• Ο πολίτης δεν πρέπει να προσδοκά πια, ούτε καν τη μέχρι σήμερα κάλυψη της υγειονομικής του φροντίδας απ' τις κρατικές υπηρεσίες. ("Δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από κρατικές υπηρεσίες" είπε επί λέξει ο πρωθυπουργός).
• Ταυτόχρονα ο πολίτης πρέπει να ετοιμάζεται να πληρώσει ακόμα πιο ακριβά για την υγεία του, είτε τοις μετρητοίς είτε εμμέσως - δηλαδή διά των ασφαλιστικών ταμείων.

Ο πρωθυπουργός αφ' ενός εξίσωσε την "ιδιωτική πρωτοβουλία" και το κράτος στην προσφορά υπηρεσιών υγείας και αφ' ετέρου, ανακοίνωσε και πάλι τον εθελοντισμό, ως "σημαντικό εργαλείο" της κυβερνητικής πολιτικής στην υγεία και την πρόνοια.

Στην πραγματικότητα, η πολιτική της κυβέρνησης οδηγεί νομοτελειακά στην αύξηση των νοσηλίων και επόμενα, στην παραπέρα διόγκωση των οικονομικών προβλημάτων των ασφαλιστικών ταμείων. Στη γενίκευση της λίστας φαρμάκων - χάριν και πάλι της λιτότητας. Στην προώθηση αντιδημοκρατικών μεθόδων διοίκησης στα νοσοκομεία, με τις συγχωνεύσεις και την επιβολή των "ιδιωτικοοικονομικών" κριτηρίων στη λειτουργία τους. Στην πραγματικότητα, όλ' αυτά και στο βαθμό, που θα εφαρμόζονται, οδηγούν στην παραπέρα, σοβαρή υποβάθμιση και αποδιάρθρωση των υπηρεσιών δημόσιας υγείας, προς μεγάλη φυσικά χαρά της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας", που όλο και περισσότερο δραστηριοποιείται στον τομέα αυτό.

Ετσι θα μείνει, πράγματι, ο ιδιωτικός τομέας ως κυρίαρχος σε μια άγρια αγορά με θύμα τον Ελληνα πολίτη, ο οποίος θα πληρώνει ξανά και ξανά και γιατρειά δε θα βρίσκει.

Ο πρωθυπουργός και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας ξέχασαν τους λειτουργούς της υγείας. Εκτός από μια αναφορά στην καθυστέρηση των προσλήψεων, ξέχασαν ότι οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας είναι άνθρωποι, που έχουν αυξημένη ευθύνη και πρέπει να φροντίσουν τους αρρώστους.

Τι να 'λεγαν άλλωστε... Το νέο μισθολόγιο του δημοσίου αποδείχτηκε "φτωχολόγιο" για τους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία. Μάλιστα με τις ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση για τις διαβόητες υπερωρίες, μειώνονται και ονομαστικά οι συνολικές αποδοχές των εργαζομένων.

Το ίδιο θα συμβεί και με τους νοσοκομειακούς γιατρούς αν - τελικά - προωθηθεί το μισθολόγιο που δημοσιοποιήθηκε. Θα υπάρξει, δηλαδή και ονομαστική μείωση των μισθών.

Είναι μια υπόθεση που δεν μπορεί να την επωμιστούν μόνον οι φορείς των εργαζομένων στις υπηρεσίες του δημόσιου συστήματος υγείας. Είναι υπόθεση όλων των εργαζόμενων και πρώτα απ' όλα των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων.Ακόμη κι αυτές, οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ επωμίζονται τεράστιες ευθύνες, εάν συνεχίσουν να αρκούνται σε εκθέσεις ιδεών, όταν γνωρίζουν πως η διαφοροποίηση των νοσηλίων θα ξετινάξει τα ασφαλιστικά ταμεία.