λ9

Το Σάββατο 9 - 8 - 97 "έφυγε" ξαφνικά από κοντά μας ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΝΟΣ.Ηταν ένας από τους αμέτρητους αγωνιστές που ένιωσαν στο πετσί τους τη βαρβαρότητα και τη μισαλλοδοξία του μεταβαρκιζιανού κράτους, με τραγικό αποκορύφωμα απανθρωπιάς, την εξόντωση του αδελφού του καθηγητή Κώστα Καμαρινού.

Παραμένοντας αμετακίνητος στην πίστη του, απέδειξε πως τα ιδανικά για τα οποία έδωσε τα καλύτερα χρόνια της ζωής του διαπνέονταν από εθελοντική προσφορά για την εδραίωση της ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ο συν. Γιάννης, όπως και όλοι οι αγωνιστές που μας "αφήνουν", έφυγε σε μια περίοδο που ο τόπος που τον γέννησε, αλλά και η χώρα μας έχουν, δυστυχώς ακόμη, απόλυτη ανάγκη της παρουσίας μας και της δραστηριότητας μας για την ολοκλήρωση του αγωνιστικού μας όρκου προς την πατρίδα. Του όρκου που δώσαμε, όταν μπήκαμε οικειοθελώς στις γραμμές της αθάνατης ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και τον οποίο οι ξένοι "σύμμαχοι" δε μας άφησαν να τον ολοκληρώσουμε.

Για το Παρ/μα Αμαλιάδας - Πηνείας της ΠΕΑΕΑ (του οποίου ο Γ. Κ. ήταν μέλος)

Ο Πρόεδρος

Γιώργης Σπηλιόπουλος

- Η σύζυγος του Γ. Καμαρινού Σταυρούλα Καμαρινού, προσφέρει 5.000 δρχ στον "Ριζοσπάστη".

***

λ9

Στη μνήμη του λαϊκού αγωνιστή ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΑΡΙΣΗ,με τη συμπλήρωση 4 χρόνων από το θάνατό του, η γυναίκα του Μαρία, ο γιος του Ντίνος και ο αδελφός του Θανάσης, προσφέρουν για ενίσχυση του "Ριζοσπάστη" 50.000 δρχ.

***

λ9

• Στη μνήμη του αξέχαστου αδελφού μου ΝΤΙΝΟΥ ΚΑΠΕΛΛΑ αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και μέλους του ΚΚΕ, συνεπούς αγωνιστή στους αγώνες για τα πανανθρώπινα ιδανικά της ειρήνης και του σοσιαλισμού, που ακλόνητα υπηρέτησε μισό αιώνα και παρά την επιδείνωση της υγείας του την τελευταία 6ετία, στάθηκε όρθιος και παρών στην πρωτοπορία των αγώνων του λαού μας, προσφέρω στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Νεάπολης 20.000 δρχ.

Κώστας Δημητριανάκης

***

λ9

Ο ΝΙΚΟΣ Κ. ΒΕΛΙΣΣΑΡΗΣ,γεννήθηκε στη Βλαχοκερασιά Αρκαδίας το 1925. Η μαύρη κατοχή της πατρίδας από τους φασίστες εισβολείς τον βρήκε μαθητή γυμνασίου Τρίπολης. Αντέδρασε έντονα, με τη συμμετοχή του σε μαθητικές κινητοποιήσεις στα χρόνια 1941 - 42. Από τους πρώτους οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και υπήρξε στέλεχός της. Φλογερός, μαχητικός, τολμηρός, σκεπτικιστής, σώφρων και υποδειγματικός νεολαίος, μετέδιδε τον ενθουσιασμό και την αγωνιστικότητά του.

Η προσφορά του για την απελευθέρωση, χαρακτηρίστηκε από το μισαλλόδοξο και ξενόδουλο κράτος, όπως άλλωστε για όλους τους ΕΑΜογενείς αντιστασιακούς"προδοσία". Μετά από άλλες διώξεις, κλείστηκε στο Α τάγμα σκαπανέων της Μακρονήσου και βασανίστηκε. Εζησε σ' αυτό το κολαστήριο την απροσδόκητη μεγάλη ομαδική σφαγή των κρατουμένων, στις 28 Φλεβάρη και 1η Μάρτη του 1948. Οι διωγμοί συνεχίστηκαν και μετά την απόλυσή του. Υστερα από μεγάλες προσπάθειες κατάφερε και μετανάστευσε στην Αυστραλία. Συνέχισε και εκεί τους ταξικούς του αγώνες, στο Σίδνεϊ που ζούσε τα τελευταία 45 χρόνια.

