Οσο μαζικοποιούνται οι αγροτικές κινητοποιήσεις και επεκτείνονται σε όλη τη χώρα, τόσο περισσότερα ψέματα, αλχημείες και μέτρα καταστολής χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να τις συκοφαντήσει και να τις υπονομεύσει και, αν το μπορεί, να απομονώσει τους αγωνιζόμενους αγρότες από τα άλλα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, που στον ίδιο βαθμό και αυτά πλήττονται από την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της προσπάθειας είναι το "πόνημα" - απάντηση στα αιτήματα των αγροτών που έδωσε στη δημοσιότητα ο υπουργός Γεωργίας, Αυτή η απάντηση, προφανώς, βάσει συγκεκριμένου σχεδίου, χρησιμοποιήθηκε σαν αφορμή από ορισμένα ΜΜΕ και εφημερίδες για μια χυδαία αστήριχτη επίθεση κατά των αγροτών.

Δε θα σταθούμε στις προσωπικές επιθέσεις κατά των πρωτοπόρων αγροτών, αλλά θα περιοριστούμε στη συγκεκριμένη επιχειρηματολογία, η οποία, βέβαια, δεν πείθει και γι' αυτό καταφεύγουν στη λάσπη και τη συκοφαντία:

Συγκεκριμένα, στο αίτημα των αγροτών να καταργηθούν τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, για να καταβληθούν οι ελάχιστες τιμές και ολόκληρες οι επιδοτήσεις (από βαμβάκι είναι 314,6 δρχ./κιλό) που θα ανακούφιζαν τους αγρότες, αν και δε θα έλυναν οριστικά το πρόβλημά τους, η κυβέρνηση απαντάει ότι αυτό είναι αντίθετο με την ΕΕ και ότι η χώρα μας στα πλαίσια μιας παγκοσμιοποίησης, τάχα, της οικονομίας δεν πρέπει να επικαλείται την αρχή της κοινοτικής προτίμησης.

Η ΕΕ, όμως, είναι ελλειμματική σε όλα σχεδόν τα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα (βαμβάκι, καπνό, εσπεριδοειδή, σταφίδα κ.ά.) και αν ίσχυε η κοινοτική προτίμηση, όπως ισχύει για τα προϊόντα των ισχυρών κρατών της ΕΕ (κρέατα, γαλακτοκομικά κ.ά.), θα απαγορεύονταν οι αθρόες εισαγωγές 700 χιλιάδων τόνων χυμών πορτοκαλιού που μηδενίζουν τις τιμές των εσπεριδοειδών της χώρας μας, οι αθρόες εισαγωγές λαδιού, σταφίδας, βαμβακιού, ρυζιού και άλλων προϊόντων και θα αποδίδονταν ολόκληρες οι επιδοτήσεις και οι ελάχιστες τιμές.

Την εφαρμογή, όμως, της κοινοτικής προτίμησης και για τα μεσογειακά προϊόντα την αρνείται το διευθυντήριο της ΕΕ και οι πολυεθνικές που μεταποιούν και εμπορεύονται αυτά τα προϊόντα. Ετσι, η κυβέρνηση που συμφωνεί με το διευθυντήριο, αποφεύγει να διατυπώσει καν αυτό το δίκαιο αίτημα, άλλο βέβαια αν θα γινόταν αποδεκτό...

Την υποταγή της αυτή η κυβέρνηση, αλλά και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του λεγόμενου ευρωπαϊκού προσανατολισμού, προσπαθούν να τη συγκαλύψουν με διάφορα ιδεολογήματα για παγκοσμιοποίηση τάχα της αγοράς. Οι αγρότες, όμως, έχουν καταλάβει πόσο "δημοκρατικά" λειτουργεί και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί το διευθυντήριο της ΕΕ και η κυβέρνηση, γι' αυτό και αντιστέκονται σε αυτές τις αντιαγροτικές πολιτικές. Γι' αυτό δε θέλουν να ψηφιστεί και να εφαρμοστεί η "Ατζέντα 2000" που υλοποιεί την απόφαση του Αμστερνταμ στη γεωργία.

