ΠΟΙΟΣ - ΠΟΙΟΝ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ | ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΠΟΙΟΣ - ΠΟΙΟΝ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

- Τι θα κάνω, εγώ που καλλιεργώ 20 στρέμματα με βαμβάκι;

- Δεν μπορείς να κάνεις. Κάποιοι πρέπει να πάρουν την απόφαση να εγκαταλείψουν τον αγροτικό τομέα. Υπάρχουν 200.000 μικροεκμεταλλεύσεις, που δεν μπορούν να επιβιώσουν.

Ο παραπάνω διάλογος διεμείφθη σε καφενείο του χωριού Χάλκη της Λάρισας, ανάμεσα σ' έναν αγρότη και τον υπουργό Γεωργίας, Στ. Τζουμάκα. Ενας διάλογος αποκαλυπτικός για την κυνικότητα που χαρακτηρίζει την αγροτική πολιτική της κυβέρνησης. Τώρα, πλέον, οι κυβερνώντες δεν κρύβουν πως στόχος της πολιτικής τους είναι το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, σπρώχνοντας στο παραγωγικό περιθώριο, στον "Καιάδα του εκσυγχρονισμού", εκατοντάδες ξωμάχους της ελληνικής υπαίθρου.

Η παρουσία πολυμελούς κυβερνητικού κλιμακίου - μ' επικεφαλής τον αρμόδιο"νεκροθάφτη" της αγροτιάς, υπουργό Γεωργίας - το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλία, ήταν αποκαλυπτική.

- Ξεχάστε τα αιτήματά σας για λύση των προβλημάτων, γιατί αυτό προστάζει η Ευρωπαϊκή Ενωση και ορίζει ο "εκσυγχρονισμός". Τώρα, "ο σώζων εαυτόν, σωθήτω". Ετσι, απροκάλυπτα και κυνικά, απαντούσε ο Στ. Τζουμάκας στις εκκλήσεις του αγροτικού κόσμου προς την κυβέρνηση, να λάβει μέτρα για τη σωτηρία της αγροτικής παραγωγής, για τη διαφύλαξη του αγροτικού εισοδήματος, για να μην ερημωθούν τα χωριά μας, για την αγροτική ανάπτυξη της χώρας μας.

Ο υπουργός Γεωργίας, εμφανιζόμενος ως υπάλληλος των Βρυξελλών, αποκάλυψε ανάγλυφα τον ταξικό χαρακτήρα της κυβερνητικής αγροτικής πολιτικής. Ξεκαθάρισε ότι οι μικροί και μεσαίοι αγρότες δεν έχουν θέση στην παραγωγική διαδικασία, δεν μπορούν να επιβιώσουν στο "εκσυγχρονιστικό τοπίο" που διαμορφώνεται στην Ελλάδα.

Το ίδιο, βεβαίως, ισχύει για τους άνεργους, τους εργάτες, τους συνταξιούχους, τους μικροεπαγγελματοβιοτέχνες και μικρεμπόρους. Ο "εκσυγχρονισμός" της κυβέρνησης Σημίτη θα προχωρήσει στηριζόμενος και στηρίζοντας μόνο τους πλούσιους, τους "έχοντες και κατέχοντες". Για τους άλλους - τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού - "γαία πυρί μειχθήτω".

***

Σήμερα, είναι καθαρό στους μικρομεσαίους αγρότες ότι έχει δρομολογηθεί το ξεκλήρισμα από τα χωράφια τους. Και στο εναγώνιο ερώτημά τους "πού θα πάμε όταν ξεκληριστούμε;", οι κυβερνώντες απαντούν "στο χαμό", αν όχι στο "διάβολο". Οχι μόνο δε λύνονται προβλήματα επιβίωσης της αγροτιάς, αλλά ούτε δίνεται διέξοδος, άλλη επιλογή, σε όσους πετάγονται από την παραγωγική διαδικασία στον πρωτοβάθμιο τομέα της οικονομίας. Αλλωστε, πού ν' απασχοληθούν; Στη βιομηχανία; Μα, τα εργοστάσια κλείνουν και χιλιάδες εργαζόμενοι στριμώχνονται στις ατέλειωτες ουρές ανέργων. Στη βιοτεχνία και στο εμπόριο; Μα, οι ΕΒΕ, χρεωμένοι "μέχρι το λαιμό", δεν προλαβαίνουν να βάζουν "λουκέτα". Στις υπηρεσίες; Μα, γι' αυτές απαιτούνται γνώσεις και προσόντα που η πλειοψηφία των αγροτών δε διαθέτει.

