Το Πολυτεχνείο, το νόημα και τα μηνύματά του είναι παρόντα, γιατί είναι παρούσες οι αιτίες που το δημιούργησαν, πριν από 24 χρόνια. Οι χιλιάδες άνθρωποι, που και φέτος πορεύτηκαν στα βήματα της εξέγερσης του '73, δεν κατέληξαν στην αμερικανική πρεσβεία για ...εθιμοτυπικούς λόγους. Ο εξαρτημένος και στυγνός καπιταλισμός σε τούτη τη χώρα δεν είναι εθιμοτυπικός. Είναι ο κληρονόμος του σάπιου συστήματος, ενάντια στο οποίο αντιπαρατέθηκαν οι εργάτες και οι φοιτητές τότε. Οι κοινωνικές δυνάμεις, που σήμερα παίρνουν τη σκυτάλη των μαχητών για "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", για να πεταχτούν "Εξω οι βάσεις του θανάτου", που διαδηλώνουν "Εξω τώρα οι Αμερικάνοι", ανήκουν σε κείνα τα κοινωνικά στρώματα, που αντικειμενικά βρίσκονται στο στόχαστρο κάθε εντεταλμένης "μοιρολογίστρας" του Πολυτεχνείου. Βρίσκονται στο στόχαστρο όλων εκείνων, που κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να αμαυρώσουν την εξέγερση του Νοέμβρη, διαφημίζοντας την "επετειακή παρακμή" της. Μια "παρακμή" που - άσχετα αν δεν καταφέρνουν να την πετύχουν, παρά το κλίμα τρομοκρατίας και "αναρχο"-χαφιεδισμού που καλλιεργούν - κατόπιν τη χρησιμοποιούν ως "δεδομένη αλήθεια", επί της οποίας χύνουν τόνους κροκοδείλιων δακρύων. Ομως, κάθε χρόνο, οι "επιμνημόσυνες δεήσεις" τους για το Πολυτεχνείο, το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να τους εκθέτουν και να προδίδουν τους ευσεβείς τους πόθους.
***
Τι ήταν η εξέγερση του Νοέμβρη; Αν δεν απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, δε θα δοθεί επαρκής απάντηση στο γιατί "το Πολυτεχνείο Ζει". Πριν από 24 χρόνια, το κοινωνικό σύστημα της χώρας βρήκε αντιμέτωπο ένα ζωντανό, πρωτοπόρο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Στην Αθήνα τότε, οι λαϊκές δυνάμεις αμφισβήτησαν ευθέως την κυριαρχία μιας χούφτας ξένων και ντόπιων πλουτοκρατών, που, στηριγμένη από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και εκπροσωπούμενη σε πολιτικό επίπεδο από το φασισμό των Παττακών και από τον αστικό πολιτικό κόσμο που "άνοιξε την πόρτα" στους συνταγματάρχες, έβαλε στο γύψο μια χώρα για να προωθήσει τα άνομα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντά της. Η Αθήνα τότε έστειλε σε όλη την Ελλάδα το μήνυμα ότι αυτός ο λαός θα είναι ελεύθερος και κύριος του μόχθου του, μόνο αν αποτινάξει από πάνω του το ζυγό των μονοπωλίων, μαζί με τους πολιτικο-στρατιωτικούς μηχανισμούς τους. Οτι η προκοπή σ' αυτόν τον τόπο δε θα έρθει παρά μόνο μέσω της αποδέσμευσης της χώρας από τους θανατηφόρους εναγκαλισμούς με τα υπερατλαντικά "γεράκια", που, στο όνομά των γεωστρατηγικών συμφερόντων τους, στήνουν στον τοίχο ανθρώπους, κοινωνικά δικαιώματα, δημοκρατικές ελευθερίες.
Τα συνθήματα "Εξω οι ΗΠΑ - Εξω το ΝΑΤΟ" πάνω στις πύλες του Πολυτεχνείου, όπως δεν κατάφερε να τα γκρεμίσει το τανκ των συνταγματαρχών, έτσι δεν μπορεί να τα γκρεμίσει η παραφιλολογία για το "ξεπερασμένο" Πολυτεχνείο. Αν κάτι έχει ξεπεράσει τα δεδομένα εκείνης της εποχής, είναι η βαρβαρότητα του σύγχρονου ιμπεριαλισμού. Ο ιμπεριαλισμός, πράγματι, γίνεται πιο αντιδραστικός, πιο απάνθρωπος στον εκμεταλλευτικό και φονικό χαρακτήρα του, με τις άλλοτε σοσιαλδημοκρατικές και άλλοτε νεοφιλελεύθερες κοινοβουλευτικές μεταμφιέσεις του.
Σήμερα, μετά από 24 χρόνια από το Νοέμβρη, όλοι οι λόγοι που οδήγησαν χιλιάδες νέους να κλειστούν στο Πολυτεχνείο και χιλιάδες εργαζόμενους να διαδηλώνουν έξω από την πύλη του, στους δρόμους της Αθήνας, είναι εδώ, μαζί με ακόμα περισσότερους, και καλούν τον ελληνικό λαό να βγει στους δρόμους. Τον "προσκαλούν":
- Να συγκρουστεί με την πολιτική των "απασχολήσιμων" και της "πολυετούς λιτότητας", που του στερεί το "ψωμί".
- Να αντιπαρατεθεί με την πολιτική της αντι-εκπαιδευτικής "μεταρρύθμισης" και της "Λευκής Βίβλου", που στερεί την "παιδεία".