Η κυβέρνηση, επικαλούμενη τεχνικές δυσκολίες και δικολαβίστικες δικαιολογίες αρνείται, επίσης, να ικανοποιήσει το αίτημα των βαμβακοπαραγωγών για επιστροφή του ΦΠΑ που "κατά λάθος", σύμφωνα και με ομολογίες τους, δεν τους επιστράφηκε την περίοδο 1990 - '95 και φθάνει τα 12 δισ. δραχμές, χωρίς τους τόκους. Η άρνηση αυτή της κυβέρνησης αποδείχνει ότι πρόκειται για συνειδητή κλοπή και όχι για λάθος και καλό θα ήταν να παρέμβει η Δικαιοσύνη, που με ιδιαίτερο ζήλο καταδικάζει τους αγρότες...

Η άρνηση αυτή, πάντως, την ίδια περίοδο που ο αρμόδιος υφυπουργός - ο οποίος, να σημειωθεί, χρησιμοποίησε τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς σαν εφαλτήριο για την ανάδειξή του - χαρίζει εκατοντάδες δισ. φόρων στους μεγαλόσχημους της χώρας, αποδείχνει, γιατί τα αιτήματα των αγροτών δεν τα αντέχει η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης.

Στην πρόταση των αγροτών για ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων αγροτικών χρεών, για να σταματήσουν οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί, η κυβέρνηση απαντάει πως, τάχα, δεν μπορεί να διαγράψει ένα μέρος των εξώδικων διακανονισμών που προωθεί μέσα από την ΑΤΕ.

Συνειδητά, όμως, η κυβέρνηση δε λέει κουβέντα για τις αιτίες των χρεών, που είναι η αντιαγροτική της πολιτική, η οποία αυξάνει το κόστος παραγωγής κατακόρυφα και μειώνει τις τιμές και επιδοτήσεις, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καθαρό αγροτικό εισόδημα. Συνειδητά αποσιωπά τα παράνομα πανωτόκια που κάνουν τοκογλυφικά τα επιτόκια της ΑΤΕ.

Συνειδητά, επίσης, αποσιωπά τις ευθύνες της για την αλλαγή του τρόπου εξόφλησης των αγροτών, που γίνεται ένα χρόνο μετά την πώληση των προϊόντων τους και δύο σχεδόν χρόνια μετά την έναρξη της παραγωγικής διαδικασίας, κατά την οποία ο αγρότης αρχίζει να ξοδεύει.

Συνειδητά ακόμα και με σκοπό τον αποπροσανατολισμό, η κυβέρνηση αντιπροτείνει τη μέθοδο των εξώδικων διακανονισμών που είναι η μέθοδος που χρησιμοποιούν οι τοκογλύφοι όταν βάλουν στο χέρι τα θύματά τους. Ενώ για την άρνησή της να μειωθούν τα υπέρογκα επιτόκια της ΑΤΕ επικαλείται την κρίση του χρηματιστηρίου. Λες και οι αγρότες κερδοσκοπούν στο χρηματιστήριο σε βάρος της δραχμής, γι' αυτό τους καλεί να πληρώσουν τα σπασμένα με τα υψηλά επιτόκια και τις παράνομες παρακρατήσεις των επιδοτήσεων που η Δικαιοσύνη δεν τις πήρε χαμπάρι.

