Πόσες και πόσες φορές δεν έχει ακουστεί από τα χείλη τους ότι το κράτος ανήκει σε όλους τους Ελληνες; Οτι όλοι οι πολίτες αυτού του τόπου έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι στην πολιτεία; Ακόμα και την ώρα που οι συνταξιούχοι δέρνονταν από τα ΜΑΤ έξω από το Μαξίμου, ο Α. Παπανδρέου τέτοιες δηλώσεις έκανε...

Αν το παραπάνω, όμως (περί "πανάγαθου" κράτους και κράτους που ανήκει σε "όλους μας") είναι αληθές, τότε θα πρέπει να καταλήξουμε σε ένα, μάλλον, σχιζοφρενές συμπέρασμα: Οτι το σημερινό κράτος, που φέρεται τόσο εχθρικά έως μισαλλόδοξα στους εργάτες, στους αγρότες, τους εκπαιδευτικούς, στους ναυτεργάτες, στους ανέργους, το κάνει είτε γιατί οι τελευταίοι... δεν είναι Ελληνες, είτε γιατί δεν εμπίπτουν στην κατηγορία λαός... Οτι για τα ξερονήσια, τις εκτελέσεις κομμουνιστών, την κατάλυση δημοκρατικών ελευθεριών και τόσα άλλα που έχει βιώσει αυτός ο τόπος, τα αίτια που τα υπέστησαν όσοι τα υπέστησαν (και ήταν η συντριπτική πλειοψηφία) είτε ήταν... εθνολογικά, είτε ανάγονται στα μη επαρκή λαϊκά χαρακτηριστικά των εξορίστων...

Φυσικά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Αυτοί που έχουν το κράτος, φυσικά και δεν ορίζονται με βάση το αν κατάγονται από την Αμαλιάδα ή από το Παρίσι. Αν ήταν έτσι, ο Μπελογιάννης που γεννήθηκε στην Αμαλιάδα σήμερα θα ζούσε, δε θα τον είχε εκτελέσει το αστικό ελληνικό κράτος, όπως υπέδειξε ο Αμερικάνος πρέσβης Πιουριφόι. Αν ήταν έτσι, η ΠΕΣΙΝΕ που "κατάγεται" από τη Γαλλία θα πλήρωνε τα χρέη της, δε θα είχε από το ελληνικό κράτος τιμολογιακή ασυλία για το ηλεκτρικό ρεύμα που καταναλώνει, σε αντίθεση με τον ελληνικό λαό. Αν ήταν έτσι, τότε το κράτος δε θα επικέντρωνε το ενδιαφέρον του στο "λαό" του Κολωνακίου, σε αντίθεση με το λαό του Κολωνού και δε θα διατυμπάνιζε τα παραμύθια πως "όλοι το ίδιο είμαστε, λαός και Κολωνάκι"...

***

Το αστικό κράτος είναι μοχλός της εξουσίας του Λάτση και του Βαρδινογιάννη (που μπορεί να χρωστούν 200 δισ. δραχμές μόνο από τόκους υπερημερίας αλλά η εφορία δεν τους βάζει "λουκέτο" όπως συνηθίζει με τους επαγγελματοβιοτέχνες). Για να θωρακιστεί το καθεστώς της ασυδοσίας των ιδιοκτητών του, συγκροτεί τους απαραίτητους μηχανισμούς. Οι ιδιοκτήτες του αστικού κράτους προβαίνουν σε συμμαχίες και εξαρτήσεις με διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Φτιάχνουν τους απαραίτητους νόμους. Διαμορφώνουν το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα που αντιστοιχεί στην πολιτική, η οποία προωθεί και υπηρετεί τα συμφέροντά τους σε κάθε περίοδο.

Με άλλα λόγια, η Αστυνομία, το Ποινικό Δίκαιο, τα δικαστήρια, το "Ευρω - ενωσιακό" Δίκαιο, τα ΜΜΕ, ο προσανατολισμός της παρεχόμενης γνώσης, είναι τόσο "ουδέτερα", όσο "ουδέτερος" είναι και εκείνος που τα δημιούργησε και τα ελέγχει, δηλαδή το κράτος. Δηλαδή, εν προκειμένω, το αστικό κράτος. Δηλαδή, η εγχώρια πλουτοκρατία και, στην περίπτωση της Ελλάδας, οι Ευρω - ατλαντικοί "αφέντες".

