Εχω έρθει από την Πάτρα και μπροστά σε τόσους λαμπρούς ομιλητές, νιώθω και μια ανασφάλεια, δεν έχω συνηθίσει και μεγάλα ακροατήρια και εν πάση περιπτώσει θα τα πω έτσι χωριάτικα λίγο.

Θ' αρχίσω λοιπόν από αυτό: η χώρα μας διαθέτει δυο μεγάλες πρωτιές, από τα κάτω βέβαια. Είναι τελευταία σε οικονομική κατάταξη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και διαθέτει το φτηνότερο εργατικό κόστος παραγωγής. Δυο βασικά στοιχεία.

Κι ακόμα 2.000.000 Ελληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και σ' αυτό τον λογαριασμό κανείς δεν υπολόγισε τους 500.000 λαθρομετανάστες. Την ίδια ώρα στη χώρα μας αφού έκλεισαν όλα τα μεγάλα εργοστάσια παραγωγής, περνάμε σε δεύτερη φάση. Μια σειρά από μεσαίες βιοτεχνίες και βιομηχανίες - στην Πάτρα το βλέπουμε αυτό καθαρά- ή κλείνουν ή μεταναστεύουν για να βρουν ακόμα φτηνότερο εργατικό κόστος.

Γίνεται ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Ο Λευτέρης Βενιζέλος είχε πει κάποτε για τον Μητσοτάκη ότι "το πρόβλημα μ' αυτόν δεν είναι πως θα ξεπουλήσει την Ελλάδα, το πρόβλημα είναι ότι θα τη δώσει και σε εξευτελιστική τιμή".

Σήμερα αυτό αποτελεί κυρίαρχη ιδεολογία της αστικής τάξης, όλων μαζί. Και το λέμε εκσυγχρονισμό; Δεν ξέρω. Εχουμε ξεκλήρισμα της αγροτιάς. Πέρα από το ότι οι αγρότες δε βγάζουν εισόδημα, ήδη έχουν χιλιάδες στρέμματα παρατημένης γης, κυρίως στις ορεινές περιοχές.

Εργατικά δικαιώματα που έχουμε κατακτήσει από χρόνια, σιγά - σιγά ξηλώνονται, καθημερινά το βλέπουμε. Και αυτό είναι το άμεσο, δηλαδή ενώ έχουμε ένα μειωμένο εργατικό κόστος πάμε να το μικρύνουμε ακόμα.

Και υπάρχει και το έμμεσο, χτυπιούνται κοινωνικές κατακτήσεις και ασφαλιστικά δικαιώματα. Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες μπήκαν για καλά στη ζωή μας, είναι γνωστό.

Οι μικρομεσαίοι χτυπιούνται ανελέητα. 5 μεγάλα πολυκαταστήματα στην Πάτρα έσπασαν όλο το τοπικό εμπόριο. Continet, Makro, Βασιλόπουλος, Βερόπουλος. 30.000 ανέργους έχει η Πάτρα. Οι πολυεθνικές μπήκαν πολύ καλά στη ζωή μας και μάλιστα αρμέγουν πολύ καλά αυτή την αγελάδα που χρόνια προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι ισχνή.

Ανεργία. Εχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και ιδιαίτερα στους νέους και στις γυναίκες. Υπάρχει και νέο σλόγκαν "να ξαναγυρίσει η γυναίκα στην οικογένεια", να μην δουλεύει, να φυλάει τα παιδιά της.

Η παιδεία διαλύεται, ανοιχτά πανεπιστήμια, ελεύθερα πανεπιστήμια, σπουδάζεις έξω και ζεις εδώ, ένα σωρό ΚΕΚ, ΙΕΚ, δεν ξέρω τι άλλο. Ολα αυτά πού οδηγούν; Σε γενική υποβάθμιση. Η λογική είναι μία: όποιος έχει να πληρώσει, μαθαίνει.

