Η διασύνδεση που έγινε από αρκετές εφημερίδες - γνωστές για τα επιχειρηματικά "ενδιαφέροντα" των ιδιοκτητών τους - μεταξύ της κυβερνητικής απόφασης, για ανάθεση σε "ανεξάρτητο" εκτιμητή του τιμήματος της μονάδας της ΔΕΗ στη Φλώρινα και τη "μη απόφαση" του ΟΤΕ για τις ψηφιακές παροχές και τις προγραμματικές συμφωνίες, δεν είναι ασφαλώς τυχαία ούτε αδικαιολόγητη. Πρόκειται για δύο "μεγάλες δουλιές", που έχουν ήδη μοιραστεί η πρώτη στον μεγαλοεπιχειρηματία Δ. Κοπελούζο, ενώ η δεύτερη στον Σ. Κόκκαλη, 180 δισ. δρχ. και 83 δισ. δρχ., αντίστοιχα. Και οι δύο προμήθειες συναντούν σφοδρές αντιδράσεις, εξαιτίας του σκυλοκαυγά μεταξύ των "μεγάλων αφεντικών" για τη μοιρασιά και τον έλεγχο της αγοράς. Επιπλέον, είναι εξόφθαλμα σκανδαλώδεις τόσο οι διαδικασίες ανάθεσης όσο και το νομικό πλαίσιο.

Η κυβέρνηση Σημίτη επιχείρησε - θυμάστε τις αλλεπάλληλες συναντήσεις της υπουργού Ανάπτυξης με τους "εκλεκτούς" μεγαλοεπιχειρηματίες - να προλάβει τη διαμάχη μεταξύ των μεγάλων συμφερόντων, ακριβώς για να μην πληρώσει η ίδια το κόστος. Φαίνεται όμως ότι τα πράγματα δεν είναι, ούτε θα μπορούσαν,τόσο εύκολα ελεγχόμενα και προβλέψιμα. Ετσι, ο χρόνος που επιδιώκει να κερδίσει η κυβέρνηση - εκεί αποσκοπούν οι τελευταίες αποφάσεις για ΔΕΗ Φλώρινας και ψηφιακά ΟΤΕ - δεν πρόκειται να τη βοηθήσει ιδιαίτερα να τακτοποιήσει τις "υποθέσεις". Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι οι δύο επιχειρηματίες θα πάρουν τελικά τις δουλιές που θέλουν. Ομως οι αντιθέσεις μεταξύ των μεγαλοεπιχειρηματιών θα εμφανιστούν εκ νέου και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση. Και η κυβέρνηση θα ξανατρέχει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Ας μην παραπονιέται, όμως. Αυτή είναι η μοίρα των διαχειριστών του κατεστημένου...