"Με τη βαθιά πίστη του στη σωστή γραμμή ο Ναζίμ Χικμέτ στάθηκε ένας από τους σωστούς οργανωτές και καθοδηγητές του τουρκικού προλεταριάτου με τον αγώνα του και με την τέχνη του".

Στο Δεύτερο Βιβλίο για τα έργα του Ναζίμ Χικμέτ,ο εμπνευσμένος κοινωνός της τέχνης του Στέλιος Μαγιόπουλος,που ως τα μύχιά του ανάσανε την κάθε λεπτομέρεια από τη ζωή και τα γραφτά του, εκτός από την περισπούδαστη και πολύχυμη Εισαγωγή του, μας προσφέρει σε κατά λέξη μετάφραση άλλα εκατό περίπου ποιήματα, 12 παραμύθια και 2 θεατρικά.

Επειδή ειπώθηκε - λαθεμένα μάλλον - πως ο Ναζίμ Χικμέτ επηρεάστηκε από τον Μαγιακόφσκι, ο Στέλιος Μαγιόπουλος επισημαίνει: "Αν ο Μαγιακόφσκι στάθηκε ο τεχνίτης του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, ο Ναζίμ Χικμέτ ανέβασε πολύ ψηλά την τέχνη του επαναστατικού ρεαλισμού". Ακόμα ο ποιητής χτύπησε αλύπητα κάθε κίνημα ποιητικό, είτε σουρεαλισμός λεγόταν αυτός, είτε συμβολισμός, και κάθε είδους δημιουργήματα καθαρής ή αφηρημένης τέχνης κλπ.

Στα παραμύθια του με τη δική του ψυχική ευαισθησία και ρώμη αναπλάθει κάποια από αυτά που είχε συγκεντρώσει ο μεγάλος Τούρκος Μπορατάβ με τους μαθητές του. Ολη η λογοτεχνία και κάθε είδος της χωριστά αρχίζει και τελειώνει - κατά τον Ναζίμ Χικμέτ - στο παραμύθι. Με τα κοινά στοιχεία που το διαποτίζουν είτε τούρκικο είναι, είτε ελληνικό ή ινδικό, το αγαπούν και το διαβάζουν όλοι, κι ο εργάτης κι ο αφέντης, και το παιδί κι ο πατέρας του: "Το παραμύθι" λέει, "ενώνει την ανθρωπότητα".

Τα δυο θεατρικά του: "Η Σαμπαχάτ" και ο "Ηλίθιος" (έχει γράψει συνολικά 30 θεατρικά έργα), στηριγμένα στον ψυχολογικό ρεαλισμό "είναι μια ανελέητη κριτική στη σαπίλα της νεοαστικής τουρκικής κοινωνίας και του δυτικοαμερικανικού πολιτισμού, που προϊόν του είναι ο σημερινός δημοκρατικός πολιτισμός".

Η βαθυστόχαστη κριτική του μεταφραστή και η βαθύτατη γνώση των κοινωνικών συνθηκών της Τουρκίας μας έδωσαν το αποτέλεσμα της μεταφραστικής δουλιάς του, διαχρονικό και διεθνιστικό εγκόλπιο για την πάσχουσα ανθρωπότητα σε κάθε σημείο της Γης.

Ευγενία ΖΩΓΡΑΦΟΥ