ΧΑΛΚΙΔΑ (του ανταποκριτή μας).-

Σε νέα κρίσιμη φάση μπαίνει η ΛΑΡΚΟ,μετά την κατηφόρα που έχει πάρει, εδώ και ένα μήνα, η διεθνής τιμή του νικελίου και τη συνεχιζόμενη ανυπαρξία βούλησης από την κυβέρνηση, για στήριξη και ανάπτυξη της επιχείρησης.

Η ανησυχία είναι διάχυτη στους εργαζόμενους, όχι όμως και στα συνδικαλιστικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ που αναλίσκονται σε προσπάθειες συναντήσεων με τους υπουργούς, που οδηγούν - όπως και οι προκάτοχοί τους - μια ακόμα στρατηγικής σημασίας επιχείρηση στην αγκαλιά των πολυεθνικών (KRUPP - THYSSEN), στην ιδιωτικοποίηση.

Αυτή την έννοια είχαν και οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του ΟΑΕ, Α. Τσουδερού, για ανάθεση μελέτης βιωσιμότητας και μεσο - μακροπρόθεσμου επιχειρηματικού σχεδίου σε εξειδικευμένο οίκο (όπως έκανε και ο Στ. Μάνος). Και αυτό, όταν πριν λίγο καιρό ολοκληρώθηκε μελέτη της διοίκησης, που όμως κρατείται στα συρτάρια του υπουργείου και του ΟΑΕ. Προς τι, λοιπόν, η νέα μελέτη; Τι θα προσφέρει παραπάνω εκτός του ότι θα φωτογραφίζει το νέο αφεντικό της ΛΑΡΚΟ και θα δίνει "χείρα βοηθείας" στην κυβέρνηση για το ξεπούλημά της;

Ταυτόχρονα οι εντολές της τωρινής διοίκησης για περιοριστικά μέτρα για την εξοικονόμηση χρημάτων, μόνο σαν αστεία μπορούν να ηχούν στα αυτιά των εργαζομένων, όταν την προηγούμενη χρονιά μόνο κατασπαταλήθηκαν 1,7 δισ. δραχμές, στους εργολάβους, σε υπερωρίες και υπερεργασίες. Την ίδια στιγμή κυβέρνηση και μέτοχοι (ΟΑΕ - ΔΕΗ - Τράπεζες) όχι μόνο δε δέχονται να χρηματοδοτήσουν την επιχείρηση, αλλά και την υπονομεύουν από τα μέσα, με αποτέλεσμα να μη γίνονται οι συντηρήσεις που χρειάζονται, να υπάρχει έλλειψη προσωπικού.