Ισως δεν εκπλήσσει κανέναν πλέον το γεγονός ότι η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ αναγγέλλει αυτή η ίδια την είδηση για έναρξη απ' ευθείας συνομιλιών μεταξύ Κληρίδη και Ντενκτάς, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς ημερήσια διάταξη και για όλα τα θέματα ασφαλείας. Δεν κρατήθηκαν ούτε καν τα προσχήματα, όπως στην ελληνοτουρκική συμφωνία της Μαδρίτης με κοινή ανακοίνωση των "ενδιαφερομένων". Η "νέα ιμπεριαλιστική τάξη", στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν περίμενε ούτε το τυπικό διπλωματικό "σαβουάρ βιβρ". Ενδειξη βιασύνης ή εκούσια ωμή απροκάλυπτη επιβολή της πυγμής επικυρίαρχου αφεντικού χωρίς προσχήματα και χωρίς περιθώρια έστω και τυπικής εμφάνισης αυτής της ενέργειας σαν "προσφορά υπηρεσιών" στη λύση του προβλήματος; Είναι γεγονός ότι οι ΗΠΑ δρουν με μια άγρια ρεαλιστικότητα όταν πρόκειται για την προώθηση των συμφερόντων τους και όχι μόνο δεν το κρύβουν, αλλά το αναδεικνύουν χωρίς να υπολογίζουν τίποτα και κανέναν, στέλνοντας μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες. Δεν επιδιώκουν μόνο την προώθηση της επιβολής τους στον παγκόσμιο στίβο, αλλά και την κάμψη κάθε σκέψης ανταγωνισμού και αντίδρασης σ' αυτήν απ' όπου και αν προέρχεται. Είναι και αυτή μια τακτική προσφιλής στη δράση τους, που στο συγκεκριμένο ζήτημα τους ήταν απαραίτητη. Αλλωστε το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για το κυπριακό πρόβλημα και νέο δεν είναι και έντονο και ζωηρό εμφανίζεται το τελευταίο χρονικό διάστημα, αφού ήδη έχει αναπτυχθεί με γοργά βήματα η περιβόητη αμερικανική πρωτοβουλία για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ενδεικτικό για τη σπουδαιότητα που προσδίδουν οι ΗΠΑ στην προώθηση των σχεδίων τους, ιδιαίτερα στην Κύπρο, είναι το γεγονός ότι η Μ. Ολμπράιτ, πηγαίνοντας από το Ισραήλ στο Λίβανο, στα πλαίσια της περιοδείας της στην περιοχή, παρέκαμψε από το ταξίδι της στη Λάρνακα, για να ανακοινώσει τη νέα επιτυχία της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής στο Κυπριακό και τη μέχρι τώρα πορεία των πρωτοβουλιών των ΗΠΑ.
* * *
Βεβαίως και αυτό το μέχρι τώρα αποτέλεσμα δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, παρά τη μη διαφαινόμενη τόσο γοργή κατάληξη, μετά τις ατυχείς προσπάθειες του καλοκαιριού. Η συμβολή του Τόμας Μίλερ, μετά την περιοδεία του σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο, πρέπει να είναι καταλυτική. Αλλωστε ο ρόλος του ως προπομπός του επίσημα εκ μέρους των ΗΠΑ διαμεσολαβητή για τη λύση του Κυπριακού, σύμφωνα με τα αμερικάνικα σχέδια, Χόλμπρουκ, αυτός είναι. Να προετοιμάσει το έδαφος, να δημιουργήσει τις συνθήκες για την προώθησή τους.