Με αγωνία και λαχτάρα παρακολουθούσε τις επιτυχίες των εργαζομένων στην πατρίδα. Με τον ερχομό του στην Αθήνα πριν μερικά χρόνια, μου ζήτησε να τον συνοδεύσω να γνωρίσει το σπίτι του ΚΚΕ στον Περισσό, που μόλις είχε τελειώσει. Οταν το αντίκρισε έκλαψε από συγκίνηση. Είχε συμβάλει υλικά στην ανέγερσή του.

Αυτά τα αισθήματα τον κυρίευαν, πλούσια και ανεπιτήδευτα τον Νίκο Βελισσάρη που πέθανε φέτος στις 14 Ιούνη στο Σίδνεϊ.

Αυτές τις λίγες γραμμές, αντί για λουλούδια στο παντοτινό του σπίτι αφιερώνω και προσφέρω στη μνήμη του 10.000 δρχ. στον "Ριζοσπάστη".

Στη γυναίκα του, τα παιδιά του και σ' όλους τους δικούς του ανθρώπους, εύχομαι παρηγοριά.

Νίκος Μανδράκος

***

λ9

• Στις 25 Αυγούστου κλείνουν 23 χρόνια από τον θάνατο του ΚΩΣΤΑ ΑΡΓΥΡΟΥΔΗ,στη μνήμη του η αδελφή του Ελπίδα, προσφέρει στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Καλλιθέας, 10.000 δρχ.

***

λ9

• "Εφυγε" από κοντά μας, από την οικογένειά του ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΛΙΑΡΟΥΔΗΣ του Λάμπρου, από ανίατη ασθένεια. Αφησε την τελευταία του πνοή στις 27 - 7 - 97 στο σπίτι του στην Κ. Τούμπα Θεσσαλονίκης.

Ο Θόδωρος Λιαρούδης γεννήθηκε στο Αμόριο Διδυμότειχου το 1925 από φτωχή οικογένεια. Από τα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ, συμμετείχε δραστήρια στον αντιστασιακό αγώνα κατά των Γερμανών κατακτητών, μέχρι την παράδοση του γερμανικού φυλακίου και του οπλισμού που είχανε. Τον οπλισμό τον μετέφεραν στο Κουφόβουνο και από εκεί στον κάμπο του Ελληνοχωρίου, όπου τον παρέλαβαν οι αντάρτες.

Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας ο Θ. Λ. κυνηγήθηκε, κακοποιήθηκε και διώχτηκε από το ξενόδουλο φασιστικό κράτος. Στη συνέχει πήρε το δρόμο του βουνού, το 1946 εντάχθηκε στον ΔΣΕ και πολέμησε μέχρι το τέλος. Στη συνέχεια πέρασε στις σοσιαλιστικές χώρες και έζησε στην Τασκένδη. Το 1977 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Θεσ/νίκη.

Στη μνήμη του, αντί για στεφάνι ο αδελφός του Δημήτριος Λιαρούδης, η γυναίκα του Βαλσαμίνα και οι κόρες του Δήμητρα, Μαρία, Κυριακούλα και Χρυσούλα, προσφέρουν στο ΚΚΕ 20.000 δρχ.

***

λ9

• Στις 13 Ιουλίου πέθανε στην Κατερίνη ο συν. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΪΒΑΤΖΟΓΛΟΥ του Κων/νου που γεννήθηκε στη Θεσ/νίκη το 1926.

