Η ουσιαστική αποτυχία της πρόσφατης διάσκεψης στο Κιότο για το περιβάλλον, η οποία αρκέστηκε στη λήψη ημιμέτρων για το περιβάλλον, ανέδειξε με το γλαφυρότερο τρόπο την επικρατούσα αντίληψη του πολυεθνικού κεφαλαίου και αυτών που το εξυπηρετούν απέναντι στο περιβάλλον, το μέλλον του πλανήτη και κατά συνέπεια απέναντι σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Βέβαια, η αδιαφορία και η υποτίμηση της ανθρώπινης υπόστασης δεν έγινε αντιληπτή για πρώτη φορά στο Κιότο. Αντίθετα, ο κανόνας του κέρδους, η επιβολή του "δυνατού στον αδύνατο με το μεγαλύτερο δυνατό όφελος και το μικρότερο δυνατό κόστος" καθορίζει τις επιλογές των ηγεσιών και τις τύχες των πολιτών, σχεδόν πάντα. Ισως το πιο ενδεικτικό αλλά και ανατριχιαστικό παράδειγμα της επιβολής αυτής της κυρίαρχης τάξης πραγμάτων, είναι τα τεκταινόμενα στις αναπτυσσόμενες χώρες, με χαρακτηριστική την περίπτωση της Λατινικής Αμερικής, της οποίας η γη και οι λαοί έχουν, εδώ και καιρό, μετατραπεί σε πρόσφορο προς εκμετάλλευση υλικό για τις, κατά τα άλλα, αναπτυγμένες και προηγμένες χώρες.