Τα ναρκωτικά. Πριν από μερικά χρόνια τα ναρκωτικά ήταν πρόβλημα περιθωριακών ομάδων της κοινωνίας μας. Σήμερα έχουν μπει για καλά στη ζωή μας και οι νέοι πληρώνουν με το αίμα τους και με τη ζωή τους αυτή την ιστορία.

Σαν να μην έφταναν αυτά, η άρχουσα τάξη της χώρας έχει και μεγάλες ιδέες. Μέχρι τώρα είχαμε το Μέγαρο Μουσικής και την Πολιτιστική Πρωτεύουσα, προσθέσαμε την Ολυμπιάδα κι έδεσε. Ψωμί δεν έχουμε να φάμε, ραπανάκια για την όρεξη!

Γενικά ζούμε σ' ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο περιβάλλον που μέρα με τη μέρα πάει από το κακό στο χειρότερο. Αν συνεχιστεί αυτή η μεταβολή, σε λίγα χρόνια θα κοιτάμε τη χώρα μας και δε θα την αναγνωρίζουμε.

Και δεν είναι τυχαίο αυτό, από όλη αυτή την ιστορία κάποιοι κερδίζουν. Οι τράπεζες χρόνο με το χρόνο αυξάνουν τα κέρδη τους. Στους εφοπλιστές ακόμα τους δίνουν αφορολόγητο πετρέλαιο. Για τις πολυεθνικές τα είπαμε.Οι εισαγωγείς; Τη χρονιά μόνο της απόσυρσης οι Ελληνες αγόρασαν 200.000 αυτοκίνητα. Στηρίξαμε τις βιομηχανίες των μεγάλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τους λύσαμε και προβλήματα ανεργίας. Εμείς οι τελευταίοι.

Και σε όλα αυτά ποια είναι η διέξοδος; Τι μας προτείνει η άρχουσα τάξη της χώρας; Υποταγή στην κυρίαρχη ιδεολογία της νέας τάξης πραγμάτων. Προτείνουν ελευθερία στην κίνηση κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών. Ξήλωμα ολόκληρου του δημόσιου τομέα και μεταβίβαση στους ιδιώτες, μεταβίβαση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε ξένα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Υποτάσσονται πλήρως στις εντολές των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, με την προσδοκία να τους επιτρέψουν να παίξουν κάποιο οικονομικό ρόλο, έστω και υποβαθμισμένο. Και στην προσπάθεια αυτή παραχωρούν τα πάντα.

Και σαν ανάπτυξη, τι μας λένε, ποια η διέξοδος; Ντελόρ. Ντελόρ. Ντελόρ. Σαντέρ. Και για να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση; Εκείνος ο καλός κύριος Ντελόρ τόσο πολύ μας αγαπάει και μας δίνει λεφτά;

Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει καμιά μηχανή και κόβει χιλιάρικα; Ενας οικονομικός μηχανισμός είναι που εισπράττει από φόρους, ένα μέρος του ΦΠΑ πηγαίνει στην Ευρωπαϊκή Ενωση να φτιάξει τον προϋπολογισμό της.

Και από αυτόν επειδή είναι και πολύ μεγάλος, ένα μεγάλο κομμάτι το χαλάει η Ευρωπαϊκή Ενωση για την ίδια της τη λειτουργία. Μισθούς ευρωβουλευτών, υπηρεσίες, υπαλλήλους, ένα σωρό πράγματα. Και το υπόλοιπο; Γυρίζει με πακέτα.

Τώρα για την τύχη αυτών των πακέτων, μια φορά να πούμε ότι πήρε ακόμα και η Αγγλία γιατί με το πάρε - δώσε ένιωθε ότι έχανε. Της έδωσαν κι εκείνης πακέτο. Πέρα από το ότι τα χρηματοδοτικά πρωτόκολλα προς την Τουρκία είναι από αυτό τον προϋπολογισμό.