Τα "νέα" δεδομένα δείχνουν πλέον αναμφίβολα τη ΝΑΤΟική λύση, παρά το ότι κάποιοι το ανακαλύπτουν ξαφνικά. Το ΚΚΕ, τουλάχιστον ένα χρόνο πριν, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ανέδειχνε και κατάγγελνε ταυτόχρονα τα αμερικάνικα σχέδια διχοτόμησης και ΝΑΤΟποίησης της Κύπρου και τη συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης σ' αυτήν την προοπτική. Το Κυπριακό από ζήτημα ξένης (τούρκικης) κατοχής ενός μέρους των εδαφών ανεξάρτητου κράτους - μέλους του ΟΗΕ και διεθνές πρόβλημα, μετατράπηκε σε μέρος των ελληνοτουρκικών αντιθέσεων και μάλιστα από τα πιο σημαντικά. Η πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και ιδιαίτερα της σημερινής του ΠΑΣΟΚ υπό τον Κ. Σημίτη, στη διαπλοκή της με την πολιτική της "νέας τάξης" και την εμπλοκή της στην ιμπεριαλιστική δράση στα Βαλκάνια, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, έστρωσαν το δρόμο για τις σημερινές εξελίξεις στην Κύπρο. Η επιβολή, από τις ΗΠΑ, της συμφωνίας Κληρίδη - Ντενκτάς, όπως και της συμφωνίας της Μαδρίτης Σημίτη - Ντεμιρέλ, υπό την εποπτεία της Μ. Ολμπράιτ, αποκαλύπτουν ότι η τακτική των Αμερικανών για την εφαρμογή των σχεδίων τους σε Αιγαίο και Κύπρο δε χωρά ούτε την παραμικρή αμφισβήτηση και ότι πρέπει τα στρατηγικά αυτά σχέδια να γίνουν πράξη. Είναι ένα πολύ σημαντικό τμήμα των γενικότερων στρατηγικών σχεδίων για την προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή από τα Βαλκάνια και το Αιγαίο, την Κύπρο και τη Μέση Ανατολή. Ενδιαφέρονται για την ενίσχυση της παρουσίας και δράσης τους, στα πλαίσια των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και του μοιράσματος αυτού του γεωγραφικού χώρου, αφού στόχος είναι οι πλούσιες σε πηγές ενέργειας, κυρίως πετρελαίου, περιοχές, που ξεκινούν από την Κασπία και φτάνουν ως τον Περσικό.
* * *
Στα Βαλκάνια εκδηλώθηκαν οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία, που και μέσω της Ευρωπαϊκής Ενωσης προωθεί τα δικά της ιμπεριαλιστικά συμφέροντα σ' αυτήν την περιοχή. Μόνο που η υπόθεση Βαλκάνια συνδέεται με την προώθηση στρατηγικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στις περιοχές του πετρελαίου. Ετσι κι αλλιώς συνδέθηκε με τον ανταγωνισμό ανάμεσα στην ολιγαρχία Ελλάδας και Τουρκίας, η όξυνση του οποίου σε συνδυασμό με την εμπλοκή του Κυπριακού στις μεταξύ τους αντιθέσεις έδωσε το πρόσχημα στις ΗΠΑ να επιδιώξουν την ανάπτυξη και ενίσχυση της στρατιωτικοπολιτικής τους παρουσίας στην περιοχή. Ο ρόλος και του ελληνικού κράτους και του τουρκικού είναι καταλυτικός στην υλοποίηση αυτών των επιδιώξεων, απόδειξη η Συμφωνία της Μαδρίτης και ο τρόπος που επιτεύχθηκε. Οι Αμερικανοί αξιοποιούν και εκμεταλλεύονται το Κυπριακό, την εμπλοκή του στις ελληνοτουρκικές αντιθέσεις, για να μετατρέψουν, διχοτομώντας, το νησί σε ακίνητο ΝΑΤΟικό αεροπλανοφόρο. Ετσι θα έχουν ακόμη πιο ενισχυμένη και πιο πλήρη στρατιωτικοπολιτική παρουσία, που θα ξεκινά από τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο, με βεληνεκές τις πετρελαϊκές περιοχές. Αλλωστε όλη η πρώην Σοβιετική Ενωση βρίσκεται στον κυκλώνα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ακόμα και η ίδια η σημερινή Ρωσία, για την οποία οι Αμερικάνοι μετά τη συμφωνία με τον Γιέλτσιν για την προώθηση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, θεωρούν ότι είναι σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τη Γερμανία. Σ' αυτά τα σχέδια μπορεί εύκολα καθένας να διακρίνει και το ρόλο των αμερικανοτουρκοϊσραηλινών στρατιωτικών ασκήσεων, αλλά και τη σπουδή των ΗΠΑ να κλείνουν τις εκκρεμότητες, όπως οι ελληνοτουρκικές διαφορές, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή με τις ισραηλινοπαλαιστινιακές συγκρούσεις (γι' αυτό και το ταξίδι της Ολμπράιτ) και ιδιαίτερα το Κυπριακό, αφού η λύση του εμπλέκεται και με τις ενταξιακές στην Ευρωπαϊκή Ενωση διαδικασίες, πράγμα που αφ' ενός αναδείχνει τις αντιθέσεις ΗΠΑ - Γερμανίας και σ' αυτόν τον κρίκο, αφ' ετέρου οι Αμερικάνοι στην Κύπρο δε θέλουν μπλεγμένους στα σχέδιά τους τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα τους Γερμανούς. Στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ είναι η ενίσχυση της δράσης τους στο διεθνή ανταγωνισμό απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και ιδιαίτερα στη Γερμανία, που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσει με ένταση τη δική της ιμπεριαλιστική δράση τόσο στην Ευρώπη όσο και διεθνώς. Ο έλεγχος αυτής της πορείας και δράσης από τις ΗΠΑ είναι γι' αυτές στρατηγικής σημασίας ζήτημα και το Κυπριακό ένας κρίκος στην αλυσίδα που συμβάλλει σ' αυτό τον αμερικάνικο στόχο.
