Με το... άγχος της επίτευξης ή όχι των όρων της σύγκλισης των Ευρωπαϊκών Οικονομιών, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, προσέγγισε ο Συνασπισμός το θέμα - όπως και πάρα πολλά οικονομικά θέματα της τρέχουσας περιόδου - του εξοπλιστικού προγράμματος, ΕΜΠΑΕ 1996-2000, που εξαγγέλθηκε την Τετάρτη από τον πρωθυπουργό.

Η "ασφυξία" που επέρχεται για την Εθνική Οικονομία της χώρας με το ανταγωνιστικό κυνήγι των εξοπλισμών με την Τουρκία, και τις ΗΠΑ στο ρόλο του προμηθευτή, στις διακηρύξεις του Συνασπισμού αλλά και στις δημόσιες τοποθετήσεις του προέδρου του κόμματος, Ν. Κωσταντόπουλου, αντιμετωπίστηκε από την εκτίμηση ότι οι εξοπλισμοί φρενάρουν την ανάπτυξη. Ο Συνασπισμός, βέβαια, συγκεκριμενοποιεί πώς εννοεί την ανάπτυξη...

"Το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα Μαμούθ, θα απομακρύνει οριστικά την Ελλάδα από τις διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης" τόνισε πριν απ' όλα, στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ, αμέσως μετά τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, προσθέτοντας ότι "θα αποτελέσει τη χαριστική βολή για την Εθνική Οικονομία". Στην ίδια ανακοίνωση ο Συνασπισμός κάλεσε την κυβέρνηση να αναλογιστεί τις ευθύνες της, επειδή "η Ελλάδα διαρκώς αποκλίνει από το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, χωρίς πρόγραμμα ανόρθωσης της οικονομίας, ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής και εξυγίανσης της πολιτικής". Σε δηλώσεις που έκανε την Πέμπτη, στο ραδιοφωνικό σταθμό "9.61 FLASH", ο πρόεδρος του ΣΥΝ διάνθισε ακόμα περισσότερο αυτή την εκτίμηση, προσθέτοντας ότι "τινάζουν στον αέρα όλο το περιθώριο αξιοποίησης του 2ου Πακέτου Ντελόρ", ενώ παράλληλα "η κυβέρνηση γνωρίζει ότι καθηλώνει τη χώρα σε μια μόνιμη και εξαντλητική καθυστέρηση". Στην "γκρίνια" λοιπόν, για το πόσο θα καθυστερήσει η προοπτική της ευρωπαϊκής σύγκλισης για την Ελλάδα, με τις εξοπλιστικές δαπάνες, εστιάζει την αντίθεσή του ο Συνασπισμός, προσθέτοντας και ότι οι εν λόγω επιβαρύνσεις θα "εκμηδενίσουν κάθε δυνατότητα άσκησης κοινωνικής πολιτικής" και θα "υπονομεύσουν τις δυνατότητες για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό", αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι οι επιπτώσεις του εξοπλιστικού προγράμματος θα πλήξουν τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα. Για την εξυπηρέτηση των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών σιωπά ένοχα.

Η κριτική κάτω από αυτό το πρίσμα, δεν είναι πρωτάκουστο γεγονός για την κυβέρνηση. Με τις παραπάνω τοποθετήσεις, που επισημάνθηκαν και σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε γι' αυτό το θέμα, ο Συνασπισμός, ενστερνίζεται ουσιαστικά τον προβληματισμό που επικράτησε και στο εσωτερικό της κυβέρνησης, καθώς και του ΠΑΣΟΚ, όταν το καλοκαίρι είχαν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την κατάρτιση του εξοπλιστικού προγράμματος. Την περίοδο εκείνη κορυφαία κυβερνητικά στελέχη (ανάμεσά τους και ο νυν υπουργός Εθνικής Αμυνας) εξέφραζαν τους φόβους και τις ανησυχίες τους, σχετικά με το ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες θα αποτελέσουν τροχοπέδη στην πορεία σύγκλισης. Προβληματισμός που έλαβε τέλος όταν ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι η Ελλάδα διαπραγματεύεται στην Ευρώπη την εξαίρεση των εξοπλιστικών δαπανών από τα κριτήρια του Μάαστριχτ, λόγω των ιδιομορφιών της χώρας, στις σχέσεις της με την Τουρκία. Την ίδια θέση, άλλωστε, επιβεβαίωσε και την Παρασκευή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Ρέππας, λέγοντας ότι "αναπτύσσουμε την ιδιαιτερότητα που έχει η χώρα μας, στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών".