Μ' αυτά τα πακέτα, επειδή δε σου δίνουν το σύνολο του ποσού, αλλά σου δίνουν μέρος και πρέπει να βάλεις κι εσύ δικά σου, σου δεσμεύουν εθνικούς πόρους. Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει εθνικό πρόγραμμα επενδύσεων. Αρα αυτόματα σε έχουν κατευθύνει στο τι θα φτιάξεις.

Και εμείς ξέρουμε, εδώ ξέρουμε, τι φτιάχνουμε. Δημόσια συγκοινωνιακά έργα, να διευκολύνουμε τις εισαγωγές, τα δίκτυα. Να μπορούν να πουλάνε οι άνθρωποι, αυτό θέλουν. Α, φτιάχνουμε και καζίνο. Μια άλλη μορφή ανάπτυξης της άρχουσας τάξης. Και σεμινάρια. 1 τρισ. προβλέπει το πακέτο Ντελόρ για σεμινάρια. Τι να κάνουμε λοιπόν; Να εξειδικεύσουμε τους άνεργους, για να ξαναμείνουν άνεργοι.

Δε φτάνουν όλα αυτά, δε φτάνει που μας κατευθύνουν, δε φτάνει που μας λένε τι θα φτιάξουμε, δίνουμε και τα έργα στους ξένους. Το ΜΕΤΡΟ οι ξένοι, τα Σπάτα οι Γερμανοί, τα έργα Αντιρρίου οι Γάλλοι.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η ΕΟΚ κατά καιρούς κλείνει και τις στρόφιγγες της χρηματοδότησης όταν θέλει να μας πιέσει. Κι όταν διαμαρτύρονται οι Ελληνες υπουργοί στην Ευρώπη, τι τους λένε, δε μας φτάνουν αυτά, θέλουμε και πολιτικές παραχωρήσεις.

Είναι δεδομένο ότι η έγκριση ή όχι του πακέτου Σαντέρ, συνδέεται με την κατάργηση της ομοφωνίας. Τότε και μόνο τότε θα το δώσουν. Εθνική παραχώρηση ζητάνε, πέρα από το ότι θα σου πουν ποια έργα θα φτιάξεις και σε ποιους θα τα δώσεις.

Ενας Νορβηγός εργάτης μου είπε κάποτε, "ό,τι δεν πέτυχαν οι Γερμανοί με τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, προσπαθούν να το πετύχουν τώρα με άλλο τρόπο".

Τα έργα. Το ΜΕΤΡΟ, η μία συμπληρωματική σύμβαση διαδέχεται την άλλη. Στις τελευταίες εκλογές, η τελευταία συμπληρωματική σύμβαση έφτανε να δοθεί η ΑΤΑ 3% σε όλους τους εργαζόμενους της χώρας. Ξέρετε ποια είναι η νέα συμπληρωματική σύμβαση που υπέγραψε πρόσφατα το ΜΕΤΡΟ; Να μελετήσει το κυκλοφοριακό της Αθήνας.

Το Ρίο - Αντίρριο. Ολοι συμφωνούν, τουλάχιστον σε επίπεδο μηχανικών κλπ., είναι έργο χωρίς άμεση προτεραιότητα, η σύμβασή του είναι αποικιοκρατική και δεν αποσβένεται σε λιγότερο από 150 χρόνια. Και ρωτάς γιατί το φτιάξανε; Απλά γιατί έπρεπε οι Γάλλοι να πάρουν ένα έργο, επειδή τα είχαν όλα οι Γερμανοί.

Τα Σπάτα είναι γνωστό ότι το 90% της χρηματοδότησης επιστρέφει άμεσα ή έμμεσα στη Γερμανία και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ενώ είναι πάλι γνωστό ότι η ΕΟΚική επιδότηση δεν ξεπερνάει το 50%. Ετσι γίνεται ιμπεριαλισμός.