- Να αντισταθεί κατά της πολιτικής του "κοινωνικού φραγγελίου", τηςπολιτικής των χαφιέδων σε "διατεταγμένη υπηρεσία", της πολιτικής της ανάσυρσης χουντικών νόμων κατά απεργών, της πολιτικής της δικαστικής δίωξης των κοινωνικών αγώνων, της πολιτικής της κρατικής και ιδιωτικής "τηλε-τύφλωσης" και τόσων άλλων, που στερούν την "ελευθερία".
- Να ανατρέψει την πολιτική του εναγκαλισμού με τις ΗΠΑ, την πολιτική της αποδοχής της "νέας δομής" του ΝΑΤΟ, που ισοδυναμεί με παράδοση κυριαρχικών δικαιωμάτων, την πολιτική των "ευχαριστιών" για τη διχοτόμηση του Αιγαίου και της Κύπρου, την πολιτική των "μάλιστα, κύριε Χόλμπρουγκ", που στερούν απ' το λαό την "εθνική ανεξαρτησία".
***
Τα αίτια της εξέγερσης του '73 είναι, λοιπόν, εδώ. Διογκωμένα και οξυμένα. Να γιατί επιδιώκουν να χτυπήσουν το περιεχόμενο του Πολυτεχνείου. Γιατί βλέπουν ότι η σπίθα υπάρχει και κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να "απενεργοποιήσουν" τους φορείς της "έκρηξης", τις λαϊκές δυνάμεις. Ομως, όλα τούς πάνε στραβά... Δε φτάνει που το νόημα του Νοέμβρη επιβεβαιώνεται μέσα από την ίδια τη ζωή, δε φτάνει που είναι εδώ όλα όσα επαναστατικοποιούν τις μάζες, είναι εδώ και η Νεολαία! Αυτή η νεολαία που τη θέλουν "χαμένη", "αλλοτριωμένη", "ιδιοτελή", "αγχωμένη" και "βαθιά ...ΝΙΤΡΟμένη", τους ξέφυγε και σωρεύτηκε ξανά κατά χιλιάδες στο Πολυτεχνείο!Οι "πολυτεχνίτες" της εξαπάτησης δεν την έδειξαν στα δελτία των ειδήσεών τους, δεν τη μνημόνευσαν στα ρεπορτάζ τους, αλλά αυτή υπάρχει και, το χειρότερο γι' αυτούς, το ξέρουν ότι υπάρχει, την άκουσαν να φωνάζει ότι "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" και πως οι Αμερικάνοι είναι "φονιάδες των λαών". Την πάτησαν, πάλι. Οπως, τότε, που νομίζανε ότι έχουν "μαντρώσει" τη νεολαία και το κίνημά της στις κερκίδες του Γουέμπλεϊ και στις θεωρίες για "πράσινα άλογα και πράσινα φανελάκια"...
Στη φετινή επέτειο του Πολυτεχνείου, τους περίμενε μια ακόμα έκπληξη. Οχι μόνο δεν κατάφεραν να διώξουν το λαό που ήταν έξω από το Πολυτεχνείο, αλλά και δεν κατάφεραν να μπάσουν μέσα στο Πολυτεχνείο τα έμμισθα "τσιράκια" τους και τους εγκλωβισμένους περιθωριακούς που έχουν παραμυθιαστεί από τους εκπαιδευμένους με τα, δήθεν, "αντιεξουσιαστικά" εγχειρίδια της εξουσίας των καπιταλιστών και των μηχανισμών Ασφαλείας τους. Το λαϊκό κίνημα, οι εργάτες μαζί με τους φοιτητές, απέδειξαν ότι μπορούν να περιφρουρήσουν το Πολυτεχνείο, γιατί ξέρουν να περιφρουρούν τους αγώνες τους και από τους ένστολους και από τους "αγανακτισμένους" και από τους μεταμφιεσμένους τραμπουκισμούς της ολιγαρχίας. Προς μέγιστη πίκρα των κυβερνώντων της"ευταξίας", του κυρίου Ευαγγελάτου και των συν αυτοίς...
***
Τα 24 χρόνια που πέρασαν κράτησαν ζωντανούς τους στόχους του Πολυτεχνείου. Ζωντανές παραμένουν και οι κοινωνικές δυνάμεις, που τότε εξεγέρθηκαν. Αυτές, οι ίδιες κοινωνικές δυνάμεις, που το Νοέμβρη του '73 εξεγέρθηκαν ενάντια σε μια δικτατορία, είναι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, που σήμερα μπορεί να γκρεμίσει το σύστημα που γεννά δικτατορίες, που γεννά όλα τα πολιτικά μορφώματα εκπροσώπησης της δικτατορίας της άρχουσας τάξης. Που μπορεί να φτάσει στο τέρμα εκείνη την εξέγερση, βάζοντας στην ημερήσια διάταξη την υπόθεση της συγκρότησης ενός μαζικού μετώπου πάλης. Ενός αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού, δημοκρατικού μετώπου πάλης, που θα γίνει ο εκφραστής των λαϊκών πόθων, για μια άλλη εξουσία, εναρμονισμένη με το αίτημα για "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία - Εθνική Ανεξαρτησία".
Τα συνθήματα "Εξω οι ΗΠΑ - Εξω το ΝΑΤΟ" πάνω στις πύλες του Πολυτεχνείου, όπως δεν κατάφερε να τα γκρεμίσει το τανκ των συνταγματαρχών, έτσι δεν μπορεί να τα γκρεμίσει η παραφιλολογία για το "ξεπερασμένο" Πολυτεχνείο
Feeds
