Είναι στιγμές που ο άνθρωπος ζητά να ξεκουραστεί λιγάκι και να ανασάνει από την καθίζηση του μετρό, την κατάρρευση των περιπτέρων και των "απτέρων" καθημερινών ασχολιών του. Να φύγει λίγο από τη ρουτίνα, να ξεχάσει τις ειδήσεις, τα παράθυρα, τις βεράντες και "τα βαρετά τα ίδια εκείνα που κάνουν το αύριο με αύριο να μη μοιάζει". Οι φίλοι του λυρικού τραγουδιού θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τη Δευτέρα από την ΕΤ-1 στις 22.00 στα πλαίσια της εκπομπής "Μεγάλες Παραστάσεις",την υπέροχη Οπερα του Αμιλκάρε Πονκιέλι: "Τζιοκόντα".Πρόκειται για μια μαγνητοσκοπημένη μετάδοση της παράστασης που δόθηκε στην Οπερα της Βιέννης με ερμηνευτές τους: Εύα Μόρτον, Πλάθιντο Ντομίνγκο, Λουντμίλα Σέμτσουκ και Μαργαρίτα Λίλοβα. Στην παράσταση συμμετέχει και το μπαλέτο της Οπερας της Βιέννης σε χορογραφία Γκερλίντε Ντιλ. Ο Βάλτερ Χάνγκεν - Κρολ διευθύνει τη χορωδία, ενώ την ορχήστρα ο αρχιμουσικός Ανταμ Φίσερ.

Ο Αμιλκάρε Πονκιέλι (1834-1886) θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς συνθέτες Οπερας μετά το Βέρντι, φυσικά. Μουσική πρωτοδιδάχτηκε από τον πατέρα του, που ήταν οργανίστας στην εκκλησία του χωριού. Στα 1843, μέχρι τα 1954, φοίτησε στο Ωδείο του Μιλάνου, όπου τον δέχτηκαν δωρεάν. Μετά την αποφοίτησή του ο Πονκιέλι αρχίζει έναν αγώνα μουσικού δρόμου για να κερδίζει το ψωμί του στην επαρχία για 18 ολόκληρα χρόνια. Ως συνθέτης ο Πονκιέλι διακρίθηκε από τα χρόνια που φοιτούσε στο Ωδείο. Ομως, αναγκάστηκε να αγωνιστεί δυο δεκαετίες για να κατορθώσει να παρουσιάσει τις όπερές του. Διαδοχικά συνέθεσε τις εξής: "Οι μελλόνυμφοι" "Promesi sposi" του Μαντσόνι, "Κονκόρντια", "Η κόρη της Σαβοϊας", "Οι δυο δίδυμες", "Οι Λιθουανοί" και άλλα. Το σημαντικότερο έργο του, όμως, ήταν η "Τζιοκόντα", το έργο που θα παρακολουθήσουμε τη Δευτέρα σε λιμπρέτο Αρίγο Μποϊτο, εμπνευσμένο από το θεατρικό έργο του Βίκτορος Ουγκό "Αντζελο, ο τύραννος της Πάδουα",όπου αναγκάστηκε να αλλάξει τα ονόματα των ηρώων του έργου και αρκετά άλλα στοιχεία στην πλοκή του έργου. Ο συνθέτης έκανε 14 μήνες να συνθέσει το έργο, το οποίο δόθηκε στη σκάλα του Μιλάνου στις 8 Απρίλη του 1876. Στην πρώτη εκείνη παράσταση το ρόλο της Τζιοκόντα ερμήνευσε η Μανταλένα Μαριάνι - Μάσι, που είχε τραγουδήσει την προηγούμενη χρονιά στην Οπερα "Μεφιστοφελής" του Μπόιτο. Η πρεμιέρα σημείωσε επιτυχία, αλλά με τη βοήθεια πάντα του λιμπρετίστα έκανε μερικές διορθώσεις και αναθεώρησε μερικές σκηνές και το έδωσε πάλι στις 10.10 του ίδιου χρόνου στο θέατρο της Βενετίας. Ο Αμιλκάρε Πονκιέλι υπήρξε ένας ευφυής καλλιτέχνης, που δεν τον διέκρινε η σχολαστικότητα και με τις συνθέσεις του πλούτισε αναμφισβήτητα το συμφωνικό ιδίωμα της ως τότε ιταλικής όπερας. Την υστεροφημία του, εκτός των συνόρων της χώρας του, οφείλει αποκλειστικά στην "Τζιοκόντα" και ειδικά στο συμφωνικό απόσπασμα "Ο χορός των ορών". Η Τζιοκόντα υπήρξε και ένας μεγάλος θρίαμβος της Μαρία Κάλλας, ίσως ο μεγαλύτερος μετά τη "Νόρμα" του Μπελίνι.