Ο σ. Στέφανος αφιέρωσε τη ζωή του στον τίμιο αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, ελευθερία, Δημοκρατία, σοσιαλισμό. Τα οράματά του αυτά δεν πρόδωσε ποτέ. Κράτησε ψηλά τη σημαία του αγώνα, δε λύγισε μπροστά στις δυσκολίες, δεν αρνήθηκε κόπους και θυσίες. Εφηβος μπήκε από τους πρώτους στον αγώνα για τη λευτεριά της πατρίδας από τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Εντάχθηκε στις πρώτες αντάρτικες ομάδες του ΕΛΑΣ που έδρασαν στον Βόρειο Ολυμπο και στην Πιερία. Πήρε μέρος στη μάχη κατά των Γερμανών στα Τάχνιστα (Κάτω Μηλιά), στη μάχη του Κούκου, σ' όλες σχεδόν τις μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ στην περιοχή μέχρι την απελευθέρωση. Ηταν καπετάνιος του ανεξάρτητου λόχου της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας - Θράκης. Στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου πάλεψε μέσα από την πολιτική οργάνωση του αγώνα και αργότερα μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ.

Μέλος του ΚΚΕ από το 1943 έμεινε πιστός στα ιδανικά του μέχρι το τέλος της ζωής του.

Στη μνήμη του, αντί για στεφάνι προσφέρουν στον "Ριζοσπάστη":

Τα παιδιά του Αννα, Χαράλαμπος, Ρομπέρτα και τα εγγόνια Αγάπη, Κων/νος, Σάντρα, και Χρύσα 30.000 δρχ. Ο Δημήτριος Κουτιούφας 10.000 δρχ.

Η γυναίκα του Χρυσούλα για τις 40 μέρες από το θάνατό του 10.000 δρχ.

***

λ9

• Στις 8 Αυγούστου 1997 έπαψε να χτυπά η καρδιά του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ ΚΩΣΤΑ ΤΖΗΜΑ του Δημητρίου. Γεννήθηκε το 1918 στο χωριό Αλατόπετρα Γρεβενών από φτωχή εργατική οικογένεια.

Το 1942 οργανώθηκε στο ΕΑΜ και το 1943 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Στη συνέχεια κατατάσσεται στον μόνιμο ΕΛΑΣ. Μετά τη Βάρκιζα καταδιώχτηκε και το 1947 εντάσσεται στον ΔΣΕ. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες που δόθηκαν στον Γράμμο και το Βίτσι. Με τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, κατέφυγε ως πολιτικός πρόσφυγας στη Σοβιετική Ενωση. Στην Τασκένδη δούλεψε στις οικοδομές, ήταν υποδειγματικός εργάτης και είχε κερδίσει την εκτίμηση των εργαζομένων. Ηταν εξαίρετος οικογενειάρχης και μεγάλωσε 6 παιδιά.

Το 1978 επαναπατρίστηκε και εγκαταστάθηκε στο πατρικό του χωριό Αλατόπετρα όπου άφησε και την τελευταία του πνοή.

Στη μνήμη του, η σύζυγός του και τα παιδιά του Μάρθα, Ολυμπία, Γιώργος, Δέσποινα, Δημήτρης και Αντώνης, προσφέρουν 10.000 δρχ. στο "Ενημερωτικό Δελτίο" της ΠΕΑΕΑ και 5.000 δρχ στον "Ριζοσπάστη".

***

λ9

Πέρασαν 30 μέρες από τον θάνατο του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΒΒΑΔΑ που καταγόταν από το Μεγανήσι Λευκάδας. Γεννημένος το 1930 από μικρός οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ. Ολα τα δύσκολα κατοπινά χρόνια στάθηκε δίπλα στο λαϊκό κίνημα και πάλεψε στις γραμμές του. Αργότερα εντάχθηκε στην ΕΔΑ και το 1985 έγινε μέλος του ΚΚΕ όπου και παρέμεινε πιστός μέχρι τον θάνατό του.

Στη μνήμη του οι σύντροφοί του από το Μεγανήσι, προσφέρουν στο ΚΚΕ, μέσω ΝΕ Λευκάδας, 18.500 δρχ., καθώς και η ΝΕ Λευκάδας του ΚΚΕ, 10.000 δρχ. στον "Ριζοσπάστη".

***

λ9

• Στη μνήμη του πατέρα μου ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ,που στις 22 Αυγούστου συμπληρώνονται 2 χρόνια από τον θάνατό του, προσφέρω στον "Ριζοσπάστη" 5.000 δρχ.

