Τη σκόπιμη απόκρυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό και απολογισμό των πραγματικών εσόδων και εξόδων του κράτους από έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου, φέρνουν στη Βουλή, με Ερώτησή τους προς τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και αίτηση κατάθεσης σχετικών εγγράφων, οι βουλευτές του ΚΚΕ Αχιλ. Κανταρτζής και Β. Μπούτας.Οι βουλευτές του Κόμματος καταγγέλλουν, με συγκεκριμένα στοιχεία, την τακτική της κυβέρνησης, που αντιβαίνει την ίδια την αρχή του Συντάγματος, να περιλαμβάνονται πλήρη στοιχεία για τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους στον προϋπολογισμό και ζητούν από τον υπουργό την κατάθεση των σχετικών εγγράφων. Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

Εντελώς απαράδεκτη είναι η πρακτική των υπουργών Οικονομικών να μη συμπεριλαμβάνουν στον κρατικό προϋπολογισμό τις προβλέψεις για τα (πιστωτικά) έσοδα από τοποθέτηση έντοκων γραμματίων του Ελληνικού Δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και το ύψος των χρεολυσίων που θα καταβληθούν, ενώ οι προβλέψεις για την καταβολή τόκων για τα έντοκα γραμμάτια καταφανέστατα υπολείπονται της πραγματικότητας. Οι υπουργοί Οικονομικών φροντίζουν να εμφανίζουν τα πραγματικά στοιχεία - με δύο χρόνια καθυστέρηση- στους απολογισμούς των εσόδων και εξόδων του κράτους, προκειμένου να νομιμοποιηθούν εκ των υστέρων. Πρόκειται για τεράστια ποσά, τα οποία εάν συμπεριλαμβάνονταν στον προϋπολογισμό θα μετέβαλλαν δραματικά την όλη εικόνα.

Λ. χ. στην Εισηγητική Εκθεση του προϋπολογισμού του 1998 (σελ. 57, 104 και αλλού) εμφανίζεται ότι το ύψος των χρεολυσίων για το δημόσιο χρέος έφτασε το 1996 στα 3.638 δισ. δρχ. Ωστόσο, στον ίδιο τον προϋπολογισμό - ο οποίος βέβαια ψηφίζεται από τη Βουλή - για το ίδιο έτος εμφανίζεται το ποσό των 9.352,7 δισ. δρχ. (Τακτικός Προϋπολογισμός 1998, Τόμος Α, Μέρος 1, σελ. 290)! Η διαφορά προκύπτει επειδή στην Εισηγητική Εκθεση "παραλείπονται" τα χρεολύσια για τα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα που το 1996 φτάνουν τα 5,9 τρισ. δρχ. Εξάλλου, μέσα στον προϋπολογισμό που θα ψηφιστεί από τη Βουλή δεν υπάρχει εκτίμηση πραγματοποιήσεων για τα χρεολύσια των έντοκων γραμματίων του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα για το 1997, ούτε αντίστοιχη πρόβλεψη για το 1998. Ομως η κυβέρνηση γνωρίζει τα πραγματικά στοιχεία και έτσι στην Εισηγητική Εκθεση εκτιμά ότι το 1997 τα χρεολύσια για τα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα θα προσεγγίσουν τα 6.756,9 δισ. δρχ. (σελ. 189).

Ανάλογη είναι η πρακτική και όσον αφορά στα έσοδα από τα έντοκα γραμμάτια του ιδιωτικού τομέα. Ενώ, συνεχώς η κυβέρνηση ανακοινώνει πωλήσεις έντοκων γραμματίων σε ιδιώτες, μέσα στον προϋπολογισμό στις αντίστοιχες στήλες (Τακτικός Προϋπολογισμός 1998, Τόμος Α, Μέρος 1, σελ. 31), δεν υπάρχει κανένα ποσό ούτε για το 1997 ούτε για το 1998, αν και το 1996 η κυβέρνηση είχε εισπράξει 6,9 τρισ. δρχ.!

Η πραγματική κίνηση για αυτά τα δύο κονδύλια την τετραετία 1993 - 1996 εμφανίζεται στο σχετικό πίνακα.