Δε μένει, λοιπόν, παρά να πεταχτούν, ως άχρηστοι, στον "Καιάδα". Οι κυβερνώντες δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό γι' αυτό. Ο "κοινωνικός δαρβινισμός" είναι το "σήμα κατατεθέν" τους. Προκειμένου να υλοποιηθεί η "σύγκλιση" της Ελλάδας με την ΕΕ, είναι έτοιμοι να κάνουν ακόμα και "ανθρωποθυσίες" στο βωμό της ταξικής πολιτικής τους. Το σύνθημά τους είναι: "Θα επιβιώσουν μόνο όσοι αντέξουν στο δρόμο για τη σύγκλιση. Οι υπόλοιποι, ας χαθούν στη διαδρομή". Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής τους. Ολα τ' άλλα, τα περί "αντοχών της οικονομίας", περί "εκσυγχρονισμού", περί "ευρωπαϊκού μέλλοντος" και τα ρέστα, αποτελούν "προφάσεις εν αμαρτίαις" για να μειώσουν, όσο είναι δυνατόν, το πολιτικό κόστος της κυβέρνησης και για να μη λάβει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις το "αντιευρωπαϊκό κλίμα" που διαμορφώνεται, τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα. Αλλωστε, δεν αρκούνται μόνο στην προπαγάνδα, αλλά χρησιμοποιούν τον κατασταλτικό κρατικό μηχανισμό και το "δικαστικό δρεπάνι" για να περάσουν "διά πυρός και σιδήρου" την πολιτική τους.

***

Ομως, οι κυβερνώντες και τ' αφεντικά τους, της ΕΕ και του μεγάλου κεφαλαίου, "λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο". Η μικρή και μεσαία αγροτιά της Ελλάδας δεν είναι διατεθειμένη να πει "σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω", δεχόμενη, μοιρολατρικά, τον ξεριζωμό από τη γη της. Το κλίμα αντίστασης που έχει διαμορφωθεί είδε, "ιδίοις όμμασι", και ο Στ. Τζουμάκας, περιοδεύοντας στη Θεσσαλία. Οι αγρότες - ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων, ακόμα και οι οπαδοί και ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος - τον "υποδέχτηκαν" δηλώνοντάς του, κατάμουτρα, ότι η "διαφορά" τους θα λυθεί, έτσι ή αλλιώς, στα "μπλόκα του αγώνα".

Στη μάχη αυτή, για την επιβίωσή τους, δε θα 'ναι μόνοι. Μαζί τους θα βρίσκονται οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι νέοι, όλοι όσοι πλήττονται από την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και έχουν κοινά συμφέροντα.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα καλεί, στο συλλαλητήριο που διοργανώνει στις 5 Δεκέμβρη στη Λάρισα, να συμπαρασταθούν έμπρακτα στην αγροτιά, με απεργία και κλείσιμο των καταστημάτων, τους εργάτες και τους ΕΒΕ και, με τη συμμετοχή τους, τους μαθητές γυμνασίων και λυκείων.

Σιγά - σιγά, γίνεται συνείδηση, σ' όλες τις λαϊκές τάξεις και στρώματα, η ανάγκη να συντονίσουν τις αγωνιστικές δυνάμεις τους, για ν' ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Αυτή η λαϊκή αγωνιστική ενότητα, τα επιμέρους μέτωπα πάλης και πολλαπλών συσπειρώσεων, θα βάλουν το λιθαράκι για τη δημιουργία του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου, που έχει ανάγκη ο τόπος και ο λαός μας, όπως προτείνει το ΚΚΕ.

Απ' αυτή την άποψη, έχουν σημασία αυτά που απάντησε ένας Θεσσαλός αγρότης στην ερώτηση, τι σκέφτεται ακούγοντας τον υπουργό Γεωργίας να του ζητάει ν' αλλάξει επάγγελμα:

- Αυτό που σκεφτόμαστε, είναι ότι, εδώ που φτάσαμε, είναι πιο εύκολο ν' αλλάξουμε κόμμα, παρά επάγγελμα. Κι από πράσινοι και μπλε, να γίνουνε κόκκινοι...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Προκειμένου να υλοποιηθεί η "σύγκλιση" της Ελλάδας με την ΕΕ, είναι έτοιμοι να κάνουν ακόμα και "ανθρωποθυσίες" στο βωμό της ταξικής πολιτικής τους. Το σύνθημά τους είναι: "Θα επιβιώσουν μόνο όσοι αντέξουν στο δρόμο για τη σύγκλιση. Οι υπόλοιποι, ας χαθούν στη διαδρομή". Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής τους