Νέος χρόνος, νέο έτος
σαν καφές βαρύς και σκέτος
νέα έρχεται χρονιά
σαν... καδρόνι σαν μπουνιά!
Νάτος, νάτος, αριβάρει
μ' ένα τρισ. καινούρια βάρη,
με το Γιάννο, με το Δρυ
οχ, κακό που θα μας βρει!
Νέος χρόνος, νέο έτος
...τρισ. χειρότερα όλα φέτος,
γενικώς, πολύ απλά,
κάθε πέρσι πιο καλά!
ΓΕΝΑΡΗΣ
Ποικίλες φήμες κυκλοφορούν λοιπόν, όταν από μακριά ακούγεται θόρυβος μεγάλου οχήματος και σε λίγο εμφανίζεται το 1998 αργά, πάνω σε... τρακτέρ. Ο κόσμος ξεσπάει σε χειροκροτήματα, ενώ ταυτόχρονα ζητάει να μάθει τι συνέβη ακριβώς και άργησε τόσο.
- Τι συνέβη; ρωτάει ο χρόνος. Κοιτάξτε το τρακτέρ και θα καταλάβετε. Να, εκεί κοντά στον Αλμυρό, φίλοι μου, κάποιοι ΕΚΑΜίτες με πέρασαν για εξεγερμένο αγρότη και μου... ξεφούσκωσαν τα λάστιχα, οι αλιτήριοι!
Τις σαμπρέλεςξεφουσκώνει,
μα η οργή όλο φουντώνει
κι όπου να 'ναι η μέρα φτάνει
που ο λαός το "μπαμ" θα κάνει!
ΦΛΕΒΑΡΗΣ
Η χειμωνιάτικη εικόνα της χώρας συμπληρώνεται ειδυλλιακά με τα διάφορα... παραμύθια, που αρχίζει να λέει η κυβέρνηση, περί ανάκαμψης της οικονομίας κλπ. και από κάποιους αφελείς, που προσπαθούν να θερμάνουν όνειρα, πλησιάζοντας πότε τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ και πότε τη δάδα της ΝΔ και διαρκώς οι φουκαράδες... καίνε τη γούνα τους!
Τι χειμώνας βαρύς,ίδιος... Γιάννος ή Δρυς,
δύο μέτρα το χιόνι όσο είναι κι η... "ζώνη"!
Τι βοριάς, τι καιρός,σαν το... Μάαστριχτ σκληρός,
θα τεζάρω ως το Μάρτηαπ' τον Κώστα το γδάρτη!
ΜΑΡΤΗΣ
Για να προβοκάρει, τότε, η κυβέρνηση το γενικό ξεσηκωμό, αρχίζει να υποστηρίζει ότι οι κινητοποιήσεις είναι υποκινούμενες. Διαψεύδεται όμως από τα... γουργουρητά της κοιλιάς των εξεγερμένων, από τη διπλή καμπούρα που εξέχει στην πλάτη τους, λόγω των βαρών που σηκώνουν, και από το "ζωνάρι" που τους σφίγγει ανελέητα, επί σειρά ετών.
Ως έσχατο, τότε, μέσον αντιμετώπισης της λαϊκής έκρηξης η κυβέρνηση εφευρίσκει τον "κοινωνικό διάλογο". "Σταματήστε την πάλη κι ελάτε να τα βρούμε", λέει στους εξεγερμένους πονηρά, αλλά εκείνοι δεν πέφτουν στην παγίδα και απαντούν: "βρε άει στο... διάλο(γο), μπαγαπόντηδες και λωποδύτες"!
Συνήλθαν και συζήτησανπερί της ανεργίας
και ό,τι αποφάσισαν το γράψαν απευθείας
επάνω σε επίσημον, λευκό, χαρτί... υγείας!
Και το "συμβόλαιον" αυτό, μετά, το κάναν ρόλο,
κι οι άρχοντες το τήρησαν- μπράβο τους - εν συνόλω,
...σκουπίζοντας οι άθλιοι τον στρογγυλό τους ...ώλο!
ΑΠΡΙΛΗΣ
Ε, τιποτένιοι, άδικοι και ψοφοειδείς Πιλάτοι και Καϊάφες της πολιτικής, τώρα βασανίζετε και λοιδορείτε το λαό, αλλά όταν έρθει η μέρα της Ανάστασής του (και θα 'ρθει) μήτε ίχνος θα μείνει από τη θλιβερή παρουσία σας και το αισχρό σύστημα, που οικοδομήσατε και συντηρείτε χάριν των ολίγων!
Θα 'ρθει καιρός, μέρα θα 'ρθει
που ο λαός θ' αναστηθεί,
κρατώντας κόκκινη παντιέρα,
ψηλά θ' ανέβει στον αέρα,
θ' ανυψωθεί μες σε νεφέλες,
πατώντας "ζώνες" και Βρυξέλλες!
ΜΑΗΣ
Στο μεταξύ, στην Κηφισιά, διοργανώνεται η ετήσια ανθοκομική έκθεση και το πρώτο βραβείο αποσπά ο... Γιώργος Παπανδρέου. Τι παρουσίασε και βραβεύτηκε; Μια φουντωτή... κανναβουριά σε γλάστρα, που ήταν "χάρμα ιδέσθαι" και έσπαγε μύτες!
- Μα επιτρέπονται αυτά τα φυτά; αναρωτιούνταν οι επισκέπτες της έκθεσης.
- Βεβαίως, απαντούσε ο Γιωργάκης. Αν είναι για "ιδίαν χρήσιν" ουδείς ψόγος!