Προσπαθώντας να απαντήσει στην Εκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που επισημαίνει το παραπάνω γεγονός ο κ. υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών ισχυρίζεται ότι: "η αύξηση του εσωτερικού δανεισμού έναντι των προβλέψεων οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στο γεγονός ότι τα Εντοκα Γραμμάτια του Ιδιωτικού Τομέα που αποτελούν βραχυπρόθεσμο δανεισμό, ανακυκλώνονται κατά τη διάρκεια του έτους και η ανακύκλωση αυτή δεν εμφανίζεται στις προβλέψεις του Προϋπολογισμού" (ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ στον ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ οικονομικού έτους 1996, σελ. 17).

Κατ' αρχήν αυτό δεν είναι ακριβές, καθώς ένα μεγάλο μέρος των εσόδων από τα Εντοκα Γραμμάτια εισπράττονται το ένα έτος και εξοφλούνται το επόμενο. Ομως σε κάθε περίπτωση δημιουργείται μείζον πολιτικό ζήτημα,καθώς αποκρύπτονται από τη Βουλή τα πραγματικά έσοδα που προβλέπονται να εισπραχθούν και τα πραγματικά έξοδα που πρόκειται να γίνουν. Αυτή η πρακτική παραβιάζει ευθέως την παράγραφο 2 του άρθρου 79 του Συντάγματος που ορίζει ότι "όλα τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους πρέπει να αναγράφονται στον ετήσιο προϋπολογισμό και τον απολογισμό". Ετσι, η κυβέρνηση εμφανίζει μια εντελώς πλασματική εικόνα του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ διαχειρίζεται ερήμην της Βουλής και κατ' επέκταση ερήμην του ελληνικού λαού, ποσά τα οποία είναι τεράστια. Για την τετραετία 1993 - 1996 το ύψος των εσόδων από αυτή την πηγή έφτασαν τα 22,5 τρισ. δρχ. και το ύψος των χρεολυσίων στα 19,1 τρισ. δρχ.

Μια πολύ ουσιαστική πλευρά της υπόθεσης είναι η αναδιανομή υπέρ του κεφαλαίου που γίνεται, αφού με το μηχανισμό αυτής της "ανακύκλωσης" μεταβιβάζονται με τη μορφή τόκων πολύ μεγάλα ποσά στις τσέπες ιδιωτών. Οπως φαίνεται στον πίνακα, το 1996 οι τόκοι που καταβλήθηκαν έφτασαν τα 893,6 δισ. δρχ., ενώ την τετραετία 1993 - 1996 έφτασαν συνολικά τα 3,2 τρισ. δρχ.

Από την άλλη, η κυβέρνηση παρουσιάζει μια πλασματική εικόνα στις προβλέψεις καταβολής τόκων για τα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα, για το 1997 εκτιμά ότι το σχετικό κονδύλι θα φτάσει τα 546,0 δισ. δρχ. και για το 1998 προβλέπεται ότι θα φτάσει τα 272,2 δισ. δρχ. Αυτά τα ποσά είναι εντελώς πλασματικά, αφού και το 1997 και το 1998 με την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης οι σχετικές καταβολές θα προσεγγίσουν ή/και θα ξεπεράσουν το 1 τρισ. δρχ. για καθένα από αυτά τα έτη. Το τέχνασμα στην περίπτωση αυτή έχει σαν στόχο - εκτός των άλλων - να εμφανίσει το καθαρό έλλειμμα μικρότερο από όσο είναι στην πραγματικότητα, έτσι ώστε να ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι "πιάνει" τα κριτήρια του Μάαστριχτ.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ: ο κ. υπουργός:

• Ποια μέτρα πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση και πότε, ώστε να εμφανίζονται στον κρατικό προϋπολογισμό όλα τα έσοδα και όλα τα έξοδα του κράτους, όπως, εξάλλου, ρητά και κατηγορηματικά επιτάσσει και το Σύνταγμα;
• Ποιο είναι το πραγματικό ύψος των εσόδων, των χρεολυσίων και των τόκων για τα έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα για το 1997 και το 1998;

Επίσης, καλείται ο κ. υπουργός να καταθέσει μέσα στις προθεσμίες που προβλέπει ο κανονισμός της Βουλής, όλα τα στοιχεία που αφορούν στη διαχείριση των ποσών για τα έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα για κάθε έτος από την εμφάνισή τους μέχρι σήμερα: πόσα ήταν τα έσοδα, πού χρησιμοποιήθηκαν αυτά τα χρήματα, πόσα ήταν τα χρεολύσια, και πόσοι οι τόκοι που καταβλήθηκαν;