Στο αίτημα των αγροτών για αφορολόγητο πετρέλαιο, η κυβέρνηση συνεχίζει την κοροϊδία που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια, όταν σκόπιμα ανέβαζε το κόστος της μείωσης του φόρου που αναγκάστηκε να κάνει πάνω από 30 δισ. δραχμές το χρόνο, ενώ από τα στοιχεία του προϋπολογισμού αποδείχνεται ότι είναι μόνο 8 δισ. δραχμές. Ταυτόχρονα, αποσιωπά το ύψος της τιμής του ρεύματος της ΠΕΣΙΝΕ, γιατί για την κυβέρνηση προτεραιότητα έχει η επιδότηση της καταλήστευσης του ορυκτού πλούτου, που κάνει η ΠΕΣΙΝΕ και την επιδότηση αυτή πρέπει να την πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα μέσα από την αντιλαϊκή τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΗ.

Στο αίτημα των αγροτών για μείωση του ΦΠΑ και διπλασιασμό του ποσοστού επιστροφής που τεκμηριώνεται από το κόστος των γεωργικών εφοδίων και μηχανημάτων, η κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν φοροεισπράκτορας της ΕΕ και δηλώνει ότι αυτό δεν το επιτρέπει το αφεντικό της, γιατί παίρνει και η ΕΕ το μερίδιό της.

Τις ίδιες προφάσεις επικαλείται και για τις απαράδεκτα χαμηλές τιμές παρέμβασης στο λάδι, που είναι παγωμένες στις 580 δρχ./κιλό για τον Ασσο και τον ετεροχρονισμό της παρέμβασης που αποδέχτηκε με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τεράστια περιθώρια κερδοσκοπίας στους εμπορομεσάζοντες σε βάρος των αγροτών και των καταναλωτών.

Στον ένα χρόνο, όμως, που πέρασε από τις περσινές κινητοποιήσεις η κυβέρνηση αύξησε κατά 50% τα ασφάλιστρα της φυτικής παραγωγής σε βάρος των αγροτών και ετοίμασε νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση και μάλιστα με κίνητρα των γεωργικών ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ). Υπερτριπλασίασε τις εισφορές των αγροτών για σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ταυτόχρονα μείωσε τις συντάξεις και κατάργησε, στην πράξη, την αυτοτελή σύνταξη της αγρότισσας. Διέλυσε τον ΑΣΟ που στήριζε την παραγωγή σταφίδας και ξεπουλάει τα περιουσιακά του στοιχεία. Υποβάθμισε και συρρίκνωσε τους Οργανισμούς βάμβακος, καπνού, ελαιολάδου, γάλακτος κ.ά. και ετοίμασε το νομοσχέδιο για τη διάλυσή τους. Ξεπούλησε την κρατική Γεωργική Εκπαίδευση στους ιδιώτες για να ροκανίζουν τα κονδύλια της ΕΕ όπως έκαναν και με τα προγράμματα επανακατάρτισης των εργατοϋπαλλήλων. Ποινικοποίησε τον αγώνα των αγροτών και έσυρε στα "αγροτοδικεία" 6.000 αγρότες. Προσπάθησε να χρησιμοποιήσει το Μητρώο Αγροτών σε βάρος των φτωχομεσαίων αγροτών που έχουν και ένα πενιχρό εξωγεωργικό εισόδημα. Και δημιούργησε την τράπεζα γης, για να διευκολύνει το πέρασμα της γης των αγροτών που θα ξεκληριστούν στους σύγχρονους τσιφλικάδες.

Στα πλαίσια αυτής της αντιαγροτικής κυβερνητικής πολιτικής σίγουρα δε χωράει κανένα αίτημα των αγροτών, σίγουρα δεν είναι βιώσιμα τα μικρά αγροτικά νοικοκυριά της χώρας. Γι' αυτό όλοι οι μικρομεσαίοι αγρότες της χώρας συγκρούονται με αυτή την αντιαγροτική πολιτική. Γιατί, θέλουν να επιβιώσουν τα νοικοκυριά τους. Γιατί δε θέλουν να προστεθούν στις ουρές των ανέργων των μεγαλουπόλεων, αλλά να μείνουν στα χωριά τους.

Γ. Σ.