***

• Οταν στέλνουν τον ασφαλίτη χαφιέ τους με τα πολιτικά για να παρακολουθήσει τα μέλη της ΕΣΑΚ ή για να μάθει ποιοι πολίτες του χωριού θα κατέβουν στη διαδήλωση ενάντια στον "Καποδίστρια", ενεργούν βάσει του πλαισίου της νομιμότητας, όπως το ορίζει το ταξικό τους συμφέρον.
• Αν το ταξικό τους συμφέρον υπαγορεύει ανάσυρση χουντικών νόμων (και προφανώς το υπαγορεύει, αλλιώς οι νόμοι αυτοί θα είχαν καταργηθεί) τότε οι νόμοι ανασύρονται για να απαγορευτούν διαδηλώσεις.
• Οταν δηλώνουν ότι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί θα ασκούν "διατεταγμένη υπηρεσία" σε "οποιαδήποτε μαζική διαδικασία", δεν κάνουν τίποτα παράνομο με βάση το αστικό ιδεολογικο - πολιτικό οπλοστάσιο της "ευταξίας".
• Οταν δημεύουν τρακτέρ, στέλνουν αγρότες στη φυλακή και ποινικοποιούν την πολιτική και κοινωνική ζωή, κάνουν χρήση ενός Ποινικού Κώδικα που έχει συνταχθεί έτσι ώστε να τσουβαλιάζουν, όποτε θέλουν, όποιον θέλουν και με όποιο πρόσχημα θέλουν.
• Οταν ψηφίζουν νόμους για να σέρνουν απεργούς στα δικαστήρια,
• οταν (κατα) κυρώνουν μέσω της Σένγκεν ότι 10 εκατομμύρια Ελληνες είναι "ύποπτοι",
• οταν ο πρωθυπουργός διατείνεται ότι δεν ενημερώνει το "Ρ" για τα εθνικά θέματα επειδή είναι κομματική εφημερίδα,
• όταν οι υπουργοί συναγωνίζονται ποιος θα πρωτοτρομοκρατήσει τις "συντεχνίες",
• όταν τα ΜΜΕ εμπορεύονται τα ψεύδη, τη συκοφαντία και τον αποπροσανατολισμό σαν "ενημέρωση",

τίποτα το μεμπτό από την πλευρά της αστικής νομιμότητας δεν υπάρχει.

***

Ας μην σπεύσει κανείς να διαμαρτυρηθεί, ότι συγχέουμε τη φαυλότητα άλλων εποχών με τον αυταρχισμό της εποχής του "εκσυγχρονισμού". Αυτό που υποστηρίζεται στα παραπάνω είναι σαφές: Δεν είναι η φαυλότητα και ο αυταρχισμός που γεννούν το αστικό κράτος. Είναι το αστικό κράτος που γεννά, "νομιμοποιεί" και αξιοποιεί τον αυταρχισμό και τη φαυλότητα. Και το κάνει γιατί έτσι υπαγορεύουν τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Συμφέροντα που οι μεθοδεύσεις για την προώθησή τους είναι σύμφυτες με την αντιδημοκρατικότητα, την τρομοκρατία, τον αυταρχισμό και, ενίοτε, τη φαυλότητα. Οσο, δε, πιο αντιλαϊκή και στυγνή είναι η πολιτική του κεφαλαίου, όπως την τρέχουσα εποχή της "νέας τάξης", τόσο με μεγαλύτερη συχνότητα και με τον πλέον απροσχημάτιστο, αμακιγιάριστο τρόπο εκδηλώνονται αυτές οι μεθοδεύσεις.

Οποιος θέλει πράγματι να αποτρέψει το "νόμιμο δικαίωμα" του αστικού κράτους να επιτελεί το έργο του, ας μην αναλώνεται σε αυταπάτες περί "ολόπλευρου εκδημοκρατισμού του". Ας ασχοληθεί - παράλληλα με τον καθημερινό αγώνα για την προάσπιση και επέκταση των δημοκρατικών ελευθεριών - με κάτι πιο χρήσιμο και αποτελεσματικό: Με τη ριζική ανατροπή της εξουσίας του αστικού κράτους.

Η Αστυνομία, το Ποινικό Δίκαιο, τα δικαστήρια, το "Ευρω - ενωσιακό" Δίκαιο, τα ΜΜΕ, ο προσανατολισμός της παρεχόμενης γνώσης, είναι τόσο "ουδέτερα", όσο "ουδέτερος" είναι και εκείνος που τα δημιούργησε και τα ελέγχει, δηλαδή το κράτος. Εν προκειμένω, το αστικό κράτος. Δηλαδή, η εγχώρια πλουτοκρατία και, στην περίπτωση της Ελλάδας, οι Ευρω - ατλαντικοί "αφέντες"