Εργάτριες και εργάτες της φάμπρικας, του γραφείου, του σχολείου, του εργαστηρίου

Αγρότισσες, νοικοκυρές, αγρότες

Νιάτα της Ελλάδας

Απόμαχοι της δουλιάς

Τα 80χρονα από τον Κόκκινο Οχτώβρη φέρνουν στη μνήμη μας τη δράση και τις μεγάλες προσπάθειες εκατομμυρίων οικοδόμων του σοσιαλισμού. Στην καρδιά μας κρατάμε ζωντανό το μαζικό ηρωισμό του σταχανοβίτη, του κόκκινου στρατιώτη, του κομσομόλου, του προλετάριου που εφόρμησε στα "Χειμερινά Ανάκτορα", των κομμουνιστών που άλλαξαν την όψη της Σιβηρίας.

Οι θυσίες και οι αγώνες τους δεν πήγαν χαμένοι. Τροφοδοτούν και εμψυχώνουν τους κομμουνιστές όπου Γης, όλες τις δυνάμεις που πασχίζουν για την ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Η προλεταριακή εξουσία κατάργησε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, έθεσε τις βάσεις για την κατάργηση της καταπίεσης της γυναίκας, εξασφάλισε σε όλους εργασία, μόρφωση, κοινωνική ασφάλιση, πρόνοια, χτύπησε αποφασιστικά την εγκληματικότητα, έκανε κτήμα των εργαζομένων τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ανθρώπινου πολιτισμού.

Η 7ωρη και 6ωρη ημερήσια εργασία εφαρμόστηκαν στη Σοβιετική Ενωση πριν από 40 χρόνια. Για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων, η λαϊκή εξουσία είχε δημιουργήσει αναπαυτήρια, ιδρύματα, αθλητικά και πολιτιστικά κέντρα. Οι άντρες συνταξιοδοτούνταν στα 60 χρόνια, οι γυναίκες στα 55.

Το σοσιαλιστικό σύστημα αποτέλεσε το βασικό παράγοντα της πάλης για την ειρήνη, την εξάλειψη των εστιών έντασης, την απόκρουση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, τη στήριξη των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων και των αναπτυσσόμενων χωρών. Με ανιδιοτέλεια, η Σοβιετική Ενωση και οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες εξέφρασαν την ηθική, πολιτική και υλική αλληλεγγύη τους στους αγωνιζόμενους λαούς και χώρες. Το ΚΚΕ έχει την τιμή να συγκαταλέγεται σ' εκείνους που δέχτηκαν τη διεθνιστική βοήθεια και συμμετείχαν ενεργά στην αλληλεγγύη των κομμουνιστικών και άλλων φιλειρηνικών δυνάμεων.

Ο σοσιαλισμός στάθηκε εχθρός του εθνικισμού, του σοβινισμού και των κηρυγμάτων μίσους κατά των εργαζομένων. Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας έγινε το οπλισμένο χέρι των λαών των σοσιαλιστικών χωρών, αντίβαρο στην πολεμοκάπηλη εγκληματική δραστηριότητα του ΝΑΤΟ και των άλλων επιθετικών μηχανισμών των μονοπωλίων.

Το ΚΚΕ μαχητικά υπερασπίστηκε τη Σοβιετική Ενωση, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του. Η υπεράσπιση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού ήταν συνειδητή επιλογή του Κόμματός μας. Το γεγονός ότι, ως Κόμμα, δεν αποφύγαμε την εξιδανίκευση της κατάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, δεν αναιρεί την ορθότητα αυτής της επιλογής.

Η Οχτωβριανή Επανάσταση δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί δίχως την αδιάλλακτη πάλη των μπολσεβίκων κατά του οπορτουνισμού και του σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος μέσα στο εργατικό κίνημα, δίχως τη διάρρηξη των δεσμών των μπολσεβίκων με τη χρεοκοπημένη και προδοτική 2η Διεθνή. Η αποφασιστική και δίχως ταλαντεύσεις οριστική ρήξη μαζί της απελευθέρωσε όλες τις επαναστατικές δυνάμεις της κοινωνίας και της πολιτικής από τη μέγκενη του ρεφορμισμού και του σοσιαλπατριωτισμού. Εδωσε τη δυνατότητα να παίξει το ΚΚ τον αυτοτελή ιδεολογικοπολιτικό ρόλο του ως οργανωτής και καθοδηγητής των λαϊκών μαζών της Ρωσίας, ως δύναμη ικανή να αφομοιώσει δημιουργικά την πείρα της Παρισινής Κομμούνας και όλου του ριζοσπαστικού κινήματος της προεπαναστατικής Ρωσίας. Το δίδαγμα του Λένιν, μετά την επανάσταση του 1905 - 1907, "οι νικημένοι στρατοί μαθαίνουν να μάχονται καλά", υλοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο.

