Διαβάζοντας το περιοδικό "Φωνή του Κουρδιστάν", ενθουσιάστηκα και συγκινήθηκα βαθύτατα. Γιατί είδα μέσα από τις σελίδες του έναν ήρωα λαό, ν' αγωνίζεται για Ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία, Ανθρώπινα Δικαιώματα. Στον αγώνα αυτόν συμμετέχουν νέοι, ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά. Καθοδηγητής τους είναι το ΡΚΚ, με αρχηγό τον πρόεδρο Αμπντουλάχ Οτζαλάν.

Ο στόχος του ΡΚΚ συνοψίζεται στη φράση: "Να εμποδίσουμε την αποικιοκρατία πάνω στο Κουρδιστάν, να δώσουμε τέλος στην αντιδραστική ιμπεριαλιστική επίδρασή της, να εξαλείψουμε τα υπολείμματα του αναχρονισμού στο Κουρδιστάν, να ιδρύσουμε μια δημοκρατική εξουσία του λαού, σ' ένα ανεξάρτητο και ενωμένο Κουρδιστάν, να βαδίσουμε προς μια αταξική κοινωνία, που θα είναι κομμάτι μιας προοδευτικής ανθρωπότητας".

Το κοινό κράτος Τούρκων και Κούρδων που δημιουργήθηκε πάνω στα ερείπια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με τη Συνθήκη της Λωζάνης, παύει ν' αναγνωρίζεται και έτσι οι Κούρδοι από τότε χάνουν και την πολιτική τους ταυτότητα. Το 1984 αρχίζει ο ανταρτοπόλεμος ενάντια στο τουρκικό κράτος, με 34.000 θύματα Κούρδους μέχρι σήμερα. Φοβερές οι αγριότητες των Τούρκων εναντίον των άμαχων, βασανίζουν μητέρες, καίνε τα μωρά, πυρπολούν τα χωριά τους.

Σκληρός και άνισος ο αγώνας. Ζωντανή η καθοδήγηση του προέδρου: "Ο μαχητής της επανάστασης δεν πρέπει να προσαρμόζει την επανάσταση στον εαυτό του, αλλά τον εαυτό του στην επανάσταση".

Φωνές συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο κουρδικό λαό φτάνουν απ' όλο τον κόσμο. Ανθρωποι των γραμμάτων και της πολιτικής, βουλευτές, υπουργοί, αλλά και ανώνυμοι πολίτες υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στους Κούρδους. Απαιτείται αφύπνιση της κοινής παγκόσμιας γνώμης. Είναι έγκλημα για την ανθρωπότητα να μένει απαθής θεατής και να μην καταδικάζει τις τουρκικές θηριωδίες, να μην καταγγέλλει αυτούς που βοηθάνε στρατιωτικά την Τουρκία. Ζήτω το ΡΚΚ. Ζήτω ο κουρδικός λαός.

Συντροφικά

ΒΟΥΛΑ ΧΟΜΟΝΔΟΣΛΗ