Περίπου 30.000 νέοι φοιτούν σε ιδιωτικές σχολές «άτυπης τριτοβάθμιας εκπαίδευσης», που συνεργάζονται με εκπαιδευτικούς οργανισμούς του εξωτερικού, με μέσο όρο διδάκτρων 1.229.500 δρχ., με εκτιμώμενο μέγεθος της αγοράς αυτής να ξεπερνά τα 35 δισ. δραχμές. Τα παραπάνω στοιχεία συμπεριλαμβάνονται στην έρευνα «το Πανεπιστήμιο στον 21ο αιώνα», υπεύθυνος της οποίας είναι ο αναπληρωτής καθηγητής του ΕΜΠ Γ. Τσαμασφύρος και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Παπαζήση», ενώ συγχρηματοδοτήθηκε από το Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας (ΚΕΕ). Μάλιστα, διαπιστώνεται «αλματώδης ανεξέλεγκτη ανάπτυξη» αυτού του είδους της εκπαιδευτικής δραστηριότητας στη χώρα μας, κάτι που έρχεται να συμπληρώσει το σκηνικό του συνονθυλεύματος σχολών και πτυχίων που τείνει να διαμορφωθεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Σύμφωνα με έρευνα για την «άτυπη τριτοβάθμια εκπαίδευση» των Π. Γετίμη καθηγητή του Παντείου και Δ. Ζωντήρου επιστημονικού συνεργάτη του ΤΕΙ Αθήνας, στη χώρα μας υπάρχουν 62 εγχώριοι εκπαιδευτικοί οργανισμοί, οι οποίοι συνεργάζονται με 100 οργανισμούς και ιδρύματα του εξωτερικού. Οι 54 από τους 62 αυτούς οργανισμούς λειτουργούν με τις μορφές των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών (49), Ιδιωτικών ΙΕΚ (2), Μορφωτικών Οργανισμών (2) και Επιμελητηρίου (1, πρόκειται για το Ιταλικό Εμπορικό Επιμελητήριο).

Σε ό,τι αφορά οικονομικά στοιχεία, τα ετήσια δίδακτρα για προπτυχιακές σπουδές εντάσσονται από τους ερευνητές σε τρεις κλίμακες: α) 500.000 - 1.000.000 δρχ., β) 1.000.000 - 1.500.000 δρχ. και γ) 1.500.000 - 2.000.000 δρχ. Τα στοιχεία προέρχονται από 29 περιπτώσεις, δηλαδή το 46.8% και το μέσο ύψος διδάκτρων ήταν 1.229.500 δρχ. Εννέα από αυτά βρίσκονται στην κλίμακα 500.000 - 1.000.000 δρχ., 17 στην κλίμακα 1.000.000 - 1.500.000 δρχ. και τρία στην κλίμακα 1.500.000 - 2.200.000 δρχ. «Η γενική εικόνα που προκύπτει από τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνει έναν τομέα, πολύ σημαντικό σε μέγεθος, του οποίου η ύπαρξη είναι αισθητή, επηρεάζει (αμέσως ή εμμέσως) ένα μεγάλο αριθμό ατόμων, αλλά και οικογενειακών προϋπολογισμών και φιλοδοξεί να παίξει έναν πιο ενεργό ρόλο στα τεκταινόμενα της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης», διαπιστώνουν οι ερευνητές, συμπληρώνοντας ότι υπάρχουν πολλά ζητήματα που αφορούν στις επιμέρους δραστηριότητες, στα οποία έχουν επισημανθεί σοβαρά προβλήματα. Ανάμεσα σε αυτά, επισημαίνεται η έλλειψη κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου, που ρυθμίζει τη δραστηριότητα αυτή, καθώς η ισχύουσα νομοθεσία επιτρέπει την ίδρυση ενός Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών με μια απλή έναρξη επιτηδεύματος από την πλευρά του ενδιαφερομένου χωρίς να απαιτείται ειδική άδεια από το υπουργείο Παιδείας και από άλλα συναρμόδια υπουργεία. Για μια ακόμα φορά, επισημαίνεται πως δεν εφαρμόζεται η νομοθεσία στο θέμα της ονομασίας που πρέπει να χρησιμοποιούν τα ΕΕΣ, όπου είτε δεν αναφέρονται πουθενά οι λέξεις «Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών», είτε, όταν αναφέρονται, αυτό γίνεται με στοιχεία πολύ μικρότερου μεγέθους από τα προβλεπόμενα από το νόμο. Παράλληλα, οι συνεργαζόμενοι με βρετανικά πανεπιστήμια οργανισμοί αυτοδιαφημίζονται ως κολέγια, κάτι που απαγορεύεται ρητά από το νόμο.