Διαστάσεις και διάρκεια προσλαμβάνει η νομισματική και χρηματιστηριακή κρίση. Χτες υπήρξε νέα καθίζηση του Γενικού Δείκτη του Χρηματιστηρίου (έκλεισε με πτώση 5,85%), τα επιτόκια στη διατραπεζική αγορά διατηρήθηκαν σε επίπεδα μεταξύ 20% και 50%, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδας - σε σύσκεψη που είχε ο διοικητής της Λ. Παπαδήμος με τους διοικητές 6 μεγάλων τραπεζών - ζήτησε για μία ακόμη φορά "αυτοσυγκράτηση" στο θέμα της αύξησης των βασικών επιτοκίων. Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό πόσο θα πιάσουν τόπο οι "παραινέσεις" του διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας, πάντως χτες το πρωί μικρές κύρια τράπεζες απέφευγαν να πουν στους πελάτες τους τα ισχύοντα επιτόκια, απαντώντας ότι "το μεσημέρι θα αποφασιστούν νέα επιτόκια".

Η Κεντρική Τράπεζα, σε μία προσπάθεια αποκλιμάκωσης των επιτοκίων στη διατραπεζική αγορά, έκανε χτες και νέα παρέμβαση προσφέροντας ρευστότητα μέσω ανταλλαγής δραχμής - δολαρίου. Προσέφερε δηλαδή στις εμπορικές τράπεζες δραχμές και εισέπραξε δολάρια. Κρίσιμες θεωρούνται οι επόμενες ημέρες, καθώς την ερχόμενη Παρασκευή το υπουργείο Οικονομικών προχωρεί σε δημοπρασία εντόκων και δεν αποκλείεται οι μεγάλες εμπορικές τράπεζες να εκβιάσουν για ακόμη περισσότερο υψηλά επιτόκια και από το 11,3% που απέσπασαν κατά την προηγούμενη έκδοση. Σύμφωνα με πληροφορίες χαμηλή είναι η ζήτηση - ιδίως από ξένους παράγοντες - του ευρωομολόγου, η έκδοση του οποίου ολοκληρώνεται σήμερα.

Το συμπέρασμα που προκύπτει - ενώ η νομισματική κρίση συνεχίζεται για τρίτη βδομάδα - είναι ότι με την πολιτική "σύγκλισης" που ακολουθήθηκε από το 1990 και μέχρι σήμερα, όχι μόνο δε θωρακίστηκε η ελληνική οικονομία, αλλά έγινε περισσότερο ευάλωτη απέναντι στις κερδοσκοπικές διαθέσεις των πολυεθνικών χρηματιστηριακών κέντρων. Το σίγουρο πάντως είναι ότι ακόμα και αν σταματούσε σήμερα η νομισματική αναταραχή, κάτι που διατηρεί πολύ μικρές πιθανότητες, υπάρχουν σημαντικές ζημίες, τόσο σε τράπεζες όσο και στο ελληνικό δημόσιο, και κατά την προσφιλή τους τακτική και οι δύο θα επιχειρήσουν να τις μετακυλήσουν στους εργαζόμενους. Από την άλλη αποδείχτηκε ότι η κυβέρνηση με τους μηχανισμούς που διαθέτει είναι τελείως ανίσχυρη να αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα, ενώ τα διεθνή και τα εγχώρια κερδοσκοπικά κέντρα έδειξαν για μία ακόμη φορά "ποιο είναι το αφεντικό".

Ενώ σήμερα κατατίθεται ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 1998, κανείς, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από την Τράπεζα της Ελλάδας, δεν είναι σε θέση να πει για το πότε θα σταματήσει η νομισματική κρίση και υπό ποιες συνθήκες θα γίνει κάτι τέτοιο... Το πιθανότερο είναι ότι μπαίνουμε σε ένα νέο κύκλο υψηλών επιτοκίων, με αρνητικές συνέπειες στον πληθωρισμό, στο δημόσιο δανεισμό και φυσικά στις τσέπες των εργαζομένων, οι οποίοι - ως συνήθως - θα κληθούν να πληρώσουν το λογαριασμό. Είτε με πρόσθετα μέτρα στον προϋπολογισμό, είτε με αύξηση του κόστους του τραπεζικού χρήματος.

Συνέπειες θα υπάρχουν και στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, η οποία προσδοκά να χρησιμοποιήσει το Χρηματιστήριο σαν κύριο μοχλό των ιδιωτικοποιήσεων για το 1998 - 2000 των ΔΕΚΟ, ενώ ήδη η Εθνική Τράπεζα ανέβαλε επ' αόριστο τις διαδικασίες αύξησης του μετοχικού της κεφαλαίου στα ξένα χρηματιστήρια.