Με την Οχτωβριανή Επανάσταση, πήρε τέλος η μονοκρατορία του καπιταλισμού, η κρίση του εκφράστηκε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, με τη δημιουργία του παγκόσμιου σοσιαλιστικού συστήματος. Η επίδρασή της στις παγκόσμιες εξελίξεις ήταν τεράστια. Συνέβαλε, ουσιαστικά, στην κατάρρευση του αποικιοκρατικού συστήματος, στην επιτάχυνση της δημιουργίας ΚΚ σε μια σειρά χώρες. Η οργανωμένη έκφραση του προλεταριακού διεθνισμού στο πρόσωπο της 3ης Κομμουνιστικής Διεθνούς είχε γερό στήριγμα το νεοσύστατο ρωσικό κράτος των εργατών και αγροτών.

Η εξουσία των Σοβιέτ βρήκε τη δύναμη να στεριώσει και να αναχαιτίσει τη λυσσαλέα επίθεση, που εκδηλώθηκε εναντίον της από στρατεύματα 16 χωρών (ανάμεσά τους και της Ελλάδας του Ελευθερίου Βενιζέλου), καθώς και από τα μισθοφορικά στρατεύματα της εσωτερικής αντεπανάστασης. Πηγή δύναμής της στάθηκαν οι εργάτες και οι αγρότες, η εργατοαγροτική συμμαχία, που σφυρηλατήθηκε μέσα σε ανείπωτες δυσκολίες, αλλά και η αλληλεγγύη των εργατών πολλών χωρών, χιλιάδων κομμουνιστών, που είδαν στο πρόσωπο των Σοβιέτ την υπεράσπιση της δικής τους ζωής.

Μεγάλο δίδαγμα, επίκαιρο όσο ποτέ, είναι η σταθερή προσήλωση των μπολσεβίκων να συνδέουν τη μελέτη και την ανάπτυξη της μαρξιστικής θεωρίας με την καθημερινή δράση. Ακόμα και στις πιο δύσκολες ώρες, αυτό το καθήκον δεν παραμελήθηκε ούτε στιγμή.

Η πορεία της Σοβιετικής Ενωσης στα χρόνια που ακολούθησαν απέδειξε το βάσιμο της δυνατότητας ο σοσιαλισμός να νικήσει και να οικοδομηθεί σε μια χώρα. Η εκβιομηχάνιση και η κολεκτιβοποίηση της γης, μονόδρομος για την καθυστερημένη τότε Ρωσία, τη μετέτρεψε σε μια γιγάντια δύναμη, ικανή να αντιμετωπίσει όλες τις δυσκολίες και να συντρίψει το φασισμό, μετά από λίγα χρόνια. Εβαλε τις γερές βάσεις που επέτρεψαν στην ΕΣΣΔ να σημειώσει αργότερα πρωτοφανή επιτεύγματα στην επιστήμη και στον πολιτισμό. Μέσα σε λίγα χρόνια, η Σοβιετική Ενωση κατόρθωσε να ανυψώσει τους λαούς της σε υψηλότατο επίπεδο, βγάζοντάς τους από το καθεστώς της πείνας, του κνούτου, του αναλφαβητισμού και της μεσαιωνικής καθυστέρησης.

Οι αιτίες της ανατροπής του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη πρέπει να αναζητηθούν σε ένα πλέγμα εσωτερικών παραγόντων σ' αυτές τις χώρες, παραγόντων που επηρεάστηκαν βαθιά από τις εξωτερικές πιέσεις και επεμβάσεις στο έδαφος της σύγκρουσης ανάμεσα στα δύο αντίθετα κοινωνικοπολιτικά συστήματα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και τους προβληματισμούς της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ (15 έως 16 Ιούλη 1995), από τους βασικούς λόγους των αρνητικών εξελίξεων ήταν και η απώλεια, σε μια πορεία, του πρωτοποριακού καθοδηγητικού ρόλου του Κομμουνιστικού Κόμματος εξουσίας, μια σειρά παρεκκλίσεις από τη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία και παραβιάσεις αρχών στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, η απουσία ενιαίας αντιμετώπισης της ιδεολογικής δολιοφθοράς που ασκούσε ο διεθνής καπιταλισμός, η υπερεκτίμηση νικών, που αναμφισβήτητα σημείωνε ο σοσιαλισμός, παράλληλα με την απολυτοποίηση των φαινομένων κρίσης του καπιταλισμού, η αδύναμη λειτουργία της διαλεκτικής σχέσης άμεσης και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και οι σοβαρές καθυστερήσεις στην ανάπτυξη και στον εμπλουτισμό της θεωρίας μας.