Κωνσταντίνος Κόκκινος

***

λ9

Στη μνήμη του ΑΝΔΡΕΑ Στυλ. ΜΟΥΤΟΥ που γεννήθηκε το 1912 και που σκότωσε η συμμορία του Βουρλάκη στις 21 - 8 - 1946, της ΙΟΥΛΙΑΣ Ευαγγ. ΤΣΙΡΗ που σκοτώθηκε το 1948 στο Βίτσι, σαν μαχήτρια του ΔΣΕ, του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Στυλ. ΑΛΕΞΗ,που σκοτώθηκε το Φεβρουάριο του 1949 στο Βίτσι, σαν μαχητής του ΔΣΕ και του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Λάμπρου ΤΣΙΡΗ που σκοτώθηκε στις 12 - 1 - 1983 σε αυτοκινητικό δυστύχημα, η Μαρία Μούτου, η οικογένεια Χρήστου και Αικατερίνης Αλέξη και η οικογένεια Λάμπρου Ευαγγ. Τσίρη, προσφέρουν το ποσό των 15.000 δρχ. σαν οικονομική ενίσχυση στο ΚΚΕ.

***

• Στη μνήμη του αγαπημένου μου παιδιού ΒΑΣΙΛΗ,προσφέρω 5.000 δρχ στον"Ριζοσπάστη", μέσω ΚΟΒ Ωρωπού.

Ο πατέρας του

Δημήτρης Κουρουντζής

***

• Οι αδελφές Ανθούλα και Μελπομένη προσφέρουν 20.000 δρχ. στον "Ριζοσπάστη", στη μνήμη του αγαπημένου τους αδελφού ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΒΑΣΤΟΠΟΥΛΟΥ,καθώς και στη μνήμη των γονέων τους.

***

• Στις 13 Αυγούστου συμπληρώθηκαν 13 χρόνια από το θάνατο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΒΑΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.Στη μνήμη του η γυναίκα του Ειρήνη Σεβαστοπούλου προσφέρει 5.000 δρχ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Σαλαμίνας.

***

• Για τα 2 χρόνια που συμπληρώθηκαν από το θάνατο της αγαπημένης μου αδελφής ΝΑΥΣΙΚΑΣ ΠΛΟΥΜΗ,προσφέρω 10.000 δρχ. στον "Ριζοσπάστη".

η αδελφή της

Νίνα Λοβέρδου

***

• Στη μνήμη της τιμημένης και αγαπημένης μου συντρόφισσας ΛΟΥΛΑΣ ΛΟΓΑΡΑ,προσφέρω 5.000 δρχ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Αμαρουσίου.

Ελευθερία Γιανναροπούλου

***

• Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΛΑΔΗΣ - ΚΟΚΚΙΝΟΣ γεννήθηκε το 1924 στο χωριό Αγαλάς Ζακύνθου, καθώς και η ΜΑΡΙΑ ΚΛΑΔΗ στο ίδιο χωριό το 1922. Ο Κώστας Κλάδης είχε κλείσει τα 17 του χρόνια και αντέταξε από τους πρώτους ένοπλη αντίσταση στον φασίστα κατακτητή στη Ζάκυνθο. Στη συνέχεια πολέμησε για τη λευτεριά της πατρίδας στο Μωριά, ενταγμένος στο 2ο ανεξάρτητο τάγμα του ΕΛΑΣ στο Νομό Ηλείας. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες και τραυματίστηκε δυο φορές. Στον καιρό του μισαλλόδοξου κράτους ανταμείφθηκε, όπως και τόσοι άλλοι αγωνιστές της λευτεριάς, με βασανιστήρια, φυλακές. Στη συνέχεια τον πήραν στρατιώτη στη Μακρόνησο και ήταν από τους πρώτους που πάτησαν το πόδι τους στο μαρτυρονήσι. Εμεινε δυόμισι χρόνια και αντιμετώπισε ανυποχώρητος όλα τα βασανιστήρια της εποχής εκείνης, υπερασπιζόμενος τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης και του ΚΚΕ. Εμεινε πιστός στο κόμμα ως τη στερνή του πνοή. Τα βασανιστήρια ήταν η αιτία του πρόωρου θανάτου του.

Διονύσιος Κλάδης - Κόκκινος

Γαστούνη Ηλείας