Και εν πάση περιπτώσει όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ στηρίζουν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο αυτή την ιστορία. Επιστρατεύουν μέσα μαζικής ενημέρωσης, κρατικό μηχανισμό και δυνάμεις καταστολής, να μας πείσουν ότι όλα αυτά είναι μονόδρομος.

Πολιτική, κοινωνική και οικονομική ολιγαρχία παρά τις όποιες διαφορές τους κυρίως για το μοίρασμα, συμφωνούν απόλυτα. Και στις κρίσιμες ώρες βοηθάνε ο ένας τον άλλον. Δέστε τις πρόσφατες διαγραφές στη Νέα Δημοκρατία.Γίνεται ραγδαία μετατόπιση εισοδήματος από τους πολλούς στους λίγους. Η χώρα μετατρέπεται σταδιακά σε μπανανία. Ανεξάρτητοι πολιτικοί αναλυτές δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο συρρίκνωσης του ελληνισμού στο άμεσο μέλλον.

Ο καυγάς είναι για το μοίρασμα. Αν δείτε τα επιτελεία των μεγάλων επιχειρήσεων, με το μόνο που ασχολούνται, αντί να στύψουν το μυαλό τους να βρουν τρόπους να κάνουν παραγωγικές επενδύσεις, είναι μόνο πώς θα πάρουν μερίδιο από το πακέτο Ντελόρ και πώς θα φοροδιαφύγουν.

Συσκέψεις ώρες ατέλειωτες. Παλιότερα, ένας που θα πήγαινε κόντρα στα συμφέροντα της χώρας του και του λαού του και θα υπεράσπιζε συμφέροντα ξένων, τον λέγαμε προδότη. Ετσι τον λέγαμε. Σήμερα, μήπως τον λέμε εκσυγχρονιστή; Ισως.

Και εν πάση περιπτώσει είδαμε κάποιες κοινωνικές εκρήξεις, όμως το πράγμα χειροτερεύει κάθε μέρα. Ερχονται κι άλλες. Αυτές που είδαμε δεν είναι τίποτα. Η έκρηξη έρχεται. Ο λαός περιθωριοποιείται και το στομάχι έχει τις δικές του νομοτελειακές ανάγκες.

Το πρόβλημα ξέρετε ποιο είναι; Μήπως δεν καταφέρουμε να κατευθύνουμε αυτούς τους ανθρώπους, μήπως παλεύουν έτσι ασύνδετα και θρηνήσουμε και θύματα. Και δεν πάνε και προς την κατεύθυνση που θέλουμε.

Να, τι χρειάζεται το μέτωπο. Χρειάζεται να ξεσηκώσει, να πείσει, να ενημερώσει, χρειάζεται όμως και να κατευθύνει. Γιατί αλλιώς οι κοινωνικές εκρήξεις θα είναι ασύνδετες και θα θρηνήσουμε και θύματα.

Και το μέτωπο θα πρέπει να είναι εξελισσόμενο. Πώς το βλέπω: πρώτον, σήμερα άμεσα να σταματήσει αυτό τον κατήφορο. Αύριο, να προσπαθήσει να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής μας και μεθαύριο να προετοιμάσει την ανατροπή.

Και ποιοι χωράμε, το άκουσα πολύ. Αν δεν είσαι προδότης, μεσίτης των ξένων και πουλημένος, χωράς. Ετσι απλά. Το μέτωπο εκτός των άλλων είναι πατριωτικό και θα πω και τη λέξη και εθνικοαπελευθερωτικό.

Θα κλείσω μ' αυτό: 55 άνθρωποι σε όλον τον κόσμο έχουν εισοδήματα που ξεπερνούν τα εισοδήματα του 45% των κρατών της γης. Ε, δεν αντέχει άλλο η ανθρωπότητα να θρέφει αυτούς τους 55 κηφήνες. Και θα τους διώξει. Είναι θέμα χρόνου.