Φέτος, στα 70χρονα από τις πρώτες "Δελφικές Γιορτές", πολλοί θυμήθηκαν τον δημιουργό τους, τον Αγγελο Σικελιανό.Τον μεγάλο μας ποιητή. Εγιναν και εκδηλώσεις στους Δελφούς. Εκδηλώσεις, που επικαλούμενες το πανανθρώπινο και ουμανιστικό Δελφικό Ιδεώδες του ποιητή, προσπάθησαν να το... προσαρτήσουν στο "ιδεώδες" της Ευρωπαϊκής Ενωσης του ολιγάριθμου μονοπωλιακού κεφαλαίου. Δημοσιεύτηκαν και αφιερώματα στον Τύπο. Υπήρξαν κάποιες αναφορές και στην αντιστασιακή του δράση στη χιτλεροφασιστική κατοχή. Του άξιζε κάθε τιμή. (Και μπορούμε να πούμε αυτά ήταν λίγα). Επρεπε να γίνουν πολύ περισσότερα και ουσιαστικότερα. Από πολιτιστικούς φορείς, από λογοτεχνικά σωματεία, από την ίδια κυρίως την πολιτεία. Κι όχι τόσο σε ανάμνηση της ουτοπιστικής "Δελφικής Ιδέας". Αλλά για τον ίδιο το μεγαλόπνοο ποιητή και το εμπνευσμένο έργο του. Για την "εναρμόνισή" του με τα μηνύματα του καιρού μας, που εκφράστηκε τόσο δυνατά, καταλυτικά και κυρίαρχα με τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση. Και με το ολοκληρωτικό του πέρασμα που αποσιωπούν οι διάφοροι "τιμητές" του στο στρατόπεδο του αγώνα και της προόδου. "Ηχήστε οι σάλπιγγες"! "Ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο"! "Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια"! "Η Ελλάδα σέρνει το χορό μαζί με τους αντάρτες"!.. Δεν είναι στίχοι της σειράς. Είναι μεγάλη ποίηση. Σε μια καταξιωμένη συνολικά ποιητική δημιουργία. Που εμπνέει και καθοδηγεί...

Εμείς, τιμώντας τον Σικελιανό, αυτές τις γιορταστικές μέρες, προσφέρουμε στους αναγνώστες του "Ριζοσπάστη", ως αφιέρωμα, μια μελέτη "δικού" μας ανθρώπου, που υπήρξε Αρχισυντάκτης μας και "έφυγε" απ' τη ζωή πριν 6 χρόνια σαν τώρα. Είναι μελέτη του αξέχαστου Τάκη Αδάμου. Είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό "Νέος Κόσμος" στο εξωτερικό (τεύχος αριθ. 7, τον Ιούλη 1961). Ηταν αφιερωμένη στα 10 χρόνια από το θάνατο του ποιητή. Με αυτό τον τρόπο τιμάμε και τη μνήμη του Τ. Αδάμου, που τη διατηρούμε πάντα ζωντανή.

Γ. Μ.