Στο συνάδελφο, στο φίλο, στο συνεργάτη, στον αγαπημένο μου σύντροφο Νίκο Καλούδη.

Λίγες ώρες πριν φύγεις για το τελευταίο σου ταξίδι, κάναμε την τελευταία μας συνεργασία, πάνω στην εργασία που ξεκινήσαμε ως ύστατη προσφορά μας προς τους ναυτεργάτες, να γράψουμε την 80χρονη ιστορία της Κομματικής Οργάνωσης των Ναυτεργατών. Ησουν από τους κομμουνιστές που δεν ησυχάζουν και προσπαθούν να δώσουν στο Κόμμα τους όσα μπορούν περισσότερα έως την τελευταία τους πνοή!

Ο ξαφνικός σου θάνατος μού προκάλεσε "σοκ", απ' το οποίο δεν μπορώ να συνέλθω. Ηταν τόσο αναπάντεχος σε μια περίοδο που σε χρειαζόμουν περισσότερο από κάθε φορά. Ανταμώσαμε στο σταυροδρόμι της ταξικής πάλης και δεθήκαμε με μια ακατάλυτη και ειλικρινή φιλία, σαν κι αυτή που δένει τους κομμουνιστές ναυτεργάτες.

Σε θυμάμαι στα δύσκολα εκείνα χρόνια μετά τον Εμφύλιο στο τιμόνι της καθοδήγησης της ΚΟΝ και του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Στα χρόνια της παρανομίας και της φυλακής, στην περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, όταν ήσουν υπεύθυνος του κλιμακίου της ΚΕ στην Ελλάδα. Θυμάμαι τη συνεργασία μας σ' όλα αυτά τα χρόνια της νομιμότητας που δεν έπαψες ποτέ να ενδιαφέρεσαι και να με βοηθάς στην κομματική και συνδικαλιστική δουλιά των ναυτεργατών. Και μετράω τη βοήθεια και τις κομμουνιστικές αρετές και αξίες που μετάδινες στους συντρόφους σου σε κάθε συνάντηση. Με την υπομονή σου, τη στωικότητα και το καλαμπούρι σου, τα κατάφερνες να γαληνεύεις και τις πιο μεγάλες φουρτούνες της δουλιάς μας. Δεν άφηνες κανένα να "τσακωθεί" μαζί σου. Είχες τον τρόπο να τον ηρεμείς και να συνεργάζεσαι ψύχραιμα και ήρεμα μαζί του. Ποτέ δεν έβαλες νερό στο κρασί σου. Αδιάλλαχτος απέναντι στους πολιτικούς σου αντίπαλους, φιλικός και αγαπητός στους συντρόφους σου. Είχες απέραντη αγάπη και εμπιστοσύνη στους ναυτεργάτες. Και μ' αυτά θα σφραγίζεις με τη συμμετοχή σου το έργο της ιστορίας του ναυτεργατικού κινήματος. Ομολογώ ότι θα μου λείψει η πείρα και η γνώση σου. Ομως, σου υπόσχομαι να ολοκληρώσω αυτό το έργο - μάρτυρα και της δικής σου θυσίας για τους ανθρώπους της θάλασσας. Το οφείλω και στο γιο σου και στην οικογένειά σου, που συλλυπούμαι βαθύτατα αυτή τη στιγμή.

25 Φλεβάρη 1998

Σ. ΤΣΑΜΠΗΣ