* * *
Βεβαίως βρισκόμαστε μάλλον στην αρχή της άμεσης υλοποίησης αυτού του στρατηγικού σχεδίου, που με δεδομένο το πρόσφατο παρελθόν της όξυνσης των ελληνοτουρκικών ανταγωνισμών, τις απειλές που έχουν εκτοξευτεί εκατέρωθεν και για το Κυπριακό, κανένας δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά, αλλά και με ακρίβεια το δρόμο που θα οδηγήσει στη ΝΑΤΟική διευθέτηση του ζητήματος, που θα 'ναι εξίσου επικίνδυνος, όπως και ο τελικός αμερικάνικος σκοπός. Αν στο παρελθόν διάφορα επεισόδια όξυνσης της κρίσης σε Αιγαίο και Κύπρο έχουν γίνει το πρόσχημα αμερικανονατοϊκών επεμβάσεων, ποιος μπορεί να αποκλείσει την επανάληψη ενός τέτοιου ακόμη πιο οξυμένου ενδεχόμενου; Αλλωστε οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές είναι και έμπειροι και ικανοί στη δημιουργία επεισοδίων τεχνητής κρίσης σαν μέρος της τακτικής τους, προκειμένου να ευοδωθούν τα σχέδιά τους. Και βεβαίως πληροφορία που διοχέτευσε εφημερίδα για ανάλογο ενδεχόμενο, γενικά δε στερείται βάσης. Μόνο που η δυναμική που περικλείουν τέτοια γεγονότα κάνουν ακόμη πιο επικίνδυνη την κατάσταση για τους λαούς τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας και της Τουρκίας από το ενδεχόμενο περιπλοκής σε ανεξέλεγκτες περιπέτειες, από την εμπλοκή όλων όσοι είναι πλέον άμεσα αναμεμειγμένοι. Αυτό βεβαίως και δε σημαίνει αποδοχή των σχεδίων των ΗΠΑ και υποταγή των λαών στη θέλησή τους, αλλά ακριβώς το αντίθετο.
Η πολιτική της κυβέρνησης, εκτός από το ότι δεν είναι άμοιρη ευθυνών γι' αυτές τις εξελίξεις, αποκαλύπτει και τις επιλογές της που θέλουν όχι μόνο την άμεση εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά τυχοδιωκτικά σχέδια, αλλά και την ισχυροποίησή της, στα πλαίσια του δυνατού, στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Στην προκειμένη περίπτωση επιδιώκει όχι απλά την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο, αλλά την αντικατάστασή τους από ΝΑΤΟικό στρατό. Βεβαίως και τα άλλα κόμματα, είτε συμφωνώντας με την ουσία της αμερικάνικης λύσης και την εμπλοκή της Ελλάδας στην προώθησή της, συμφωνώντας και με την κυβερνητική πολιτική, είτε ανεχόμενα αυτή την προοπτική, αντικειμενικά συμβάλλουν στην ενίσχυση της υποταγής των εργαζομένων και τους κινδύνους που εγκυμονεί. Ο λαός της χώρας μας δεν αρκεί μόνο να ανησυχεί απ' αυτές τις εξελίξεις. Η οργάνωση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης του, με στόχο την αντίσταση στην κυβερνητική πολιτική, την καταδίκη της, τη δράση ενάντια στα αμερικανονατοϊκά σχέδια, αλλά και την έξοδο από το ΝΑΤΟ, το ξήλωμα των βάσεων, τη μη εμπλοκή της Ελλάδας στους τυχοδιωκτισμούς, την αντιμετώπιση του Κυπριακού σαν ζήτημα ξένης κατοχής μέρους εδαφών ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, γίνεται ζήτημα άμεσο και επιτακτικό.
Στέφανος ΛΟΥΚΑΣ
Οι Αμερικάνοι αξιοποιούν και εκμεταλλεύονται το Κυπριακό, την εμπλοκή του στις ελληνοτουρκικές αντιθέσεις, για να μετατρέψουν, διχοτομώντας, το νησί σε ακίνητο ΝΑΤΟικό αεροπλανοφόρο. Ετσι θα έχουν ακόμη πιο ενισχυμένη και πιο πλήρη στρατιωτικοπολιτική παρουσία, που θα ξεκινά από τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο, με βεληνεκές τις πετρελαϊκές περιοχές
Feeds
