Οι πρωθυπουργικές και άλλες κυβερνητικές ζυμώσεις και διαβουλεύσεις δείχνουν σαν τη "νηνεμία" πριν την καταιγίδα. Αλλωστε, τα προβλήματα υπάρχουν. Μια σειρά εργοστάσια βρίσκονται στα πρόθυρα του κλεισίματος και οι εργατικές κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη δείχνουν ότι οι λαϊκές αντιδράσεις θα δυναμώσουν.

Ολο αυτό το διάστημα έχουν γίνει διάφορες κινήσεις σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως οι διαβουλεύσεις με τις ΗΠΑ για τα ελληνοτουρκικά ή για το Κυπριακό, ενώ ενόψει της κατάρτισης του νέου προϋπολογισμού διάφορα σενάρια νέας λιτότητας διαρρέουν με το πάγιο επιχείρημα της μαύρης τρύπας των 1,2 τρισ. και των στόχων του κυβερνητικού προγράμματος "σύγκλισης".

Ο ΣΕΒ απαιτεί την υλοποίηση του υπομνήματός του χτυπώντας άμεσα στην κοινωνική ασφάλιση και στις εργασιακές σχέσεις, η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων είναι υπό διωγμόν, ενώ στα συρτάρια είναι έτοιμα τα νέα μισθολόγια που θα δώσουν στίγμα της εισοδηματικής πολιτικής. Ανοιχτά παραμένουν ζητήματα προώθησης ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ, το ν/σ για παράδοση της υγείας στις τράπεζες και τα ν/σ για την αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης προς όφελος των πολυεθνικών. Η βαμβακοκαλλιέργεια δέχεται ένα ισχυρό χτύπημα στα πλαίσια συρρίκνωσής της και ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων παραγωγών. Σ' αυτό το πλαίσιο άρχισε την Παρασκευή η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στα πλαίσια της συνέχειας της Διακυβερνητικής.

***

Αυτό ήταν και το βασικό κριτήριο για τη λαϊκή ψήφο. Επόμενα, όταν το ΚΚΕ τοποθετούσε ανοιχτά στο λαό το ζήτημα ότι το κριτήριο στην επιλογή των εργαζομένων είναι η θέση κάθε κόμματος απέναντι στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, αναδείκνυε ακριβώς την αφετηριακή πολιτική επιλογή, με στρατηγική σημασία, των κομμάτων και ότι η συμφωνία με το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι αντίθετη με τα λαϊκά συμφέροντα.

Είναι πολιτική που αντικειμενικά εξυπηρετεί τις πολυεθνικές. Ενδιάμεση πολιτική που να πραγματοποιεί και τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του λαού, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει. Αντικειμενικά λοιπόν, στην προεκλογική αντιπαράθεση μπήκε το ζήτημα των δύο δρόμων ανάπτυξης: με τα μονοπώλια ή με το λαό, και η πολιτική διέξοδος. Η συνέχεια αναμένεται να αναδείχνει όλο και πιο ξεκάθαρα αυτό το πρόβλημα. Απ' αυτή την άποψη, στην προεκλογική περίοδο η αντιπαράθεση συνέβαλε στο να υπάρχουν διεργασίες στη συνείδηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, πολύ πιο ευρύτερες από μια κοινοβουλευτική αναμέτρηση. Σ' αυτό έχει συμβολή η δράση του ΚΚΕ τα προηγούμενα χρόνια, οι αγώνες που αναπτύχθηκαν και η συμβολή των κομμουνιστών στον ταξικό τους προσανατολισμό, αλλά και η ιδιαίτερη δουλιά με τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου στις λαϊκές μάζες.

Δεν είναι τυχαίο ότι απ' αυτή τη μάχη, μ' αυτά τα χαρακτηριστικά, το ΚΚΕ ενισχύθηκε, εκλογικά και πολιτικά, στους χώρους που αναπτύχθηκαν αγώνες, στις λαϊκές και εργατικές περιοχές με τα οξυμένα προβλήματα.

***

Ουσιαστικά δοκιμάστηκε η πολιτική του 15ου Συνεδρίου μέσα στις λαϊκές μάζες και το αποτέλεσμα επιβεβαιώνει την ορθότητά της. Η πολιτική του ΚΚΕ ζυμώθηκε με μεγάλα τμήματα των λαϊκών δυνάμεων, η απήχησή της είναι πολύ μεγαλύτερη από την εκλογική του δύναμη και αυτό είναι παρακαταθήκη για το μέλλον και την πορεία του εργατικού κινήματος και της ταξικής πάλης.

Η συμβολή του ΚΚΕ στην ανάδειξη του πολιτικού προβλήματος και των δύο αντίθετων στρατηγικών επιδιώξεων, προσαρμοσμένη σωστά στην εκλογική μας τακτική, διευκόλυνε τις διεργασίες στις λαϊκές συνειδήσεις. Ετσι λοιπόν και η δυσαρέσκεια εκφράστηκε και ένα μεγάλο τμήμα των εργζομένων έκανε άλμα ενισχύοντας το Κόμμα στην προοπτική της ταξικής πάλης και του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου.

Αυτό είναι επίσης ένα σημαντικό ζήτημα για το μέλλον, τόσο στην προοπτική απεγκλωβισμού από την πολιτική της υποτέλειας και της υποταγής στις πολυεθνικές και στη νέα τάξη πραγμάτων, όσο και στη συσπείρωση με την πολιτική διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ, τη συγκρότηση του Μετώπου για τη λαϊκή εξουσία.

***

Υπάρχουν επόμενα οι προϋποθέσεις ανάπτυξης αγώνων, κοινής δράσης της εργατικής τάξης και των άλλων καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων. Μέσα από την υπεράσπιση των κατακτήσεων και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων να αναδείχνεται η ανάγκη και η προοπτική της συγκρότησης του Μετώπου σε οργανική σχέση με την πολιτικοποίηση των αγώνων, τον ταξικό τους προσανατολισμό. Με την ανάδειξη της προοπτικής της ταξικής πάλης του Μετώπου ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό για τη λαϊκή εξουσία.

Σήμερα, μετά τις εκλογές και με δεδομένο τον προσανατολισμό στο κεντρικό πολιτικό ζήτημα με τα μονοπώλια ή με το λαό, ξεκαθαρίζει πιο αποφασιστικά και γρήγορα η διαχωριστική γραμμή σε κοινωνικό - ταξικό επίπεδο, με έκφραση και στο πολιτικό