Ενα ερώτημα που ίσως προκύπτει είναι το γιατί δεν... πείθεται η ηγεσία του Συνασπισμού από την απάντηση που έχει δώσει προ καιρού ο Κ. Σημίτης; Σε αυτό ο Συνασπισμός, δίνει την απάντησή του, προτείνοντας - και κατηγορεί για παράλειψη την κυβέρνηση - τη "χάραξη Εθνικής Στρατηγικής" και "διαμόρφωση ευρύτερης στρατηγικής για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και συνολικά την εξωτερική πολιτική", με "σύγκληση των αρχηγών και των κομμάτων και την αναγκαία συνεννόηση".

Η "συνεννόηση" των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, που επιζητά ο ΣΥΝ, με βάση και τις παραπάνω πολιτικές θέσεις, είναι στα πλαίσια της "πλατφόρμας" του να προχωρήσει χωρίς "κωλύματα" στην πορεία σύγκλισης η χώρα, ορίζοντας παράλληλα ως "τριτεγγυητή" στις ελληνοτουρκικές σχέσεις την Ευρωπαϊκή Ενωση, αναγορεύοντάς τη σε προστάτιδα των ελληνικών συνόρων.Στη συνέντευξή τύπου, μάλιστα ο πρόεδρος του κόμματος, αναρωτήθηκε, "γιατί προχωρήσαμε σε εξοπλιστικό πρόγραμμα αν επίκειται αναγνώριση" των εξωτερικών συνόρων της Ελλάδας, σύμφωνα με πολλές ενδείξεις; Επίσης η Μ. Δαμανάκη - στην ίδια συνέντευξη - σημείωσε ότι πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στους "μηχανισμούς ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης".

Ειδικά για το Αιγαίο, ο Ν. Κωνσταντόπουλος, έκανε λόγο για κακώς ενισχυμένο ρόλο των ΗΠΑ. Αναφορά, που επαναφέρει στο προσκήνιο τις παλιότερες εκτιμήσεις του Συνασπισμού για απεγκλωβισμό από την αμερικανικές μεσολαβήσεις και... καταφύγιο στην αγκαλιά της Ευρώπης. Θέση που, αν λάβει κανείς υπόψη του τη συνεχή σύσφιξη των στρατιωτικοπολιτικών δεσμών ΕΕ και ΗΠΑ, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά παρεμβάσεις στην περιοχή των Βαλκανίων και αλλού, δείχνει πως κινείται ούτως ή άλλως εκτός τόπου και χρόνου.

Ανεξάρτητα με το αν θα εισακουστούν από την κυβέρνηση οι απαιτήσεις του Συνασπισμού, είναι σαφές ότι μια τέτοια "Εθνική Συνεννόηση" βρίσκεται σε αντίθεση με μια πορεία αποκλιμάκωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων και μείωσης των εξοπλιστικών δαπανών, μέσω της απεξάρτησης της χώρας από κάθε είδους "διαμεσολάβηση" των δυνάμεων εκείνων που σήμερα στηρίζουν πανθομολογούμενα την επεκτατική πολιτική της Αγκυρας. Παράλληλα, κάτω από τον τίτλο της "υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων" ενισχύει την ολοκληρωτική εναρμόνιση της χώρας με τις κεντρικές πολιτικοοικονομικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με την αναζήτηση της ευρύτερης δυνατής αποδοχής.

Γεράσιμος ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