Και τα σχόλια του κόσμου: "Οι Ιταλοί έβγαλαν κάποτε έναν μεγάλο πολιτικό, τον Καμίλ Καβούρ. Τώρα αποκτούμε κι εμείς κάτι ανάλογο, τον... Γιωργάκη Κανναβούρ!
Μια γλάστρα στο μπαλκόνι
να 'χα, λέει,με... αφιόνι,
να τραβάω μια "πρέζα"
και να πέφτω αμέσως τέζα
να "μεθώ" και μες στη ζάλη
να ξεχνώόλο το χάλι!
ΙΟΥΝΗΣ
Λόγω του "ήλιου" - φονιά ουδείς τολμάει να βγει στο δρόμο ασκεπής. Ετσι οι μισθωτοί κυκλοφορούν με το... φέσι της ΕΟΚ, οι συνταξιούχοι με το... ημίψηλο του Σπράου και οι μικρομαγαζάτορες με το... σομπρέρο των αντικειμενικών κριτηρίων. Καπέλο - για άλλους λόγους - φοράει και η κυβέρνηση. Εμφανίζεται δηλαδή μονίμως με το σκούφο της δημοκρατίας στο κεφάλι, αλλά τόσο τον εκτιμά, ώστε πολλές φορές τον βγάζει, τον αναποδογυρίζει και τον χρησιμοποιεί σαν... δοχείο νυκτός! Είναι εκείνες οι στιγμές ακριβώς που ξεφουσκώνει λάστιχα, που κατάσχει τρακτέρ, που στήνει "αγροτοδικεία", που αντιπαραθέτει τα ΜΑΤ σε όσους διαδηλώνουν, που εξαπολύει τους χαφιέδες της στα εργατικά σωματεία, που "αποκεφαλίζει" βουλευτές της που διαφωνούν.
Σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις όχι μόνον ο σκούφος της δημοκρατίας γίνεται "αγγειό" αλλά και το Σύνταγμα "κωλοσφούγγι"!
Ηλιος δυνατός σαν τρέλα
με χτυπάει, μου φέρνει ζάλη
κι... ευτυχώς δέκα "καπέλα"
που φοράω στο κεφάλι,
την ΕΟΚ και όσα άλλα
οι αφέντες μου 'χουν βάλει!
ΙΟΥΛΗΣ
Τελικά ο πρωθυπουργός αποφασίζει να μπει και προχωρεί αργά αργά προς τα μέσα. Μόλις όμως το νερό αρχίζει να του φτάνει στα γόνατα, ο Ρούλης ο Τσουκάτος του βάζει τις φωνές από την ακτή:
- Ως εκεί, αρχηγέ, όχι πιο μέσα!
- Γιατί, ρε, Ρούλη;
- Γιατί, αρχηγέ, αν προχωρήσεις κι άλλο θα... βραχούν οι υποσχέσεις που έδωσες προεκλογικά στο λαό και τελικά τις έγραψες λίγο πιο... πάνω απ' τα γόνατά σου!
Χίλιες δυο υποσχέσεις αμολάει
κάθε μπαμπέσης
κι ο λαός πάντα τις χάβει
και το λάκκο του όλο σκάβει!
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
- Μπαμπά, ρωτάει ο μικρός, ποιο συγκρότημα είναι αυτοί οι δύο;
- Οι... "τρύπες", παιδί μου!
- Και τι όργανα παίζουν;
- Ο ένας... "πιάνω" και ο άλλος "άρπα"!
Στο "Ηρώδειο" εξάλλου ο Ρέππας θριαμβεύει ως... Πινόκιο και ο Σημίτης ως πρωταγωνιστής κουκλοθεάτρου, που κινείται αναλόγως πώς του τραβούν τα "σκοινάκια" οι "όπισθεν" της σκηνής.
- Μπαμπά, ξαναρωτάει ο μικρός. Ποιος είναι αυτός ο φασουλής;
- Σουτ, αναθεματισμένο, γιατί τον τελευταίο καιρό έχουν βγει πάλι χαφιέδες στην πιάτσα!
- Κι εκείνη η κούκλα, μπαμπά, με τη "ζώνη" στη μέση και τα βάρη στην πλάτη ποια είναι;
- Ο... Κλούβιος, παιδί μου. Ο λαός, δηλαδή, που τραβάει τα πάνδεινα από τους άρχοντές του και όμως όλο αυτούς ψηφίζει...
Στις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις του Αυγούστου μετέχει και η... οπισθοδρομική κομπανία της ΝΔ, που επιχειρεί να τραγουδήσει "λαϊκά", αλλά δεν πείθει κανέναν. Αντίθετα, ο "Συν" έχει εξαφανιστεί και δεν ακούγεται πουθενά.
- Καλά τι έπαθαν αυτοί;
- Τίποτε. Απλώς τα έκαναν προ καιρού πλακάκια με την κυβέρνηση και τώρα παίζουν... Σοπέν!
Ο κόσμος που παρακολουθεί τις πολιτι(στι)κές εκδηλώσεις αγανακτεί τελικά με όλους τους θεατρίνους που βλέπει μπροστά του και φωνάζει "γιούχα" ή - άγνωστο γιατί - επικαλείται ένα γνωστό μουσικό συγκρότημα φωνάζοντας ρυθμικά: "Αγαμοι θύται", "Αγαμοι θύται"!
Στου θεάτρου τη σκηνή
φασουλήδες κάθε είδους
τους τραβάνε το σκοινί
και αρχίζουνε τους πήδους,
αχ πώς μου 'ρχεται να φτύσω
και τους μπρος μου και τους πίσω!