Εχουν πολλούς λόγους να αγωνιούν σήμερα τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός του Κ. Σημίτης για την ψήφο του ελληνικού λαού. Κυρίως γιατί σήμερα κρίνεται ένα πολύ σημαντικό "στοίχημα" που έχουν βάλει με τα μεγάλα αφεντικά: Αν θα καταφέρουν, δηλαδή, να εξασφαλίσουν την εν λευκώ εξουσιοδότηση από το λαό, ώστε από αύριο, Δευτέρα, να ξεκινήσει η επιχείρηση - καταιγίδα κατά των λαϊκών στρωμάτων και συμφερόντων.

Αυτός ήταν, εξάλλου, ο στόχος της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, που έγινε με τις ευλογίες της οικονομικής ολιγαρχίας, αλλά και των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Είναι ολοφάνερο ότι στα μεγάλα αφεντικά είναι αφιερωμένη η ενδεχόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Μια νίκη, που αν εξασφαλιστεί, θα τους δώσει μεγάλη ικανοποίηση, απλούστατα γιατί έχουν διασφαλίσει στο πρόσωπο της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ ένα φανατικό υποστηρικτή των συμφερόντων τους, έναν ενθουσιώδη διαχειριστή των νεοφιλελεύθερων επιλογών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι μεγαλοεκδότες και τα αφεντικά των ΜΜΕ παρείχαν στην προεκλογική περίοδο πρωτοφανή υποστήριξη στον καθηγητή Κ. Σημίτη και την κυβέρνησή του.

Από τη μεριά του ο Κ. Σημίτης έκανε ό,τι μπορούσε για να αποδείξει ότι είναι άξιος της εμπιστοσύνης τους:

• Σε κάθε ευκαιρία δήλωνε ότι θα συνεχίσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, την οποία όμως με περίσσιο θράσος προσπαθούσε να εμφανίσει ως φιλολαϊκή.
• Είχε αναγορεύσει το μαύρο όραμα του Μάαστριχτ, της ΕΕ, των πολυεθνικών και της χρηματιστικής ολιγαρχίας ως κεντρικό σύνθημά του και προσπάθησε να πείσει ότι ανταποκρίνεται στα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα.
• Αμετανόητος δηλώνει ότι θα συνεχίσει τα "ευχαριστώ" προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ, κάνοντας επίδειξη της δουλοπρέπειας και της υποτέλειας που τον διακρίνει.

Στην προεκλογική περίοδο, όμως, ο Κ. Σημίτης "αποκάλυψε" μια ακόμα αποκρουστική όψη του: Του μαέστρου της μαύρης προπαγάνδας.

Με ωμό και κυνικό τρόπο, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκβίαζε τις λαϊκές δυνάμεις, δηλώνοντας ξεδιάντροπα ότι κάθε ψήφος που δεν πάει στο ΠΑΣΟΚ, "είναι ψήφος χαμένη", ότι "είναι ψήφος που ενισχύει τη Δεξιά".

Πέταξε την πολιτισμένη και εκσυγχρονιστική μάσκα του, γιατί διαπίστωσε ότι η υποστήριξη των οικονομικά ισχυρών δεν αρκεί για να διατηρήσει την εξουσία, καθώς η προπαγανδιστική τους μηχανή και τα μέσα που διαθέτουν, έχουν κάποια όρια χειραγώγησης των λαϊκών μαζών. Δεν μπορούν, για παράδειγμα, να μασκαρέψουν τέλεια έναν πολιτικό που είναι γνωστός για την αντιλαϊκή πολιτική του και να τον παρουσιάσουν ως "φίλο του λαού". Δεν μπορούν να εμφανίσουν ένα υπάλληλο των Βρυξελλών και των Αμερικανών ως ισχυρό πρωθυπουργό, που μάχεται για τα εθνικά συμφέροντα.

Ετσι, ακόμα και αν κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη, δεν μπορεί, απρόσκοπτα και άνετα, να προχωρήσει στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, για τα οποία έχει δεσμευτεί στα μεγάλα αφεντικά. Ενα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων, ανεξάρτητα πώς θα εκφραστεί εκλογικά, έχει αντιληφθεί τι σημαίνει κυβέρνηση Σημίτη για τα λαϊκά συμφέροντα και δεν πρόκειται να υποταχθεί τόσο εύκολα όσο περιμένουν. Η κοινωνική συναίνεση στη νεοφιλελεύθερη πολιτική του θα καταστεί πολύ πιο δύσκολη υπόθεση απ' ό,τι αναμένει, γιατί υπάρχει το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