Οργή και αγανάκτηση προκάλεσαν στον ΔΙΟΝΥΣΗ ΜΑΡΓΑΡΗ,νέο εργαζόμενο με πολλές εισφορές και μικρό μεροκάματο - όπως γράφει - καθώς και σε όλους τους εργαζομένους, οι "εκθέσεις" των κ. κ Σπράου, Τήνιου και άλλων δημοκρατών - ικονομολόγων. "... Δηλαδή κ. Σπράο και λοιποί - τονίζει στο γράμμα του - οι εργαζόμενοι χρωστάνε στο ΙΚΑ κάποια δις; Οι συνταξιούχοι φταίνε για το ανώμαλο συνταξιοδοτικό καθεστώς που εφαρμόζουν τα εκάστοτε κυβερνητικά όργανα; Μήπως ευθύνες έχουν οι ναυτικοί, που οργώνουν τις θάλασσες, για τα χρέη δισεκατομμυρίων που έχουν δημιουργήσει οι εφοπλιστές στο ταμείο τους (ΝΑΤ) ή για το "κομίσιον" που πληρώνουν για να πιάσουν δουλιά στην "κουιμπέκα" κάποιου πλοιοκτήτη, που είναι και ανασφάλιστη;

Ποιοι είναι προνομιούχοι κύριε Σπράο; Οι νέοι που βάζουν "μέσον" για να δουλέψουν σε σούπερ μάρκετ, ή οι κοπέλες που πρέπει να είναι "εμφανίσιμες" για να πιάσουν δουλία σε αποθήκες με ρούχα; Τέλος, μήπως οι οικοδόμοι που θα πρέπει (σε πρώτη φάση) να ανεβαίνουν σκαλωσιά μέχρι τα 65 ή οι αμμοβολιστές να πάρουν σύνταξη στην ίδια ηλικία;

Πιστεύετε πως αν κάποιος βρεθεί άνεργος και είναι πάνω από 40 χρόνων, θα τον πάρουν για δουλιά;

Αυτές είναι οι προϋποθέσεις της νέας γενιάς σήμερα, για επαγγελματική αποκατάσταση κύριε Σπράο, δεν ξέρω πώς οραματίζεστε την επόμενη, αλλά σίγουρα αποκλείεται να πιστεύετε ότι θα περνά καλύτερα με τα μέτρα που προτείνετε και θα προσπαθήσει να εφαρμόσει η κυβέρνηση.

Και κάτι άλλο, θα μπορούσατε να μου υποδείξετε κάποιον οικοδόμο ή υπάλληλο αρτοποιείου που να φοροδιαφεύγει; Γιατί εγώ μπορώ να σας υποδείξω μερικές εκατοντάδες επιχειρηματιών, βιομηχάνων, πλοιοκτητών, που όχι μόνο φοροδιαφεύγουν, αλλά εκβιάζουν κιόλας για να κάνουν διακανονισμό ή να μην πληρώσουν τίποτα, σε ασφαλιστικά ταμεία ή εφορίες,

Ομως εμείς οι νέοι, πλανάσθε πλάνην οικτράν κύριε Σπράο εσείς και όλοι οι άλλοι "φίλοι" σας, αν νομίζετε ότι θα κάτσουμε με "σταυρωμένα" τα χέρια. Οχι. Θα αντιδράσουμε πρώτοι απ' όλους, στην εφαρμογή αυτών των "Δρακόντειων" μέτρων, που σας παράγγειλαν οι κυβερνώντες μας, κατόπιν εντολής των ξένων αφεντικών τους. Θέλουμε να ζήσουμε για να πάρουμε σύνταξη, θέλουμε να κάνουμε παιδιά χωρίς το άγχος πώς θα τα μεγαλώσουμε, θέλουμε να πάρουμε, σαν γίνουμε απόμαχοι της δουλιάς, όσα δίνουμε τόσα χρόνια εισφορές σε καμιά δεκαριά ταμεία, που δε φτιάξαμε εμείς και τέλος θέλουμε το κράτος να προστατεύει εμάς τους εργαζόμενους και όχι τους βιομηχάνους που αυτοί με την ισχύ που διαθέτουν - το χρήμα - προστατεύονται από μόνοι τους".