Το πρόγραμμα λιτότητας όχι μόνο δε θα σταματήσει το 1999, αλλά το χρόνο αυτό θα πρέπει εξαγγελθούν και νέα μέτρα... Τα αντικειμενικά κριτήρια θα πρέπει να εξειδικευτούν και να επεκταθούν... Ολες οι υπηρεσίες του δημοσίου (νοσοκομεία, εκπαίδευση, τοπική αυτοδιοίκηση) θα πρέπει να αναλάβουν δημοσιονομική ευθύνη ή επί το λαϊκότερο να λειτουργούν με ιδιωτικά κριτήρια και να επιβάλλουν φόρους. Και το ποιο σημαντικό: Η κυβέρνηση θα πρέπει να αγνοήσει το πολιτικό κόστος και να προχωρήσει η αναμόρφωση τομέων αιχμής του δημοσίου. Ποιος τα λέει αυτά; Ο Νίκος Χριστοδουλάκης,οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη σε συνέντευξη που παραχώρησε σε ανύποπτο χρόνο στην "Ελευθεροτυπία" στις 15 Ιούλη. Καθώς το ΠΑΣΟΚ επιδίδεται σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να αποκρύψει από τον ελληνικό λαό την οικονομική του πολιτική, προκείμενου να του υφαρπάξει την ψήφο, η επαναφορά των θέσεων αυτών είναι πέρα για πέρα επίκαιρη.

Ιδιαίτερα θα πρέπει να προσεχτεί η θέση του κ. Χριστοδουλάκη περί αγνόησης του πολιτικού κόστους για την προώθηση αλλαγών σε τομείς του δημοσίου. Αλλαγές δηλαδή οι οποίες θα γίνουν παρά και ενάντια στη θέληση των άμεσων ενδιαφερόμενων, των δημοσίων υπαλλήλων. Συμπέρασμα: η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εφόσον επανεκλεγεί, όχι μόνο θα γονατίσει τον ελληνικό λαό στους φόρους, όχι μόνο θα συνεχίσει τη λιτότητα και μετά το 1999, αλλάθα είναι περισσότερο αυταρχική, περισσότερο αντιλαϊκή, πιο κοντά στο κεφάλαιο, πιο μακριά από το λαό, μια κυβέρνηση η οποία δε θα λαμβάνει υπόψη το "πολιτικό κόστος". Η παραπέρα εφαρμογή του "προγράμματος σύγκλισης" απαιτεί την άσκηση αντιδημοκρατικότερης και αυταρχικότερης πολιτικής.

Παραθέτουμε τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξης, τα οποία σχηματοποιούν αυτό που σήμερα το ΠΑΣΟΚ, λόγω εκλογών, θέλει να αποκρύψει... Οτι την επομένη των εκλογών θα επιδιώξει γενικό σάρωμα.

"Ερ: Πιστεύετε ότι θα καταφέρουμε να συμμετάσχουμε στο κοινό νόμισμα; Η μήπως πρέπει να "χαλαρώσουμε" λίγο τη σταθεροποιητική πολιτική, ώστε να δώσουμε το βάρος στην αναπτυξιακή προσπάθεια;

- Πρέπει να είναι πρώτιστη εθνική προτεραιότητα η ταχύτερη δυνατή συμμετοχή της χώρας μας στο κοινό νόμισμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται...".

Σε άλλο σημείο υποστηρίζει: "Η πορεία λοιπόν θα καθοριστεί από την έκβαση του προγράμματος σύγκλισης και την επιτυχία των μέτρων και των πολιτικών που θα εφαρμοστούν αμέσως μετά από το πρόγραμμα σύγκλησης".

Με λίγα λόγια, αφήστε τα παραμύθια περί ανάπτυξης. θα προχωρήσουμε για την ένταξη στο κοινό νόμισμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το 1999 εξαγγέλλεται νέο πρόγραμμα λιτότητας.

"Ερ: Ο δημόσιος τομέας δε χρειάζεται και αυτός προσαρμογή;

- Χρειάζεται μια καλά σχεδιασμένη επιλεκτική πολιτική, η οποία θα ενισχύσει και θα αναδείξει τους τομείς αιχμής του δημόσιου τομέα". Χρειάζεται επίσης και "πολιτική βούληση ότι θα το κάνει αυτό ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους". Ανενδοίαστα γίνεται λόγος για αυταρχικές λύσεις ενάντια στους "εχθρούς" υπαλλήλους του δημοσίου.

"Ερ: Μπορούμε να πετύχουμε τους δημοσιονομικούς στόχους χωρίς να επιβληθούν νέοι φόροι;

- Τα αντικειμενικά κριτήρια υπήρξαν το πρώτο στάδιο, όμως πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει ακόμα μεγαλύτερη εξειδίκευση και επέκταση και των κριτηρίων, αλλά και όλου του πλέγματος μέτρων.

Τα έσοδα θα πρέπει να αυξηθούν με την τιμολόγηση πολλών υπηρεσιών που σήμερα προσφέρονται δωρεάν".

"Η αντίληψη της ανταποδοτικότητας, λέει σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, θα πρέπει να επεκταθεί παντού. Σε αρχαιολογικές υπηρεσίες, πανεπιστήμια, δημόσιες υπηρεσίες, αυτοκινητόδρομους... Πρέπει να βρεθούν τρόποι αυτοχρηματοδότησης που θα υποκαταστήσουν την κρατική χρηματοδότηση". Τέλος, η Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να επιβάλλει "τοπικούς φόρους και τέλη".

Θ. Κ.