Αυτός είναι ο τίτλος μιας έκδοσης της "Ιατρικής Κινήσεως" που την έγραψε το 1930 ο γιατρός Ιωάννης Αντωνιάδης, ιδρυτής της "Ιατρικής εφημερίδος". Ο γιατρός Ι. Αντωνιάδης ταξίδεψε στην ΕΣΣΔ όταν ακόμα άρχιζε η εφαρμογή του 1ου πεντάχρονου οικονομικού σχεδίου της ΕΣΣΔ, με σκοπό να καταγράψει σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις, τις κοινωνικές ασφαλίσεις και την υγειονομική περίθαλψη που απολάμβαναν τότε οι λαοί της ΕΣΣΔ. Λέω απολάμβαναν τότε, γιατί σήμερα στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας, όπου οι κοινωνικές ασφαλίσεις βρίσκονται στο σκοτάδι του πιο βάρβαρου καπιταλισμού και η δωρεάν υγειονομική περίθαλψη είναι ανύπαρκτη.

Να τι μας λέει στο βιβλιαράκι του ο γιατρός Ι. Αντωνιάδης:

"Τα Ταμεία ασφαλίσεως της Σ. Ενώσεως είναι κρατικοί οργανισμοί. Είναι όμως οργανωμένα επί μιας κοινωνικής βάσεως, διότι συνδέονται στενώς μετά των εργατικών συνδικάτων. Ολος ο διευθύνων σιδηρούς σκελετός της οργανώσεως της ασφαλίσεως, από της βάσεως μέχρι της κορυφής, εκλέγεται ή προτείνεται υπό των εργατικών συνδικάτων, εις τα οποία λογοδοτεί επί της δραστηριότητός του". Και παρακάτω: "Εις την ΕΣΣΔ οι εργάται διαχειρίζονται την κοινωνικήν ασφάλισιν παρ' όλον ότι είναι ολικώς απηλλαγμένοι της πληρωμής καταβολών ασφαλίσεως...".

Σε άλλο σημείο αναφέρει: "Συμφώνως προς την ισχύουσαν νομοθεσίαν εν την Ενώσει των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, η κοινωνική ασφάλισις επεκτείνεται εφ' όλων των μισθωτών των κρατικών επιχειρήσεων, των δημοσίων, των συνεταιρισμών και των ιδιωτικών επιχειρήσεων, οιαδήποτε και αν είναι η διάρκεια εργασίας...".

Τέλος ο γιατρός Ι. Αντωνιάδης κάνει μια σύγκριση μεταξύ των καπιταλιστικών χωρών και της ΕΣΣΔ, όπου μας λέει ξεκάθαρα ότι στις χώρες της Δύσης δεν είχαν τότε πουθενά δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κοινωνικές ασφαλίσεις. Συγκεκριμένα γράφει στην μπροσούρα της "Ιατρικής Κινήσεως" σελ. 46: "Οταν παραβάλη τις την οργανικήν υφήν της Σοβιετικής κοινωνικής ασφαλίσεως μετά της οργανώσεως της κοινωνικής ασφαλίσεως εις τας άλλας χώρας, ό,τι γίνεται αμέσως οφθαλμοφανές είναι η οργανική ενότης της Σοβιετικής κοινωνικής ασφαλίσεως, ενότης που δεν έχει πραγματοποιηθεί εις ουδεμίαν εκ των χωρών της Δύσεως".

Οπως βλέπουμε λοιπόν, σ' ένα ακόμα ζήτημα κεφαλαιώδους σημασίας, που επηρεάζει άμεσα τη ζωή των λαών, ο σοσιαλισμός ήταν πρωτοπόρος. Πολύ αργότερα ακολούθησαν αναγκαστικά και οι αστικές κυβερνήσεις της Δύσης, όχι βέβαια γιατί το ήθελαν πολύ κάτι τέτοιο, αλλά για να αμβλύνουν την όξυνση των ταξικών αντιθέσεων της κοινωνίας τους. Δηλαδή δεξιά και σοσιαλδημοκρατικά κυβερνητικά κόμματα της Δύσης, χρησιμοποιήσανε τις παραχωρήσεις που κάνανε στους λαούς τους σαν κυματοθραύστη στους ταξικούς αγώνες.

Τώρα όμως; Τώρα που δεν υπάρχει το "αντίπαλον δέος", τώρα έφτασε η ώρα όπου οι απανταχού καπιταλιστές παίρνουν την εκδίκησή τους, παίρνουν θέσεις μάχης απέναντι στην εργατική τάξη με όλα τα βαριά τους όπλα παραταγμένα, συμφωνία Μάαστριχτ, Λευκή βίβλος, πρόγραμμα σύγκλισης και ποιος ξέρει ι άλλο θα δούμε ακόμα. Δυστυχώς ο αγώνας είναι άνισος και κατά πως φαίνεται πρέπει να καούμε πολλοί για να ανάψει το καμίνι της επανάστασης.

ΣΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

Χολαργός