Αρχές του 1995 λάβαμε μια κάρτα με φωτογραφία της μικρής Τασούλας. Βρέθηκε στις 13 Μάη 1993 από κυνηγό που το όνομά του ήταν Τάσος στο χωριό Πεδινό Φλώρινας. Διαβάσαμε την ιστορία της, γραμμένη από τον βιολόγο Κωνσταντίνο Ρώδη στο περιοδικό "Καλλιστώ" που εκδίδεται στη Θεσσαλονίκη από τον Αρκτούρο (Κέντρο Προστασίας Αρκούδας) και αντιγράφουμε ένα απόσπασμα:

"... Ηταν δυο περίπου μηνών και ζύγιζε τεσσεράμισι μόλις κιλά! Το ίδιο βράδυ τη βάλαμε σ' ένα κλουβί και τη μεταφέραμε στο μέρος που είχε βρεθεί ελπίζοντας πως οι φωνές της θα τραβούσαν την προσοχή της μαμάς αρκούδας, που θα ερχόταν να την πάρει. Δυστυχώς μετά από μια άγρυπνη νύχτα το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό κι έτσι η Τασούλα έγινε μόνιμη φιλοξενούμενη του Κέντρου. Τις πρώτες μέρες χρειάστηκε μεγάλη υπομονή και επιμονή για να την ταφισουμε με το μπιμπερό, καθώς ήταν πολύ φοβισμένη και επιφυλακτική με τους ανθρώπους. Τα βράδια έκλαιγε ανησυχώντας τα άλλα ζώα και αναγκαστήκαμε να την κλείσουμε μια φορά μέσα στο αυτοκίνητο που ήταν αφημένο στη μέση των χωραφιών ώστε να μην ακούγεται"...

... Τυχερή και άτυχη η Τασούλα. Ο Αρκτούρος δεν μπορεί να της χαρίσει την απόλυτη ελευθερία της, μπορεί όμως να της προσφέρει μια ασφαλή ζωή σε φυσικό περιβάλλον στο σταθμό ημιελεύθερης διαβίωσης στο Νυμφαίο. Η Τασούλα όπως μας πληροφορεί η κάρτα, το 1995 θα ζει ελεύθερη στο δασικό σταθμό Νυμφαίου...

Επιμέλεια: Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