής. Η πολιτική του ΚΚΕ για το Μέτωπο είναι βαθιά δημοκρατική γιατί βασίζεται στην ορμή της ταξικής λαϊκής πάλης, της πιο πλατιάς, συνειδητής οργανωμένης λαϊκής συμμετοχής.

Είναι φανερό ότι στο Μέτωπο δεν έχουν θέση πολιτικές δυνάμεις και σχηματισμοί που η πολιτική τους αποβλέπει στη διαχείριση του συστήματος. Δεν έχουν θέση πολιτικές δυνάμεις που θεωρούν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και τη συμμόρφωση στις επιλογές της μονόδρομο. Που νομιμοποιούν τη δράση του ΝΑΤΟ και των άλλων καπιταλιστικών, ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Δεν έχουν θέση δυνάμεις που ευαγγελίζονται την "ταξική συνεργασία" και την "κοινωνική ειρήνη".

Δεν είμαστε εμείς που χαρακτηρίζουμε τις σημερινές πολιτικές δυνάμεις. Οι ίδιες αυτοκαθορίστηκαν ως δυνάμεις της διαχείρισης.Η πολιτική τους στηρίζει τα κέρδη των μονοπωλίων και τις επιλογές των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Κόμματος έχει επιδοκιμάσει τις εκτιμήσεις μας για το χαρακτήρα και το ρόλο των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Εχει συμφωνήσει με την τακτική που χάραξε το Κόμμα στο διάστημα που μεσολάβησε μετά το 14ο Συνέδριο. Ετσι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε. Η κριτική μας πρέπει να γίνει πιο έντονη, δηλαδή πιο επιχειρηματολογημένη και αποκαλυπτική, δηλαδή πιο πειστική.