Ο αντιστασιακός ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΙΑΝΝΙΡΗΣ απηύθυνε στον υπουργό Δικαιοσύνης Ευάγγελο Γιαννόπουλο την παρακάτω ανοιχτή επιστολή: Με προσοχή διάβασα το ογκώδες βιβλίο σας και μέσα εκεί είδα τη συμμετοχή σας στις εκδηλώσεις, όπως στην Ακρόπολη τραγουδώντας "Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα", στις Κορυσχάδες τραγουδώντας "Εμείς θέλουμε Ελεύθερη Πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά...", τις εμφανίσεις σας στην τηλεόραση, όπου χαρακτηρίζεται "ηλίθιους, ανόητους, ανιστόρητους" όσους αμφισβητούν τα λεγόμενά σας, τη συνεργασία σας με τον κ. Κουρή και την εφημερίδα "Αυριανή". Αλλά, κ. υπουργέ, δεν αναφέρετε τίποτα για τη δράση σας στο ΕΑΜ μετά την απελευθέρωση.

Κατά το χρονικό διάστημα από Δεκέμβρη 1944 μέχρι Σεπτέμβρη 1962 πέρασα πάνω από 20 φορές από τα κρατητήρια Αθηνών και Πειραιώς, έκανα κατά σειρά κρατούμενος στη φυλακή Λαζαρέτα Σύρας, εξόριστος στην Ικαρία, φυλακές Σύρου, πειθαρχημένη διαβίωση Μακρονήσου με τους στρατηγούς Σαράφη, Αυγερόπουλο, Γρηγοριάδη, Μάντακα, Χατζημιχάλη, Παπασταματιάδη και άλλους αξιωματικούς, καθώς και με τους πολιτικούς ηγέτες Γαβριηλίδη, Κρητικά, Λούλη και άλλους.

Στη συνέχεια στο Γ τάγμα, τέταρτο στρατόπεδο πολιτικών εξορίστων, Β τάγμα στο λόχο αμετανοήτων (7ος), όλα αυτά στη Μακρόνησο και στη συνέχεια στο στρατόπεδο εξορίστων Αη - Στράτη.

Σ' όλη αυτή τη μακρά διαδρομή συνάντησα δεκάδες εξορίστους και φυλακισμένους δικηγόρους και δικαστικούς, όπως τον εισαγγελέα Κ. Σαρλή, τον πρωτοδίκη Καραγιάννη και άλλους. Δεν έτυχε όμως να σας συναντήσω ή να ακούσω από τους συνεξόριστους το όνομά σας, ακόμη και σήμερα.

Για την ιστορία, θα σας παρακαλούσα να μου απαντήσετε σε ποια φυλακή ή στρατόπεδο εξορίστων κλειστήκατε κατά τη χρονική αυτή περίοδο.