Η "περεστρόικα", που εμφανίστηκε αρχικά με τα συνθήματα της "διαφάνειας" και της "ανανέωσης του σοσιαλισμού", αποτέλεσε το "Δούρειο Ιππο" της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.

Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στην εργατική τάξη, στους άλλους εργαζόμενους και στα ΚΚ αυτών των χωρών.

Η "επόμενη μέρα", χωρίς τη Σοβιετική Ενωση, είναι γεμάτη από τις πληγές που άνοιξε η ιμπεριαλιστική επέμβαση και ο ανταγωνισμός για το μοίρασμα των νέων αγορών, το ξαναμοίρασμα άλλων, την προσάρτηση χωρών, την αφαίρεση κατακτημένων δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, το αιματοκύλισμα λαών. Ο εθνικισμός, ο κοινωνικός ρατσισμός, ο αντισοσιαλισμός και ο αντικομμουνισμός δηλητηριάζουν τη συνείδηση των εργαζομένων. Περισσεύουν οι αντιδραστικές θεωρίες του "τέλους των ιδεολογιών και της ιστορίας".

Η τελική νίκη της σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής κοινωνίας είναι νομοτελειακή. Η εποχή που άρχισε στις παραμονές της Οχτωβριανής Επανάστασης, εποχή μετάβασης από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, συνεχίζεται. Ο καπιταλισμός έδωσε στην ανθρωπότητα ό,τι είχε να δώσει. Σήμερα, τα δικαιώματα που παραχώρησε στους εργαζόμενους, κάτω από την πίεση της πάλης τους, αφαιρούνται. Οι αντιθέσεις του είναι ιδιαίτερα οξυμένες και αξεπέραστες. Η κοινωνικοποίηση της παραγωγής αναδεικνύει την αναγκαιότητα του κεντρικού σχεδιασμού. Ο ιμπεριαλισμός είναι το τελευταίο σκαλοπάτι του καπιταλισμού, που μετά απ' αυτό δεν υπάρχει άλλο σκαλοπάτι, υπάρχει μόνο η σοσιαλιστική επανάσταση.

Η ιστορική πορεία στον τελευταίο αιώνα απέδειξε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την ανθρωπότητα. Οι θεωρίες των διαφόρων "τρίτων δρόμων προς το σοσιαλισμό" έχουν χρεοκοπήσει παταγωδώς. Ο "ευρωκομμουνισμός" μετακινήθηκε προς την κλασική σοσιαλδημοκρατία ή τμήματά του την έχουν πλησιάσει, ενώ αυτή αποδείχτηκε ο πιο κατάλληλος και αποτελεσματικός διαχειριστής των συμφερόντων των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Το παράδειγμα του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα δεν είναι η μόνη απόδειξη. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο.

Η μαρξιστική - λενινιστική θεωρία, ως θεωρία της σοσιαλιστικής επανάστασης, παραμένει επίκαιρη και ζωντανή. Η δύναμη και η ζωτικότητά της υποχρεώνουν τους αντιπάλους της να ασχολούνται διαρκώς μαζί της, για να τη διαστρεβλώσουν ή για να "αποδείξουν" ότι είναι "ξεπερασμένη".

Οι ιμπεριαλιστές και οι εκπρόσωποί τους γνωρίζουν άριστα ότι η τάξη τους δε διαθέτει ιδεολογική υπεροχή. Ο επιστημονικός σοσιαλισμός είναι η θεωρία που δίνει στους εργαζόμενους ένα τεράστιο πλεονέκτημα, ένα ανίκητο όπλο, στην πάλη τους για την απαλλαγή από το ζυγό του κεφαλαίου.

Ο 20ός αιώνας άρχισε με τη μεγαλύτερη ως τώρα έφοδο των προλετάριων όλων των χωρών. Τελειώνει με την προσωρινή ήττα τους. Ο 21ος αιώνας είναι βέβαιο ότι θα φέρει στο προσκήνιο, οριστικά και αμετάκλητα αυτή τη φορά, νέες επαναστατικές εφόδους και νίκες. Οι προλετάριοι όλων των χωρών, ενωμένοι, θα κάνουν πράξη τα όνειρα και τους καημούς όλων των προηγούμενων γενεών.

ΖΗΤΩ Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΧΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΖΗΤΩ Ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ - ΛΕΝΙΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