Τον Απρίλη του 1977 η Κομισιόν κυκλοφόρησε την "Πράσινη Βίβλο" με τίτλο "σύμπραξη για μια νέα οργάνωση της εργασίας". Η διαπίστωση, εκ μέρους του κεφαλαίου, είναι σαφής: "Τα τελευταία 20-30 χρόνια εκφράζονται όλο και περισσότερο αμφιβολίες σχετικά με την ορθότητα της παραδοσιακής οργάνωσης της εργασίας που βασίζεται στη φιλοσοφία της μαζικής βιομηχανικής παραγωγής". Η μεθοδολογία επίσης. "Το σκεπτικό είναι να προβούμε στις βελτιώσεις σταδιακά, αντί να περιμένουμε να ξεσπάσει η κρίση". Οι στόχοι, πολυπληθείς. Ο βασικός; "Πρέπει να αλλάξει το σημερινό μοντέλο απασχόλησης, το οποίο προϋποθέτει ότι η "συνήθης" σχέση εργασίας είναι μόνιμη και για ολόκληρη ζωή, ο εργαζόμενος αποχωρεί από την αγορά εργασίας στο τέλος της σταδιοδρομίας του". Προς αυτή την κατεύθυνση που απαιτεί η "ευέλικτη επιχείρηση" πρέπει να αλλάξει η εργατική νομοθεσία που "αμφισβητείται", αφού"διαφοροποιούνται πλέον οι έννοιες χώρος εργασίας, επιχείρηση, εργοστάσιο και κυρίως η έννοια του εργοδότη". Στο πλαίσιο αυτό "η σχέση εργοδότη και εργαζόμενου γίνεται καθοριστικός παράγοντας". Απαιτείται ένα "συνεργατικό πλαίσιο". Για να συζητήσει τι; 1) "Μισθολογικά συστήματα", αφού "φυσικά, ο μισθός βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε σύμβασης εργασίας". Τα μισθολογικά συστήματα "εμποδίζουν σήμερα την εισαγωγή πιο ευέλικτων δομών".

2) "Ευελιξία του ωραρίου", αφού "αποτελεί το κεντρικό θέμα της δημόσιας συζήτησης". Η Κομισιόν προειδοποιεί ότι "η μείωση του χρόνου εργασίας, ενώ η διάρθρωση της οργάνωσης της εργασίας θα παραμένει η ίδια, θα είναι αντιπαραγωγική", προτείνει "μείωση του χρόνου εργασίας ενσωματωμένη σε δέσμες μακροπρόθεσμων μέτρων" όπως στη Γερμανία, το Βέλγιο και την Ολλανδία και ξεκαθαρίζει ότι μόνο έτσι "περιορίζεται η αύξηση των μισθών που είναι απαραίτητο αντιστάθμισμα για τη μείωση του χρόνου εργασίας". Βολεύει ο υπολογισμός του χρόνου εργασίας "σε ετήσια βάση". Ψέλνεται το εγκώμιο των 24 εκατ. ανθρώπων που εργάζονται σήμερα στην Κοινότητα με καθεστώς μερικής απασχόλησης. Προτείνονται "ευέλικτα συστήματα παροχής αδείας" φυσικά (... ) άνευ αποδοχών.

3) Μεταρρύθμιση στα φορολογικά συστήματα και "εναρμόνιση" στο σύνολο της Κοινότητας.

4) Πρέπει να τελειώνει η κατάσταση, σύμφωνα με την οποία οι παροχές κοινωνικής ασφάλισης "βασίζονται σε ανταποδοτικό μοντέλο ασφάλισης και η επιλεξιμότητα καθορίζεται συχνά από την αδιάλειπτη υπηρεσία".

5) Πρέπει να "προσαρμοστούν" τα μέτρα για την "υγεία και ασφάλεια στο χώρο εργασίας". Σύμφωνα με την Κομισιόν ο ρόλος των συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι σημαντικός, αφού η "πρόκληση συνίσταται πώς θα χαραχτούν ή θα προσαρμοστούν πολιτικές που να υποστηρίζουν και όχι να παρεμποδίζουν τη θεμελιώδη οργανωτική ανανέωση". Είναι φανερό ότι όσοι "παρεμποδίζουν" πολιτικές, σύμφωνα με τις επιταγές του κεφαλαίου, δε θα λάβουν μέρος στις "συνεργατικές" διαπραγματεύσεις και θα αποκλειστούν εκ των προτέρων.