ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ,Μαρούσι. Το σύνθημα του Λένιν "Δεν υπάρχουν κάστρα άπαρτα για τους κομμουνιστές", για πολλά χρόνια κοσμούσε τον τοίχο των γραφείων της Βόρειας Αχτίδας του ΚΚΕ στις εκδηλώσεις. Είναι μια ρήση επαναστατική που σημαίνει πολλά. Διδάσκει ότι τα πιο δύσκολα εμπόδια μπορούν να ξεπεραστούν, αρκεί σωστά να μελετηθούν και εκτιμηθούν, όχι βέβαια με ευχές και παχιά λόγια.

Και τα γραφεία της Αχτίδας, άλλαξαν. Το σύνθημα όχι μόνο δεν ξαναγράφτηκε, αλλά και ξεχάστηκε. Αντικαταστάθηκε μάλιστα με ένα νεότερο που δεν είναι γραμμένο αλλά πολύ συχνά λέγεται. Είναι η λέξη αδυναμία,που έχει καταντήσει πανάκια, αφού μπορεί και λύνει κάθε δύσκολο πρόβλημα που γεννιέται και μας κάνει να καταφεύγουμε όλο και πιο συχνά σ' αυτήν. Και ενώ το πρώτο σύνθημα μάς βοηθά ν' ανοίξουμε σφιχταμπαρωμένες πόρτες και να περάσουμε στις λεωφόρους του μέλλοντος, το δεύτερο μάς κάνει διστακτικούς να δρασκελίσουμε και αυτές τις ήδη ανοιγμένες για μας λεωφόρους.

Αναρωτιέμαι γιατί με τόση ευκολία το δέχονται ακόμη και ανώτερα στελέχη μας. Ας προσέξουμε τη ζημιά που κάνει, η κατά κάποιο τρόπο, καθιέρωσή της στο επαναστατικό μας λεξιλόγιο.

ΦΑΝΗΣ ΚΟΥΡΕΛΗΣ, μαχητής Εθνικής Αντίστασης και ΔΣΕ. Αθήνα. Ο Φαράκος και όσοι αποστάτησαν, πότε μας έλεγαν την αλήθεια, τότε ή τώρα; Αντί να ντρέπονται και να μη μιλάνε, ρίχνουν λάσπη στο ΚΚΕ καπηλευόμενοι τον Αρη Βελουχιώτη και άλλους νεκρούς του αγώνα. Επίσης για τον Τσιριμώκο, που τον υπερασπίζονται μερικοί, υπενθυμίζω το εξής: Το 1965, το βράδυ κοιμήθηκε "σοσιαλιστής" και το πρωί ξύπνησε πρωθυπουργός.

Γ. Α. ΧΑΛΑΡΗΣ,Κυψέλη. Από το 1970 θέλανε οι "φίλοι" μας των ΗΠΑ να έχουν "φιλικές" σχέσεις με τη ΛΔ Κίνας. Βλέπε επισκέψεις Κίσινγκερ, Νίξον, Φορντ και με ανταλλαγή πρέσβεων το 1979 επί Κάρτερ.

Ως απλός πολίτης δεν πιστεύω ότι θέλουν οι Αμερικανοί σχέσεις με την Κίνα από αγάπη, αλλά αντίθετα, γιατί τη βλέπουν να εξελίσσεται σε μια υπολογίσιμη δύναμη και την υπολογίζουν. Οι "ρεπουμπλικάνοι" πολιτικοί τους, δηλώνουν ότι είναι ο μόνος μεγάλος αντίπαλος του μέλλοντος. Το ίδιο πιστεύουν και οι "Δημοκρατικοί". Είναι γνωστό ότι οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές δεν έχουν "αγκαλιάσει" ή "αγαπήσει" κανένα λαό, το μόνο που κάνουν είναι να χρησιμοποιούν τη βία, σκοτώνοντας αμάχους και καταστρέφοντας τα πάντα, για να επικρατήσουν στο τέλος, ως "σωτήρες". Παραδείγματα έχουμε πολλά, Γιουγκοσλαβία, Αλβανία, Κύπρος, Παλαιστίνη, Κούβα.

Τώρα σειρά έχουν Ελλάδα και Τουρκία, που οι λαοί τους δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα, και όμως κάτω από τα βρώμικα σχέδιά τους, βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο πολέμου. Πώς όμως θα δουλέψουν οι βιομηχανίες όπλων τους;

Ετσι λοιπόν και οι Κινέζοι με τέτοιους "φίλους" που απόκτησαν τελευταία θα πρέπει να "κουμπώνονται", όπως λέει και ο λαός μας.